“Το κελάρι της ντροπής” της Χρυσηίδας Δημουλίδου

Στη δεκαετία του ’60, σε ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας, τρεις αδερφές, η Δήμητρα, η Αναστασία και η Μυρτώ, γεννιούνται, ζουν και μεγαλώνουν κάτω από το αυστηρό βλέμμα του θεοσεβούμενου πατέρα τους που δεν τους επιτρέπει κανενός είδους ελευθερία, αλλά και υπό το αδιάφορο βλέμμα της μητέρας τους, μιας γυναίκας ολότελα υποταγμένης στα θέλω του άντρα της. Η ζωή των τριών κοριτσιών είναι σκληρή και δύσκολη, χωρίς όνειρα και ελπίδα, μέχρι την ημέρα που ο πατέρας τους εξαφανίζεται μυστηριωδώς και η κάθε μία από αυτές βρίσκει το δρόμο της, και μέσω των γάμων τους ξενιτεύονται στη Γερμανία, στην Αμερική και στην Αυστραλία. Τα χρόνια περνάνε, δημιουργούν οικογένειες και ζουν ευτυχισμένες, γεμάτες και ελεύθερες ζωές, πλέον, έχοντας ορκιστεί πως δεν θα επιστρέψουν ποτέ στην Ελλάδα, χάνοντας σταδιακά την μεταξύ τους επαφή. Η αρρώστια, όμως, της μητέρας τους και ο επικείμενος θάνατός της, όχι μόνο θα τις αναγκάσουν να επιστρέψουν στο χωριό τους, αλλά και να έρθουν και πάλι κοντά, έχοντας να αντιμετωπίσουν τα σκοτεινά μυστικά που βρίσκονται καλά κρυμμένα στο παρελθόν τους και στο σήμερα, απειλούν να βγουν στην επιφάνεια και να καταστρέψουν ό,τι με τόσο κόπο κατάφεραν να χτίσουν, αλλά και την ηρεμία που τους προσέφερε το γεγονός πως έθαψαν τα γεγονότα αυτά, βαθιά μες το μυαλό τους.