Βασίλης Λαμπρόπουλος: «Ξέρω ποιος είμαι και τι μπορώ να προσφέρω στην ΑΕΚ!»

Για την περσινή σεζόν που ολοκληρώθηκε ιδανικά με την κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 24 χρόνια, αλλά και τις βλέψεις της ΑΕΚ για τη νέα περίοδο μίλησε στους εκπροσώπους του Τύπου ο Βασίλης Λαμπρόπουλος.

Ο Πυργιώτης στόπερ μίλησε για το συναίσθημα του να βρίσκεται στο κέντρο του ΟΑΚΑ και να κάνει χέρια μαζί με τους φίλους της ομάδας μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, την Ένωση που επέστρεψε εκεί που ανήκει αλλά και το όνειρο της συμμετοχής στο Champions League.

Παράλληλα αναφέρθηκε στο πως αντιμετώπισε την αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του, αλλά και στο εξαιρετικό κλίμα στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια.

Αναλυτικά όσα δήλωσε: 

Από την ΑΕΚ της Β’ Εθνικής είχες φανταστεί ποτέ ότι θα φτάσεις στο σκηνικό που συνέβη μετά το ματς με τον Λεβαδειακό; Να κάνεις …χέρια στο κέντρο του γηπέδου;

«Η αλήθεια είναι ότι αυτό με τα …χέρια δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Είναι λίγο ξένο για μένα, αλλά μ’ άρεσε που το έκανα. Όσοι ήρθαν τότε και ο Μιχάλης (Μπακάκης) και ο Πέτρος (Μάνταλος), αλλά και τα παιδιά που έχουν φύγει, όλοι ήρθαμε γι’ αυτό το σκοπό. Ξέραμε ότι η ΑΕΚ θα δυναμώσει, ξέραμε ότι η ΑΕΚ θα επιστρέψει εκεί που ανήκει και το όνειρό μας έγινε πραγματικότητα. Σίγουρα όμως έχουμε κι άλλα να πετύχουμε». 

Πόσο απελευθερωμένοι νιώθετε φέτος που δεν θα ακούσετε την ερώτηση για το αν είναι έτοιμη η ΑΕΚ να πάρει πρωτάθλημα έπειτα από πολλά χρόνια; 

«Η αλήθεια είναι ότι πλέον θα μας κυνηγάνε. Δεν θα τους κυνηγάμε εμείς. Θεωρώ ότι πλέον πρέπει να γίνει κι αυτό. Να αρχίσουν να μας κυνηγάνε, να δείξουμε κι εμείς ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στον πρωταθλητισμό. Τα προηγούμενα χρόνια δεν είχα πάει τόσο καλά, αλλά πέρυσι το κλίμα, η ομάδα, ο προπονητής, όλοι ήμασταν στην καλύτερη φάση για να πετύχουμε τον στόχο μας».

Ποιο ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο που είχε πέρυσι η ΑΕΚ, το οποίο δεν το είχε τα προηγούμενα χρόνια και τελικά της έδωσε το πρωτάθλημα;

«Θεωρώ ότι είχαμε ίσως τα καλύτερα αποδυτήρια που θα μπορούσαμε να έχουμε. Σίγουρα είχαμε 2-3 προβληματάκια, αλλά όχι τόσο σοβαρά όσο υπήρχαν σε άλλες ομάδες, ή όσα υπήρχαν προηγούμενες χρονιές. Θεωρώ επίσης ότι ήταν ένας κοινός στόχος να πάρουμε το πρωτάθλημα. Ακόμα και παίκτες που αδικήθηκαν επειδή δεν έπαιξαν τόσο πολύ, όπως ο Τζανετόπουλος, ή ακόμα και οι μικροί, βοήθησαν πολύ στις προπονήσεις και ποτέ δε δημιούργησαν το παραμικρό πρόβλημα. Είτε παίζαμε, είτε δεν παίζαμε υπήρχε ομοιογένεια, είχαμε καλό κλίμα και αυτό φαίνεται και φέτος στην προετοιμασία». 

Αμφισβητήθηκες έντονα τα πρώτα χρόνια. Η αλλαγή όμως στην αγωνιστική σου συμπεριφορά ήταν εντυπωσιακή, ειδικά μετά από εκείνο το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Τι ήταν αυτό που σε πείσμωσε;

«Αρχικά να ξεκινήσουμε με το ότι πάντα έμπαινα στη σεζόν ως τρίτη, τέταρτη ή πέμπτη επιλογή. Ήταν δεδομένο αυτό, αλλά δε με ενοχλούσε. Ήξερα ότι το “Λαμπρόπουλος από τη Β’ Εθνική” δεν ήταν τόσο εμπορικό όσο άλλα ονόματα. Δε λέω για τον Τσιγκρίνσκι που είναι τεράστιο όνομα. Ξέρω τις δυνατότητές μου, τα στοιχεία μου, το τι μπορώ να προσφέρω στην ομάδα και θέλω να παίζω για την ομάδα. Δε μου αρέσει να παίζω για τον εαυτό μου. Ίσως και για μένα τελικά να ήταν ένα κλικ το ματς με τον Ολυμπιακό, γιατί ήθελα παραπάνω τη νίκη επειδή ήταν η χρονιά που προσπαθήσαμε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί. Δυστυχώς δε μου βγήκε αυτό το ματς αλλά το δούλεψα μέσα μου και είπα ότι από εδώ και πέρα ξεκινάει ένας άλλος δρόμος και πλέον θα δίνω αρχικά στον εαυτό μου απαντήσεις και μετά στο αν αξίζω να είμαι στην ΑΕΚ. Μ’ αρέσει ο ανταγωνισμός, μ’ αρέσει να υπάρχουν τέσσερις ανταγωνιστικοί στόπερ κι ο Γιαννούτσος πέμπτος να τον βοηθάμε κι αυτόν όσο μπορούμε γιατί είναι το μέλλον. Αν υπάρχουν καλοί παίκτες θα γίνω κι εγώ καλύτερος και θα βελτιώσω τις αδυναμίες μου και ίσως οι υπόλοιποι να βελτιώσουν κάποια πράγματα βλέποντας εμένα».

Φαίνεται ότι μαζί με τον Τσιγκρίνσκι είστε οι πρώτες επιλογές του Ουζουνίδη. Αυτό σε γεμίζει με αυτοπεποίθηση;

«Δε νομίζω ότι έχει δείξει κάτι μέχρι στιγμής ο προπονητής. Είναι πολύ νωρίς. Σίγουρα το γεγονός ότι πέρυσι εγώ και ο Τσιγκρίνσκι παίξαμε λίγο παραπάνω ίσως να έχει παίξει ρόλο και να έκανε τον προπονητή να πιστεύει ότι θα είναι καλύτερο για την αρχή. Δεν μου προκαλεί όμως άγχος, ούτε ότι πρέπει να αποδείξω κάτι. Ξέρω ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Μακάρι να είμαι πρώτη επιλογή και να αποδεικνύω σε κάθε ματς ότι το αξίζω».

Μπορείς να μας κάνεις μια σύγκριση του Μαρίνου Ουζουνίδη με τον Μανόλο Χιμένεθ:

«Kαι οι δύο θέλουν πειθαρχία και ομαδικό πνεύμα στην ομάδα. Δε θέλουν παίκτες που να αγωνίζονται για τον εαυτό τους. Από τη μία σίγουρα ο κ. Ουζουνίδης τα προηγούμενα χρόνια μας είχε δυσκολέψει πολύ. Δεν είναι τυχαίο ότι απέναντί στην ομάδα του είχαμε τις περισσότερες γκέλες. Έχει καλή γνώση του αντικειμένου και κάθε χρόνο γίνεται όλο και καλύτερος. Από τον Πανιώνιο εξελίχθηκε στο να παίζει πιο επιθετικά στον Παναθηναϊκό και εδώ στην ΑΕΚ θα εξελιχθεί ακόμα περισσότερο για να παίξει ακόμα πιο επιθετικά. Έχει και τα “εργαλεία” που μπορούν να τον βοηθήσουν σ’ αυτό. Από την άλλη πρέπει να ευχαριστήσουμε τον κ. Χιμένεθ γιατί μαζί του η ομάδα πέτυχε αυτό που όλοι ήθελαν. Τον ευχαριστώ και προσωπικά γιατί με βοήθησε να βελτιωθώ και γενικά να δουλέψω λίγο μέσα μου για να γίνω καλύτερος.

Η πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ είναι το πρώτο που σκέφτεστε οι παίκτες ή είναι η διατήρηση της κορυφής στο πρωτάθλημα;

«Όταν ξεκινάς μικρός το ποδόσφαιρο λες μακάρι να παίξω στο Τσάμπιονς Λιγκ και να πάρω το πρωτάθλημα. Το ένα το πετύχαμε. Πάμε τώρα να πετύχουμε και το άλλο. Πέρυσι παίξαμε στο Europa League, πάμε τώρα να παίξουμε και στο Champions League. Πιστεύω ότι φέτος έχουμε περισσότερες πιθανότητες για να τα καταφέρουμε. Έχουμε έναν κορμό ως ομάδα, είμαστε οι ίδιοι και γνωρίζουμε τι ζητάει ο ένας από τον άλλον μέσα στο γήπεδο. Μακάρι να μας βοηθήσει και η κλήρωση γιατί είναι ένα όνειρο όλων μας».