Βίκυ Στασινοπούλου: Μια 17χρονη διαιτητής στα γήπεδα!

Η παρουσία της στα γήπεδα, σε έναν θεωρητικά ανδροκρατούμενο χώρο, προκαλεί συνήθως έκπληξη, την οποία στην πορεία διαδέχεται η περιέργεια και στο τέλος η αναγνώριση! Ο λόγος, για την 17χρονη Βασιλική Στασινοπούλου, τη Βίκυ όπως την φωνάζουν όλοι, η οποία ασχολείται με την διαιτησία.

Παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει καταφέρει να κερδίσει το σεβασμό όλων και παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε ένα… δύσκολο χώρο για γυναίκες, η ίδια τα καταφέρνει περίφημα και είναι σίγουρο ότι έχει μέλλον στο χώρο.

-Μόλις 17 ετών και ασχολείσαι με την διαιτησία, τι σημαίνει για εσένα αυτός ο χώρος;

Εδώ και δύο χρόνια ασχολούμαι ενεργά με την διαιτησία, ως μέλος της ΕΠΣ Ηλείας και δηλώνω γοητευμένη με τον χώρο. Με δουλειά, σκληρές προπονήσεις, συμμετοχή στα σεμινάρια και μελέτη προσωπική, βήμα-βήμα κατακτώ στόχους. Μετά την Γ’ κατηγορία και τη Β’, της περσινής χρονιάς, ήρθε η καθιέρωση στην Α2, ενώ έπαιξα και σε ματς της Α1, όνειρο, που έγινε πραγματικότητα, και μεγάλη ευθύνη ταυτόχρονα, για την μελλοντική μου πορεία. Σ’ αυτήν την διαδρομή με βοήθησαν οι γονείς μου, τα αδέρφια μου , οι γνωστοί και οι φίλοι. Καταλυτική ήταν η συνδρομή των εκπαιδευτών-δασκάλων μου στη διαιτησία, των παλαιών-έμπειρων διαιτητών, συνολικά των ανθρώπων της ΕΠΣΗ και γενικά του χώρου.

-Πώς είναι τα πράγματα μέσα στο γήπεδο;

Νιώθω απόλυτα ενσωματωμένη, έχω πολύ καλή συνεργασία και έχω κάνει γνωριμίες με ανθρώπους του ποδοσφαίρου και γενικά της κοινωνικής ζωής. Οι φιλίες, οι καλές σχέσεις, ο σεβασμός και η εκτίμηση είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πορεία μου και ‘’όπλο’’ για καλύτερη συνέχεια.

-Πώς προέκυψε αυτή η σχέση με το ποδόσφαιρο;

Το ποδόσφαιρο το αγαπώ από μικρή, αν και ασχολούμαι ως σήμερα με το βόλεϊ. Με την πρώτη ευκαιρία θα δω ποδοσφαιρικούς αγώνες, είτε ζωντανά, είτε τηλεοπτικά. Προέρχομαι εξάλλου από οικογένεια, με πορεία στο ποδόσφαιρο, αφού παππούς, πατέρας, αδέρφια, ξαδέρφια κατά καιρούς έχουν ασχοληθεί με το άθλημα, είτε αγωνιστικά, είτε διοικητικά.

-Τι στόχους έχεις για τον συγκεκριμένο χώρο;

Οι στόχοι μου στο χώρο της διαιτησίας είναι μεγάλοι αλλά προσπαθώ να μείνω συγκεντρωμένη και προσγειωμένη, αφού είμαι μαθήτρια στην Β’ Λυκείου και η εκπαίδευση έχει για εμένα , ρόλο πρωταρχικό. Θεωρώ ότι με πολλή δουλειά και σκληρή προπόνηση θα τα πηγαίνω όλο και καλύτερα. Σ’ αυτόν τον αγώνα μου, έχω συμπαραστάτες τους γυμναστές μου ( ΕΠΣΗ, ‘’Κόροιβος’’ ), τους αθλητές και τους παράγοντες των αγωνιζόμενων σωματείων και τον απλό κόσμο, τον φίλαθλο που αγαπά το ποδόσφαιρο, ουσιαστικά.

-Τι είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει εντός και εκτός γηπέδου, όταν καλείσαι να λάβεις αποφάσεις;

Βασικά στοιχεία μου, το αίσθημα- δικαίου, η αμεροληψία και η κατά το δυνατόν αντικειμενικότητα στην λήψη αποφάσεων και ‘’μότο’’ μου ‘’ ότι το ποδόσφαιρο ενώνει και συμφιλιώνει την κοινωνία και ουδόλως πρέπει να διχάζει ‘’.

-Τι σκέφτεσαι πριν μπεις στο γήπεδο;

Κάθε φορά που ντύνομαι με τη στολή της διαιτησίας , νιώθω την ευθύνη, οπλίζομαι με επαγγελματισμό και χαίρομαι τις στιγμές αυτές, που είναι ανεπανάληπτες συναισθηματικά.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

-Προς το παρόν προετοιμάζομαι όσο καλύτερα μπορώ για τις Πανελλαδικές εξετάσεις της επόμενης χρονιάς. Στόχος μου είναι να εισαχθώ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Όσον αφορά το χώρο της διαιτησίας, επιθυμώ να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται μέσα από πολλές ώρες μελέτης, παρακολούθησης σεμιναρίων και σκληρών προπονήσεων.

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια ;

-Ελπίζω να έχω πραγματοποιήσει τα επαγγελματικά μου σχέδια και ενδεχομένως να έχω δημιουργήσει τη δική μου οικογένεια. Στο χώρο της διαιτησίας, ευελπιστώ να έχω καθιερωθεί ως μια από τις καλύτερες γυναίκες διαιτητές στις ανώτερες εθνικές κατηγορίες , και ίσως και σε διεθνές επίπεδο.