Ξαναγυρίζουμε στις λίστες του ΑΣΕΠ…

Και όμως. Τα όνειρα των νέων για μια θέση στο δημόσιο δεν άλλαξαν. Έτσι ίσως θέλαμε να πιστεύουμε στην Ελλάδα της κρίσης, πολύ δε περισσότερο μετά τα όσα σχεδιάζουμε ή τα όσα επιχειρούν να επιβάλλουν οι δανειστές περί της συρρίκνωσης υπηρεσιών και δημόσιας διοίκησης στην χώρα μας.

Μπροστά στο ΑΣΕΠ και έστω στους λιγότερους συγκριτικά με το παρελθόν διαγωνισμούς του, η πραγματικότητα δείχνει διαφορετική. Ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα, με πρωτοφανή «έκρηξη» της ζήτησης για μια θέση ενός κρατικού ή παραπλεύρως κρατικού μηχανισμού δημόσιας λειτουργίας.

Πρόκειται για ένα νέο κοινωνικό φαινόμενο που έχει τις ρίζες του, στο πρόσφατο παρελθόν μικροπολιτικών παρενεργειών, παρουσιάζει νέα στοιχεία πληθυσμιακής συμπεριφοράς με ευρύτερα γεωγραφικά πλαίσια προτιμήσεων των θέσεων επιλογής, και έρχεται ως αποτέλεσμα της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων του ιδιωτικού τομέα, παράλληλα με την διατήρηση των υψηλών ποσοστών ανεργίας…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το νέον δεδομένον για το ΑΣΕΠ λοιπόν, είναι η αλλαγή του λόγου στην σχέση αριθμού αιτήσεων για την αντίστοιχη προκηρυσσόμενη θέση. Πριν από λίγο διάστημα η σχέση αυτή, ήταν περίπου πέντε (5) αιτήσεις ανά θέση, ενώ την φετινή χρονιά ο μέσος όρος πήρε την «ανηφόρα» των 45 αιτήσεων ανά θέση!

Πιο συγκεκριμένα μόνο το 2017 μέχρι σήμερα, προκηρύχθηκαν 2.728 θέσεις τακτικού προσωπικού και αορίστου χρόνου και έγιναν από την πλευρά των ενδιαφερόμενων 126.308 αιτήσεις. Μόνο και μόνο για 404 καλύψεις γραμματέων και υπαλλήλων στα Δικαστήρια της χώρας υπεβλήθησαν 31.221 αιτήσεις, αυξάνοντας το μ.ο. των αιτήσεων σε εβδομήντα επτά (77) ανά θέση.

Δεκάδες χιλιάδες υποψήφιοι εξ άλλου εμφανίστηκαν και για τις 1.666 θέσεις στις υπηρεσίες του Υπ. Υγείας για τις οποίες ο αριθμός των συνολικών αιτήσεων έφθασε τις 36.201 όταν για 46 θέσεις στο ΣΔΟΕ ενδιαφέρθηκαν 6.649 πολίτες…

Παλαιότερα οι υποψήφιοι επιζητούσαν τον διορισμό τους μέσα από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ είτε στην περιοχή τους είτε στην καλύτερη περίπτωση, σε κάποιον από τους γειτονικούς Νομούς. Τώρα πια έχει ξεπεραστεί και αυτό…

Οι περισσότεροι αναζητούν εναγωνίως, μία θέση σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας. Αρκεί να βρουν δουλειά. Ή καλύτερα αυτό που συνήθως ονομάζουν ορισμένοι «σίγουρη δουλειά» στο Δημόσιο. Παρατηρείται έτσι η εικόνα που ο ίδιος ο υποψήφιος εκδηλώνει ενδιαφέρον και στον Έβρο, και στην Κρήτη, λόγω της άμεσης ανάγκης να εργαστεί.

Δικαιολογημένη πλέον στάση, αν δούμε και τα στοιχεία περί ανεργίας ή απασχόλησης. Καθώς η πρώτη μειώθηκε αλλά οι «φτωχοί» εργαζόμενοι μόλις των 500 ευρώ (και παρακάτω) συνεχώς πληθαίνουν.

Ποσοστό άνω του 20% των ήδη υπαρχόντων εργαζομένων έχει «βυθιστεί» μισθολογικά στα χρόνια της ύφεσης ενώ το 34% αμείβεται με λιγότερα από 600 ευρώ μεικτά. Παραλλήλως το 40% των ιδιωτικών υπαλλήλων, δεν πληρώνει εφορία, καθώς το ετήσιο εισόδημά τους, δεν ξεπερνά το όριο των αφορολόγητων.

Με βάση τα παραπάνω, γίνεται ολοφάνερο ότι οι λίστες του ΑΣΕΠ θα «γεμίζουν» ακόμη από άνεργους πτυχιούχους και μη. Όσο βέβαια το επιτρέπουν και αυτό ακόμα ΔΝΤ και Γερμανοκρατούσα Ευρωπαϊκή Επιτροπή…