Ηλεία

Ένας χρόνος χωρίς τον Μανώλη Αγιομυργιαννάκη: «Ζωντανός» στις μνήμες όλων μας

Ακούστε το άρθρο

Την ερχόμενη Κυριακή το ετήσιο μνημόσυνο στην Αμαλιάδα – Δυσαναπλήρωτο το κενό στην πόλη που αγάπησε – Καθημερινά μνημονεύεται ο Κρητικός Αμαλιαδίτης

Το ρολόι έγραφε 03:15’ τα ξημερώματα της 12ης Μαρτίου 2020, όταν ο Μανώλης Αγιομυργιαννάκης, άφηνε την τελευταία του πνοή στην ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου.

Ένας ακριβώς χρόνος, απ΄το αδόκητο φευγιό του 67χρονου Μανώλη, του Κρητικού, αλλά πολιτογραφημένου Αμαλιαδίτη, του αγαπητού στην τοπική κοινωνία Ανθρώπου, καθηγητή και αιρετού, ενός ανθρώπου που πάντα ήταν μπροστάρης στους κοινωνικούς αγώνες, με πολιτισμό, με ιδέες, με άποψη…

Ο Μανώλης Αγιομυργιαννάκης έμελλε να είναι το πρώτο θύμα του σχεδόν άγνωστου πριν ένα χρόνο κορωνοϊού, στη χώρα μας. Το ταξίδι, η εκδρομή που έκανε με την σύζυγό του και άλλους Ηλείους στους Αγίους Τόπους, ήταν τελικά μοιραίο για τον ίδιο, για την ίδια του τη ζωή και με την επιστροφή του, η κατάσταση της υγείας του είχε κριθεί πολύ κρίσιμη.

Για περίπου 15 μέρες έδωσε τη δική του «μάχη» να κρατηθεί στη ζωή, όμως η κατάστασή του επιδεινώθηκε και εξελίχθηκε σε πολυοργανική ανεπάρκεια, με αποτέλεσμα να καταλήξει τα ξημερώματα της 12ης Μαρτίου…

Σοκ για την χώρα, θλίψη για την Αμαλιάδα…

Ο θάνατος του Μανώλη Αγιομυργιαννάκη, προκάλεσε μεγάλο σοκ στο πανελλήνιο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι και στην Ελλάδα θα είχαμε θύματα, αν και η ανησυχία άρχισε να μεγαλώνει από τα τέλη Φεβρουαρίου, με το πρώτο κρούσμα στην βόρεια Ελλάδα, το οποίο είχε επιστρέψει από την Ιταλία.

Για την Αμαλιάδα, για την Ηλεία ήταν ένα πραγματικό «χτύπημα». Ο νομός έχανε έναν πολύ αγαπητό άνθρωπο και ταυτόχρονα σε κίνδυνο βρίσκονταν κι άλλοι συμπολίτες που είχαν συνταξιδέψει στους Αγίους Τόπους, με την εξάπλωση του ιού να έχει ξεκινήσει…

Από την στιγμή που έγινε γνωστός ο θάνατος του, ο κόσμος μόνο καλά λόγια εξέφραζε για τον Μανώλη. Για τον «δάσκαλο», που καλημέριζε τους πάντες ανεβαίνοντας με τα πόδια κάθε πρωί την Φ. Εταιρείας, για το πάθος του για την ανάγκη κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου της Ολυμπίας Οδού, για τις πεζοπορίες του προς την Κουρούτα, έχοντας απαλλαχτεί απ΄το τσιγάρο…

Αν και είχε συνταξιοδοτηθεί, μετά από μεγάλη θητεία σε Γυμνάσια και Λύκεια, ήταν πολύ αγαπητός σε συναδέλφους και μαθητές του. Τηρούσε στο ακέραιο τον ρόλο του, ήπιος και υπομονετικός, αφουγκράζονταν τις ανησυχίες των παιδιών…

Η ημέρα της κηδείας του θα μείνει χαραγμένη για πάντα στις μνήμες όσων βρέθηκαν σε… απόσταση στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου. Ένας αποχαιρετισμός κάτω από πρωτόγνωρα υγειονομικά μέτρα ασφαλείας, χωρίς κόσμο, με διάσπαρτους μερικούς φίλους και συνοδοιπόρους στην πλατεία, έξω από την εκκλησία, μακριά ο ένας απ’ τον άλλον!

Την Κυριακή στις 8:30 το πρωί θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Αμαλιάδας, όπου εκεί η σύζυγός του Ζωή, που δεν είχε καταφέρει να τον αποχαιρετήσει στην κηδεία του, όντας και η ίδια σε σοβαρή κατάσταση από τον κορωνοϊό, τα παιδιά του και οι φίλοι τους, θα τον τιμήσουν, όπως άλλωστε τον τιμούν καθημερινά οι συμπολίτες του,  μνημονεύοντάς τον, έναν χρόνο μετά τον άδικο θάνατό του…

Το εφιαλτικό χρονικό…

Την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020 το βράδυ, οι ταξιδιώτες του γκρουπ έφταναν στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», εμφανώς καταβεβλημένοι και κάποιοι έδειχναν ήδη άρρωστοι. Κάποιοι άρχισαν να επικοινωνούν με τους γιατρούς τους, ενημερώνοντας τους για τα συμπτώματα που είχαν…

Στην στάση που έγινε στην Κόρινθο  άρχισε να φαίνεται  η σοβαρότητα της κατάστασης. Πολλοί επιβάτες ένιωθαν πόνους και έντονη αδιαθεσία, ενώ υπήρξε και λιποθυμία. Στην επόμενη στάση στην Ακράτα, πλέον επικρατούσε φόβος και οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να σηκωθούν από τα καθίσματά τους!

Πάνω από τους μισούς νόσησαν… Ο Μ. Αγιομυργιαννάκης έχοντας  λάβει οδηγίες από την πνευμονολόγο Θεώνη Γεωργοπούλου, αποτάθηκε στο Νοσοκομείο Αμαλιάδας, όπου και νοσηλεύτηκε.  Την Καθαρά Δευτέρα 2 Μαρτίου αποφασίστηκε η μεταφορά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, αφού η κατάσταση του είχε επιδεινωθεί. Η εξέταση έδειξε κορωνοϊό για τον άτυχο Μανώλη.

Από  το μεσημέρι της 4ης Μαρτίου, όλα άρχιζαν να αλλάζουν να άλλαζαν στη Ηλεία, στην Ελλάδα, με τους ασθενείς – εκδρομείς να συγκαταλέγονται ο ένας μετά τον άλλον σε κρούσματα του ιού…

Μια ζωή στον αγώνα και την δράση!

Ο Μανώλης Αγιομυργιαννάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, μέλος πολύτεκνης οικογένειας. Σπούδασε στο μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών.  Μετά τη στρατιωτική του θητεία εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αμαλιάδα, τόπο καταγωγής της συζύγου του, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

Υπηρέτησε ως καθηγητής και διευθυντής σε σχολεία του Πύργου –Αμαλιάδας-Χαβαρίου Κεραμιδιάς – Γαστούνης και δίδαξε στο Κοινωνικό φροντιστήριο του Δήμου Ήλιδας. Συνταξιοδοτήθηκε μετά από 33 χρόνια εκπαιδευτικής υπηρεσίας.

Εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ το 1974 και από τότε κατείχε πολλές και καίριες εκλεγμένες θέσεις επί σειρά ετών. Παράλληλα, εκλεγόταν επανειλημμένως στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών. Τον  Μάϊο  του 2014 εξελέγη Περιφερειακός Σύμβουλος στο Νομό Ηλείας με το ψηφοδέλτιο  «Δικαίωμα στην Πρόοδο» του Απόστολου Κατσιφάρα. Διαχώρισε τη  θέση του για σειρά ζητημάτων και ανεξαρτητοποιήθηκε. Ήταν επίσης υποψήφιος Βουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ  τον Ιανουάριο του 2015 και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τον Σεπτέμβριο του 2015  στην Ηλεία.

Στις περιφερειακές εκλογές το περασμένο καλοκαίρι, εξελέγη εκ νέου Περιφερειακός Σύμβουλος με την παράταξη του Κώστα Σπηλιόπουλου «Δυτική Ελλάδα Μπροστά» και έκανε σημαντικές παρεμβάσεις για τα σημαντικά θέματα που απασχολούν την Ηλεία, με κυρίαρχο την άμεση κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου.

1ο Γυμνάσιο «Μανώλης Αγιομυργιαννάκης»…

Το Δημοτικό Συμβούλιο Ήλιδας προ ημερών πήρε ομόφωνη απόφαση, το 1ο Γυμνάσιο Αμαλιάδας, στο οποίο είχε υπάρξει καθηγητής, να ονομαστεί σε «Μανώλης Αγιομυργιαννάκης».

Με αυτόν τον τρόπο οι αρχές του δήμου Ήλιδας και οι δημότες της περιοχές, θα τιμήσουν την μνήμη, την παρουσία, την προσφορά και την καλοσύνη αυτού του ανθρώπου, που άφησε για πάντα το δικό του «στίγμα» στην περιοχή….

«Ένας χρόνος χωρίς τον Μανώλη…»

Από πολύ μικρό παιδί γνώριζε τον Μ. Αγιομυργιαννάκη ο βουλευτής Ηλείας του ΚΙ.ΑΛ. Μιχάλης Κατρίνης, αφού ήταν πολύ καλός φίλος της οικογένειας του, εγκάρδιος φίλος του πατέρα του.

Με αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους από τον θάνατό του Μ. Αγιομυργιαννάκη, ο κ. Κατρίνης, μας δήλωσε:

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την απώλεια του Μανώλη και ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Κανείς από όσους τον γνώρισαν και τον έζησαν δεν μπορεί να το πιστέψει, να το συνειδητοποιήσει, να το αποδεχθεί.

Μια φιγούρα, σχεδόν πατρική για εμένα και τον αδελφό μου, από τους πιο στενούς φίλους του πατέρα μου, πάντα κοντά στην οικογένειά μου.

Τον θυμάμαι πολλές φορές στο σπίτι μας, σε στιγμές χαράς αλλά και σε κρίσιμες συναντήσεις με άλλους φίλους καθηγητές, όπως την παραμονή της μεγάλης απεργίας των εκπαιδευτικών το 1990.

Τον θυμάμαι πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την εκπαίδευση, να στηρίζει με συνέπεια τις θέσεις του, μέσα από τις τάξεις του υγιούς συνδικαλισμού.

Τον θυμάμαι πάντα να δηλώνει ‘’παρών’’ στους μικρούς και μεγάλους αγώνες του ΠΑΣΟΚ, να στηρίζει την παράταξη, χωρίς ιδιοτέλεια και προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά και να μπαίνει στη φωτιά, όπως έπραξε και το 2015, σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για την παράταξη.

Τον θυμάμαι να δίνει μάχες από το μετερίζι της αυτοδιοίκησης, στηρίζοντας με πάθος τις θέσεις του για τη βελτίωση της ζωής των συμπατριωτών μας, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.

Τον θυμάμαι, πολύ έντονα, να στηρίζει από την πρώτη στιγμή την απόπειρά μου στον πολιτικό στίβο, όταν κανείς σχεδόν δεν πίστευε ότι ένας 32χρονος μπορεί να εκλεγεί βουλευτής στην Ηλεία. Γιατί ο Μανώλης, πάντα, πίστευε στους νέους και τους στήριζε.

Ο Μανώλης ήταν ο «δάσκαλος» για τους μαθητές του και όλους όσοι είχαν την τύχη να διδαχθούν από το ήθος, τις αρχές και τη στάση ζωής του. Εντός και εκτός του σχολείου.

Πάνω απ’ όλα, ο Μανώλης ήταν το στήριγμα για την οικογένειά του, την οποία τόσο αγαπούσε και στήριζε με κάθε τρόπο.

Η απώλεια του Μανώλη Αγιομυργιανάκη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό για την Ηλεία, την κοινωνία της Αμαλιάδας, την εκπαιδευτική κοινότητα, τη δημοκρατική παράταξη, την αυτοδιοίκηση.

Αφήνει, όμως, ταυτόχρονα μια τεράστια παρακαταθήκη αρχών, αξιών, ήθους και προσφοράς που μας δεσμεύει και μας εμπνέει.

«Αιωνία η μνήμη σου φίλε Μανώλη…»

Με αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους από τον θάνατο του Μ. Αγιομυργιαννάκη, ο δήμαρχος Ήλιδας Γιάννης Λυμπέρης αναφέρει:

Πριν από ένα χρόνο αποχαιρετήσαμε, σε κλίμα οδύνης, το φίλο και σύντροφο Μανώλη Αγιομυργιαννάκη, που χάθηκε παλεύοντας με γενναιότητα τον αόρατο εχθρό, που βασανίζει ακόμα την ανθρωπότητα.

Ήταν το πρώτο θύμα αυτής της άνισης αναμέτρησης με τον ιό που έχει αλλάξει τις ζωές όλων μας κι έχει στιγματίσει την καθημερινότητά μας.

Ο Μανώλης είχε αγαπήσει και αγαπηθεί από την κοινωνία της Ηλείας με την αυθεντικότητά του, τη μεγαλοψυχία του, την προσέγγισή του σε θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά αλλά και γενικότερα με τη στάση ζωής του.

Ήταν ένας αγωνιστής προοδευτικός, οραματιστής, με  αξιομνημόνευτη προσφορά στην Παιδεία και στην Αυτοδιοίκηση.  Είχαμε βρεθεί μαζί στις μάχες και τις διεκδικήσεις  για την ανάδειξη και τα δικαιώματα της Ηλείας, αναζητώντας λύσεις σε πολλά αδιέξοδα.

Ως ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του και στην ανιδιοτελή του προσφορά  και φόρο τιμής  στην οικογένειά του, το Δ.Σ. του Δήμου Ήλιδας ομόφωνα αποφάσισε πρόσφατα, το 1ο  Γυμνάσιο στο κέντρο της Αμαλιάδας, της πόλης που τόσο αγάπησε και τίμησε, να μετονομαστεί σε Γυμνάσιο «Μανώλης Αγιομυργιαννάκης».

Αιωνία η μνήμη σου, Φίλε Μανώλη

«Η σιωπή μας,  η μεγαλύτερη τιμή…»

Συγκλονισμένη από τον χαμό του φίλου και συνοδοιπόρου της στα πολιτικά πράγματα Μανώλη Αγιομυργιαννάκη, η πνευμονολόγος Θεώνη Γεωργοπούλου, αρκέστηκε να δηλώσει τα εξής: «Η σιωπή μας, θα είναι η μεγαλύτερη τιμή στον Μανώλη. Ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν πολλά. Υγεία στην οικογένειά του».

«Φίλος, συναγωνιστής, σύντροφος…»

Το τελευταίο γραπτό μήνυμα από τους Αγίους Τόπους, που του ‘στειλε ο αδελφικός του φίλος Μανώλης, κρατά στο κινητό του ο πρώην δήμαρχος Αμαλιάδας Δημήτρης Ράλλης, ο οποίος συγκινημένος, μας είπε:

Ο Μανώλης ήταν αδελφός μου. Τι να πω; Λίγες μέρες πριν επιστρέψουν από τους Αγίους Τόπους, τον είχα πάρει τηλέφωνο. Δεν μου απάντησε. Μετά από λίγο παίρνω ένα μήνυμα του: «Γεια σου Δημήτρη, είμαι στους Αγίους Τόπους». Μετά από 10 περίπου μέρες έγινε αυτό που έγινε. Πήγα στην κηδεία και από μακριά, να μην μπορώ να τον αποχαιρετήσω. Από μακριά.

Είμαι ακόμα συγκλονισμένος. Φίλος μου, συναγωνιστής, σύντροφος.

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΦ. «ΠΑΤΡΙΣ» ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ

«…και εδά που ο χρόνος έφτασε αδύνατο είναι πάλι»

Πάει ένας χρόνος του θεού

που βρίσκεσαι στι τόπους

κι ο μισεμός σου πλήγωσε 

και πόνεσε τσι αθρώπους

 

Δεν παγουδιάζει εύκολα

ο πόνος της φυγής σου

κι ώστε να ζούμε θάχουμε

στα στήθη την πληγή σου

 

Του χωρισμού σου ο σταυρός

είναι βαρύ φορτίο

γιατί δεν ήρθα να σου πώ

το υστερνό αντίο

 

Και εδά που ο χρόνος έφτασε 

αδύνατο είναι πάλι

η χέρα μου δυό λούλουδα

στον τάφο σου να βάλει.

 

Μα σ’ όλες μου τις προσευχές

που κάνω αδέρφι θάσαι

και ευχή μου εις της Παναγιάς

Τσι αγγάλες να κοιμάσαι.

 

Ω τον παντέρμο τον ιό

γιάντα να σε προδώσει

και τη χαρά του νικητή

στο χάρο να τη δώσει.

 

Δυό μέτρα γής του καθενός

του βγαίνουν που θα ζήσει

μα η διαφορά ‘ναι στ’ όνομα

που πίσω του θα αφήσει.

 

Ήσουν για μένα κάποτε

Ήλιος στον ουρανό μου

μα εδά σαι μόνο μια αστραπή

μια λάμψη στο όνειρό μου.

 

Εσύ ‘σουν ένα όνειρο

εσύ ‘σου μια ελπίδα

στον τόπο που εδούλεψες

ήσουνα ηλιαχτίδα.

 

Ο ποταμός του γέλιου σου

απου επίναμε όλοι

αποσπέρας μέχρι το πρωί

εστέρεψε Μανώλη!

 

Θέλω στον ύπνο μου αδερφέ

νάρχεσαι κάθε βράδυ

γιατί μου δίνεις δύναμη 

και πιο πολύ αγάπη.

 

Εδά που ‘φυγες ασκιανέ

και δροσερέ μου αέρα

σ’ ότι δεντρό κι να ασταθώ

θα λιάζομαι όλη μέρα.

 

Να μου προσέχεις τους γονείς

αλλά και τη Μαρίκα

και όταν θά έρθει ο καιρός

θάμαι και εγώ μαζί σας. 

ΓΙΑΓΚΟΣ

 

Όλη η επικαιρότητα