Σύμφωνα με όσα υποστήριξε εκείνη στην καταγγελία της, ήταν Σάββατο βράδυ και διασκέδαζε σε μπαρ με μία φίλη της, τον ποδοσφαιριστή και ένα ακόμα άτομο. Έπειτα πήγε στο σπίτι του ποδοσφαιριστή, όπου ισχυρίζεται ότι έπεσε θύμα βιασμού από τον ίδιο κι από τον μάνατζερ του.
Μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο Σεμέδο και ο δεύτερος κατηγορούμενος είναι αθώοι ή ένοχοι; Όχι φυσικά. Κατηγορούνται όμως για ένα σοβαρό κακούργημα, για το οποίο σε λίγο καιρό θα βρεθούν στο δικαστήριο και η δικαιοσύνη θα αποφανθεί σχετικά. Ποιο ζήτημα προκύπτει όμως μέχρι να συμβεί αυτό; Το ανελέητο σφυροκόπημα των αυτόκλητων δικαστών των social media. Ποιο είναι το οξύμωρο; Η καταδίκη (έστω και η ιντερνετική) του φερόμενου ως θύματος και όχι του φερόμενου ως θύτη…
Βλέπουμε εδώ ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι, το οποίο δηλώνει θύμα βιασμού και απέναντι της ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που προσπαθεί να υποβιβάσει την καταγγελία της.
«Έλα τώρα, μοιάζει αυτή με ανήλικη;», «μα τι ήθελε μαζί τους στο μπαρ;», «γιατί πήγε σπίτι του; άρα τα ήθελε», «οι γονείς της που ήταν να την μαζέψουν;» και πολλά πολλά ακόμη σχόλια τέτοιου ύφους και αντίστοιχης χυδαιότητας.
Να μην παρεξηγηθώ, ούτε εγώ δικάζω, και δεν βγάζω καμία απόφαση για τους κατηγορούμενους. Αυτό θα το κάνει η δικαιοσύνη. Για εμένα όμως, όλες οι παραπάνω φράσεις και ο τρόπος που σκέφτεται όποιος τις ξεστομίζει, είναι ο ορισμός του παραλογισμού και της προώθησης της κουλτούρας του βιασμού.
Δηλαδή, αν δεν μοιάζεις με ανήλικη ή αν είσαι ελκυστική μπορεί να προκαλέσεις τον βιασμό σου; Αν βγεις με δύο άνδρες σε ένα μπαρ και μετά σε βιάσουν φταις εσύ που πήγες για ποτό μαζί τους; Αν πας στο σπίτι ενός άνδρα, σημαίνει ότι θέλεις και να έχεις οπωσδήποτε σεξουαλική επαφή μαζί του; Ή μήπως αποκλείεται να πέσει μια γυναίκα θύμα βιασμού αν έχει την προσοχή των γονιών της;
Πρέπει να επαναλαμβάνουμε διαρκώς τα αυτονόητα;
Μπορεί μια γυναίκα χθες να ήθελε να έχει σεξουαλική επαφή μαζί σου, σήμερα όμως να μην θέλει. Αν πει όχι, είναι όχι. Μπορεί να έχει έντονη σεξουαλική ζωή γενικά αλλά ειδικά να μην θέλει να έχει επαφή με εσένα. Αν σου πει όχι, είναι όχι. Μπορεί να φορέσει το πιο προκλητικό ρούχο. Αν δεν θέλει να συνευρεθεί μαζί σου, τότε ξανά το όχι είναι όχι. Γενικά αγόρια και κορίτσια, για να καταλήξουν δύο άνθρωποι μαζί στο ίδιο κρεβάτι απαιτείται συναίνεση κι αν μια γυναίκα φωνάζει «όχι, δεν θέλω» (όπως είπε ότι έκανε η δεκαεφτάχρονη στην καταγγελία της), τότε αντικειμενικά… δεν θέλει κι αν αυτός που είναι μαζί της δεν το σεβαστεί, τότε ναι, είναι βιαστής. Τελεία και παύλα.
Θα επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα όσο συχνά χρειάζεται, για όσο χρειάζεται.