Η εφημερίδα «Πατρίς» ζήτησε την άποψη ανθρώπων οι οποίοι ασχολούνται με την αιμοδοσία και οι οποίοι αφού τόνισαν τη μεγάλη ανάγκη να αυξηθούν οι αιμοδότες στον νομό μας, αφού έτσι θα υπάρχουν μεγαλύτερα αποθέματα αίματος και θα μπορούν να σωθούν περισσότερες ζωές, μας τόνισαν και τα κυριότερα προβλήματα που υπάρχουν και τα οποία αποθαρρύνουν τους πολίτες στο να δώσουν το αίμα τους, είτε κατευθείαν στα νοσοκομεία του νομού, είτε στα καλέσματα που κάνουν οι εθελοντικές ομάδες αιμοδοσίας κατά καιρούς.
O Γιάννης Μαστρογιαννόπουλος, Διαχειριστής της τράπεζας αίματος του 6ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου «Άγιος Χαράλαμπος», στάθηκε στην ανάγκη να αυξηθούν οι αιμοδότες, ενώ αναφέρθηκε και στην αδιαφορία που δείχνουν κάποιοι εξ αυτών που έχουν πάρει αίμα στο παρελθόν.
«Το κομμάτι της αιμοδοσίας είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι, αφού όλοι οι άνθρωποι εξαρτόμαστε από το αίμα, το οποίο δεν παράγεται, κάτι που το ξέρουν όλοι. Το ζήτημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι μόνο το ότι υπάρχει ο ιός του covid, είναι γενικότερα η διστακτικότητα του κόσμου για τον εθελοντισμό και να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Τους ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός τους και δεν πάνε παραπέρα. Μόνο όταν συμβεί στον καθένα κάτι, τρέχουν όλοι να παρακαλέσουν, να ψάξουν για αίμα. Ψάχνουν σε αιμοδότες, σε τράπεζες αιμοδοσίας για να βρουν το αίμα το οποίο χρειάζονται για τους δικούς τους ανθρώπους. Μετά αποφεύγουν να δίνουν αίμα. Σταθμοί αιμοδοσίας φτάνουν στο σημείο πολλές φορές να μην θέλουν να δώσουν αίμα στις τράπεζες αίματος, αν δεν είναι αυτές μέλος τους. Γιατί αντιλαμβάνονται αυτή την αχαριστία που υπάρχει.
Όσοι έχουν ευεργετηθεί και έχουν δεχτεί αίμα όταν το χρειάστηκαν, είτε αυτοί, είτε ένα συγγενικό τους πρόσωπο, μετά την προσωπική τους δοκιμασία ξεχνούν και λησμονούν. Μπορώ να πω ότι αδιαφορούν. Αυτό είναι κάτι το οποίο με έχει προβληματίσει πάρα πολύ.
Γενικά πάντως το κομμάτι της αιμοδοσίας είναι από τα πιο θεάρεστα έργα τα οποία μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του. Δείχνει έμπρακτα την αγάπη του, την εκτίμηση, το ενδιαφέρον που έχει για τον συνάνθρωπό του. Καταφέρνουν επίσης όλοι οι αιμοδότες να κάνουν το σώμα τους να λειτουργήσει ξανά. Συκώτι, μυελός των οστών, καταφέρνουν να παράξουν νέο αίμα, και έτσι γίνονται και οι ίδιοι περισσότερο υγιείς. Και είναι πραγματικά άσχημο να μην μπορούμε να βάλουμε στα παιδιά μας, γιατί εμείς σιγά- σιγά μεγαλώνουμε, αυτό το δίδαγμα, δηλαδή να γίνουν και αυτά εθελοντές αιμοδότες».
Από την πλευρά του ο π. Παναγιώτης Αθανασόπουλος, πρόεδρος του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Κατακόλου και εφημέριος του Ι. Ν. Αγίου Νικολάου στάθηκε και αυτός στην ανάγκη να δίνουν αίμα όλοι οι πολίτες, προκειμένου να υπάρχουν επαρκή αποθέματα, που θα είναι πολύτιμα για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. «Εμείς βασιζόμαστε κυρίως στα δικά μας μέλη, τα οποία προσέρχονται συστηματικά στις αιμοδοσίες και συγκεντρώνουμε αίμα το οποίο διαθέτουμε στο νοσοκομείο του Πύργου και όχι μόνον. Έχουμε τακτικά μέλη στις αιμοδοσίες μας και μαζεύουμε αρκετές μονάδες αίματος, οπότε είμαι ικανοποιημένος από την παρουσία και των μελών μας και των πολιτών στις αιμοδοσίες τις οποίες κάνουμε.
Το αίμα είναι κάτι το οποίο είναι πολύτιμο για τον συνάνθρωπό μας και πρέπει όλοι να το προσφέρουμε για να σώσουμε ανθρώπινες ζωές. Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι όταν κάνουμε αιμοδοσία δεν έρχονται γιατί επικαλούνται τον φόρτο εργασίας που έχουν, όπως π.χ. ότι δουλεύουν αργά το βράδυ και τελειώνουν πολύ αργά. Κάτι που είναι λογικό, αφού δεν μπορούν αυτά τα παιδιά να έρθουν και να δώσουν αίμα χωρίς να έχουν ξεκουραστεί κάποιες ώρες.
Πάντως γενικά όταν καλώ τα μέλη μας για να δώσουν αίμα, αυτά έρχονται, αφού πρώτα οργανώνονται και το προγραμματίζουν για να μην υπάρξει πρόβλημα και απουσιάζουν από την αιμοδοσία. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν είναι μέλη του συλλόγου μας, οι οποίοι έρχονται σε μας και ζητάνε να δώσουμε αίμα για κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, τους οποίους φυσικά και τους βοηθάω όσο μπορώ.
Πολλοί όμως από αυτούς δεν ανταποκρίνονται τις ημέρες της αιμοδοσίας και δεν έρχονται να δώσουν λίγο από το αίμα το οποίο πήραν όταν το χρειάστηκαν. Δεν φροντίζουν να το καλύψουν ή να στείλουν κάποιο μέλος της οικογένειάς τους για να αιμοδότησει και να αναπληρωθεί το αίμα το οποίο έχουν πάρει. Εμείς πάντως σαν σύλλογος προσπαθούμε να περάσουμε το μήνυμα στους συστηματικούς αιμοδότες να έρχονται και να αιμοδοτούν τακτικά και όχι μόνο όταν το θυμούνται. Αυτό είναι λάθος».