Ελλάδα Ηλεία Παγκόσμιες Ημέρες

Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού – «Κανένα παιδί δεν πρέπει να είναι απροστάτευτο»

Ακούστε το άρθρο

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) περιγράφει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται σε ένα παιδί, εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία, καθώς και μια επιθετική συμπεριφορά, από ένα ή περισσότερα παιδιά εντός και εκτός σχολείου. Μια επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου στο θύμα, από τον θύτη ή τους θύτες.

Μια συμπεριφορά που αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες.

Η σημερινή ημέρα λοιπόν, αποτελεί μια αφορμή για εκπαιδευτικούς, μαθητές/τριες και γονείς των σχολείων όλης της χώρας να ανταλλάξουν σκέψεις, πληροφορίες και ιδέες και να ενεργοποιηθούν δράσεις ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και εκφοβισμού που εκδηλώνεται μεταξύ και εναντίον των μαθητών/τριών, ώστε να περιοριστούν οι δίαυλοι εκδήλωσης της βίας στη ζωή των ανηλίκων και να αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Κεραμέως για την σημερινή ημέρα  «Μιλήστε. Είμαστε δίπλα σας»

«Ένα είναι το μήνυμα της σημερινής ημέρας: Μιλήστε. Και μιλήστε τώρα. Είμαστε δίπλα σας. Κανένα παιδί δεν είναι μόνο». Έτσι καταλήγει στο μήνυμά της η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, για τη σημερινή, Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού.

Όπως σημειώνει η υπουργός, η 6η Μαρτίου είναι μία «ημέρα – αφορμή να ενώσουμε τις φωνές μας και να πούμε ένα δυνατό ΟΧΙ στη σχολική βία και τον εκφοβισμό».

Χαρακτηρίζει, επίσης, τη σχολική βία και τον εκφοβισμό «ένα νοσηρό φαινόμενο» και υπογραμμίζει την ανάγκη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης όλων, ως ένα «πρώτο βήμα για την καταπολέμησή του».

Η κ. Κεραμέως τονίζει ότι από το υπουργείο πραγματοποιούνται δράσεις προκειμένου κανένα παιδί να μη νιώθει μόνο του, ανυπεράσπιστο ή εκτεθειμένο, μεταξύ των οποίων δράσεων είναι η -πιλοτική για φέτος και για όλα τα σχολεία του χρόνου- εισαγωγή στο ωρολόγιο πρόγραμμα θεματικών που αφορούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, η θέσπιση του Συμβούλου Σχολικής Ζωής (εκπαιδευτικός που επιφορτίζεται με την καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας), αλλά και ο διορισμός 2.000 ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών.

Επιπλέον, αναφέρεται και στις ενημερωτικές καμπάνιες που πραγματοποιεί το υπουργείο από κοινού με άλλους οργανισμούς, δήμους, φορείς.

«Είναι καίριας σημασίας να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας να κινούνται με ασφάλεια κατά τις διαδικτυακές περιηγήσεις τους, ώστε να αναπτύξουν περαιτέρω την ψηφιακή τους υπευθυνότητα και να απολαμβάνουν μόνο τα οφέλη των νέων μέσων που έχουμε στη διάθεσή μας», επισημαίνει η υπουργός.

Ιωάννης Παπαδημητρίου

Αντιδήμαρχος Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης Δήμου Πύργου

«6η Μαρτίου: Hμέρα κατά του bullying στα σχολεία»

Για την σημερινή ημέρα ο κος Ιωάννης Παπαδημητρίου Αντιδήμαρχος Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης Δήμου Πύργου ανέφερε χαρακτηριστικά :

“Εκτός από τα περιστατικά της έμφυλης βίας που τις τελευταίες μέρες έχει λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας έπειτα από τις εκατοντάδες καταγγελίες ανθρώπων ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας και χώρου εργασίας ένα άλλο κοινωνικό φαινόμενο εμφανίζεται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι το «bullying».

Ως bullying εννοούμε την άσκηση ψυχολογικής, λεκτικής ή σωματικής κακοποίησης ή «μείωση» ασθενέστερων μαθητών, με επαναλαμβανόμενη συχνότητα από ένα μαθητή ή ομάδα μαθητών σε βάρος άλλου μαθητή στο χώρο του σχολείου ή οποιοδήποτε τύπο σχολικών εγκαταστάσεων.

Πανελλήνια Ημέρα Κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού.

Η άσκησή του εμφανίζεται είτε με άμεση μορφή δηλαδή είτε με λεκτικές επιθέσεις ή με άσκηση σωματικής βίας είτε με έμμεση μορφή δηλαδή με την διάδοση ψευδών γεγονότων με σκοπό να πληγεί κοινωνικά ο μαθητής – θύμα.

Ο σκοπός αυτής της συμπεριφοράς είναι η πρόκληση σωματικού ή και ψυχικού πόνου στον μαθητή καθώς και η χειραγώγηση και ο εξευτελισμός του θύματος στα μάτια των άλλων μαθητών.

Η επιλογή του θύματος γίνεται κυρίως με κριτήρια πολιτισμικά , θρησκευτικά, τρόπο ζωής, σεξουαλικότητα, σωματικές και πνευματικές αδυναμίες κλπ.

Επιδιώκεται δηλαδή με αυτόν το τρόπο η περιθωριοποίηση και η ολική απομόνωση του μαθητή – θύματος με συνέπεια να θεωρείται «ξένο σώμα» στη μαθητική κοινότητα.

Για την αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτείται συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων από την κορυφή μέχρι τη βάση της κοινωνικής πυραμίδας.

Το σχολείο και η οικογένεια ως φορείς κοινωνικοποίησης και διάπλασης του ανθρώπινου χαρακτήρα θα πρέπει να συμβάλλουν με κάθε τρόπο και να διαπαιδαγωγήσουν κατάλληλα από μικρή ηλικία το παιδί και να το θωρακίσουν ψυχικά και πνευματικά με τις έννοιες της κοινωνικής ισότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ελεύθερης βούλησης και έκφρασης. Να του μεταδώσουν δηλαδή άμεσα ότι το κάθε παιδί ανεξαρτήτου φύλου, εθνότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων, κλπ, είναι εξίσου ομότιμο και ισότιμο και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Ως γονείς έχουμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν όλες τις κοινωνικές δεξιότητες, να τους θέτουμε όρια με σαφέστατο τρόπο και να τους μαθαίνουμε ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή και ποια όχι και σε κάθε περίπτωση που γίνει αντιληπτό ότι το παιδί μας έχει πέσει θύμα bullying ή ότι ασκεί σε άλλο συμμαθητή του κάθε είδους εκφοβισμό να μην εφησυχάζουμε ότι δεν θα επαναληφθεί αλλά να ενημερώνουμε άμεσα το σχολείο και να προσφεύγουμε σε ειδικούς προκειμένου να δίνουμε λύση στο πρόβλημα.

Οι μαθητές θα πρέπει να επιλέγουν τους φίλους τους και όταν πέφτει στην αντίληψη τους τέτοιο φαινόμενο να το καταδικάζουν, να το αναφέρουν και να απομονώνουν τον «θύτη» και όχι το «θύμα».

Ως Δημοτική Αρχή έχουμε ενισχύσει την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου μας με ψυχολόγους και προσφέρουμε ψυχολογική και συμβουλευτική στήριξη σε κάθε δημότη που αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα.

Πρόθεσή μας είναι να συνεργαστούμε με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, Σύλλογο καθηγητών και Γονέων κάθε σχολείου) και προτείνουμε μέσω τηλεδιάσκεψης την διοργάνωση μιας ημερίδας ενημερωτικού χαρακτήρα για το συγκεκριμένο φαινόμενο με τη συμμετοχή εκπαιδευτικού προσωπικού και μαθητών”.

Δημήτρης Μπατζάκας

Διευθυντής Γυμνασίου Κρεστένων

«Δυστυχώς είναι ένα φαινόμενο που συναντάται αρκετά στις σχολικές μονάδες»

Ο κος Δημήτρης Μπατζάκας Διευθυντής Γυμνασίου Κρεστένων τονίζει ότι η βία στο σχολείο είναι δυστυχώς ένα φαινόμενο που συναντάται αρκετά στις σχολικές μονάδες.

«Η 6η  Μαρτίου είναι η Πανελλήνια Σχολική  Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο, ένα φαινόμενο δυστυχώς που συναντάται αρκετά στις σχολικές μονάδες .Ένα φαινόμενο που προκύπτει από τη διαμόρφωση των χαρακτήρων των μαθητών ,είτε   μέσω της οικογένειας τους ,είτε  του σχολικού  τους  περιβάλλοντος  , είτε  της συμμετοχής τους σε διάφορες δραστηριότητες   .

Τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς όρια δεν σέβονται (αφού δεν θα έχουν συνέπειες ) , ούτε κοινωνικοποιούνται αφού απομονώνονται  και δεν γίνονται αποδεκτά από  τον κοινωνικό περίγυρο .

Επίσης τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές κυρίως αυτών που θαυμάζουν ή είναι σημαντικά  γι αυτούς , όπως οι γονείς ( τα παιδιά παρατηρούν και γίνονται αποδέκτες αρνητικών συμπεριφορών τις οποίες μιμούνται) .

Έχουν πρότυπα (αρνητικά πολλές φορές )  που επίσης μιμούνται .

Αναζητούν να γίνουν επίκεντρο προσοχής και ωθούνται σε άσχημες συμπεριφορές .

Αντιδρούν το ίδιο αφού πολλές φορές δέχονται και τα ίδια εκφοβισμό .

Ο εκφοβισμός οδηγεί σε άρνηση για το σχολείο ( συμπτώματα πονοκεφάλου , πονόκοιλου , εμετού ) αλλά και σε επιθετική συμπεριφορά και στο σχολείο και στο σπίτι.

Όπως  γίνεται αντιληπτό , το φαινόμενο αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν την εκδήλωσή του , με τη συμμαχία  γονέων και εκπαιδευτικών .

Συνεχής  ενημέρωση των μαθητών ( συζητήσεις και σε οικογενειακό και σε σχολικό επίπεδο) , ώστε μπαίνουν όρια στη συμπεριφορά τους  και να αποφεύγουν τον μιμητισμό .

Διαρκής επαγρύπνηση  με έγκαιρη και καίρια  επέμβαση από τους εκπαιδευτικούς ,στο σχολείο , αλλά και από τους γονείς στο σπίτι.

Ενθάρρυνση των μαθητών  ( να εκδηλώνουν ότι τους απασχολεί ή αυτό που τους έχει συμβεί  ) να μιλάνε !!!!!!

ΜΗΝ   ΚΑΝΕΙΣ   ΣΤΟΥΣ   ΑΛΛΟΥΣ   ΟΤΙ   ΔΕ  ΘΕΛΕΙΣ   ΝΑ   ΚΑΝΟΥΝ   ΣΕ   ΣΕΝΑ!».

Χρυσοβαλάντης Δημητρόπουλος

M Sc Δάσκαλος – Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Λάλα

«Να προλαμβάνουμε και όχι να καταστέλλουμε τέτοιες καταστάσεις»

O κος Χρυσοβαλάντης Δημητρόπουλος M Sc Δάσκαλος – Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Λάλα τονίζει ότι Γονείς, εκπαιδευτικοί και πολιτεία, από κοινού, θα πρέπει να συνεργάζονται διαρκώς, αρμονικά και συστηματικά, προκειμένου να προλαμβάνουν τέτοιες καταστάσεις και όχι να τις καταστέλλουν.

«Όπως είναι γνωστό, η 6η  Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού («school bullying»).
Δυστυχώς όμως, ο  «εκφοβισμός» και η «βία στο σχολείο» δεν παραμένουν στα ακίνδυνα όρια ενός λεκτικού όρου, αλλά έχουν εμφανιστεί και εκδηλωθεί με ιδιαίτερα αυξητικές επεκτατικές τάσεις στο σώμα της σχολικής κοινότητας. Σε πολύ τακτά πλέον χρονικά διαστήματα γινόμαστε θεατές ειδήσεων για άσκηση εσκεμμένης απρόκλητης, συστηματικής και επαναλαμβανόμενης βίας και επιθετικής συμπεριφοράς, εκ μέρους των μαθητών με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Κάποτε λέγαμε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στο Λύκειο. Αργότερα, διαπιστώσαμε ότι εκδηλώνονταν και στο Γυμνάσιο. Για να φτάσουμε σήμερα, όπου η σχολική βία και ο εκφοβισμός έχουν γίνει (αλλού λιγότερο και αλλού περισσότερο) χαρακτηριστικό γνώρισμα και του Δημοτικού σχολείου, με αρνητικούς πρωταγωνιστές ακόμα και 7χρονα και 8χρονα παιδιά! Και είναι τότε που, υποκριτικά, η κοινωνία μας… «πέφτει από τα σύννεφα» και εμφανίζονται οι πάσης φύσεως «ειδικοί» κραδαίνοντας ποσοστά, για να μας πουν πώς οι μαθητές-θύματα της σχολικής βίας και του εκφοβισμού και οι γονείς τους θα βρουν βοήθεια και θα προστατευθούν .

Κανείς όμως δεν τολμά να αναφερθεί στις πραγματικές αιτίες εμφάνισης και εκδήλωσής τους, γιατί οι ευθύνες της κοινωνίας μας είναι συλλογικές, αλλά και βαρύτατες. Συνθήκες εγκλεισμού, βία, λανθασμένα οικογενειακά («ο γιος μου είναι άνδρας») και κοινωνικά πρότυπα (τηλεόραση, διαδίκτυο, κα), αδιαφορία και ανοχή, οδήγησαν τα σχολεία μας, πολλές φορές, να μοιάζουν με ζούγκλα.

Τι θα πρέπει να γίνει; Γονείς, εκπαιδευτικοί και πολιτεία, από κοινού, θα πρέπει να συνεργάζονται διαρκώς, αρμονικά και συστηματικά, προκειμένου να προλαμβάνουν τέτοιες καταστάσεις και όχι να τις καταστέλλουν. Αυτό όμως απαιτεί θάρρος, υπομονή, επιμονή, αποβολή αρνητικών προτύπων, διαρκή και σωστή ενημέρωση και κοινή δράση. Και, αν σκεφτούμε ότι, ως άνθρωποι, μαθαίνουμε το 80% αυτών που βιώνουμε, εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε τι μαθαίνει ένα παιδί σήμερα όταν βιώνει καθημερινά τον εκφοβισμό και τη σχολική βία, και τι «θα βιώσει» στο μέλλον η κοινωνία μας, εάν αυτό το παιδί ενηλικιωθεί…».

Τι λένε για την σημερινή ημέρα οι μαθητές της Γ1 τάξης του 3ου Γυμνασίου Πύργου

Ο φόβος του σχολικού εκφοβισμού

Οι μαθητές της Γ1 τάξης του 3ου Γυμνασίου Πύργου Γιώργος Αβραμόπουλος, Αχμέτ Αλχασρούμ, Έλενα Γεωργακοπούλου, μεταξύ άλλων ζητούν την παρουσία σχολικών ψυχολόγων στα σχολεία, οι οποίοι μαζί με τους εκπαιδευτικούς μπορούν να προλάβουν τέτοια φαινόμενα.

«Τα παιδιά που επιλέγουν να ασκήσουν ψυχολογική ή σωματική βία εναντίον συμμαθητών τους νομίζουν πως κάνουν πλάκα, αλλά ξεπερνούν τα όρια χωρίς να το καταλάβουν. Ένα παιδί που υφίσταται αυτή τη συμπεριφορά νιώθει άσχημα, θέλει να το πει, αλλά φοβάται. Δεν ανοίγεται στους άλλους και μπορεί να οδηγηθεί μέχρι και στην αυτοκτονία.

Οι γονείς συνήθως δεν ξέρουν τίποτα και νομίζουν πως το παιδί τους περνάει περίφημα στο σχολείο. Οι πρώτοι που πρέπει να το γνωρίζουν είναι οι γονείς, για να το στηρίξουν. Γενικά οι γονείς, για να μη συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα, πρέπει να μάθουν στα παιδιά τους να έχουν όρια.

Το bulling γίνεται όταν ένα παιδί είναι από άλλη χώρα ή έχει κάποιο σωματικό ελάττωμα. Τότε τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο δεν το κάνουν παρέα, το βρίζουν, του σκίζουν τα τετράδια και το απειλούν να μην το αναφέρει στους γονείς του. Το σχολείο πρέπει να δράσει άμεσα, για να τιμωρήσει τον μαθητή που ασκεί bulling, δεν  μείνει ατιμώρητη μια τέτοια συμπεριφορά.

Αν δε δικαιωθεί το παιδί που δέχτηκε  τέτοιου είδους επίθεση, όταν μεγαλώσει, θα έχει προβλήματα. Θα ασκήσει και το ίδιο βία στην οικογένειά του χωρίς να το θέλει. Κι εδώ τίθεται το ζήτημα της παρουσίας σχολικών ψυχολόγων, οι οποίοι μαζί με τους εκπαιδευτικούς μπορούν να προλάβουν τέτοια φαινόμενα.

Γιώργος Αγγελόπουλος, φιλόλογος του 3ου Γυμνασίου Πύργου   

«Ενδιαφέρον για τα πραγματικά προβλήματα του σχολείου»

Ο κος Γιώργος Αγγελόπουλος, φιλόλογος του 3ου Γυμνασίου Πύργου, τονίζει ότι το σύγχρονο σχολείο έχει υποχρέωση, να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο με τον κατάλληλο επιστημονικό και παιδαγωγικό οπλισμό.  

«Το σύγχρονο σχολείο έχει υποχρέωση, αν διαπιστώσει περιστατικά εκφοβισμού, να τα αντιμετωπίσει με τον κατάλληλο επιστημονικό και παιδαγωγικό οπλισμό.  Όλοι οι μαθητές -ανεξάρτητα από τις σωματικές ή νοητικές αδυναμίες τους- πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα από τους διδάσκοντες, οι οποίοι λαμβάνουν υπόψιν και σέβονται τις ιδιαιτερότητες και τα ατομικά χαρακτηριστικά κάθε μαθητή. Κανένα παιδί δεν έχει θέση ισχύος στη σχολική κοινότητα. Επομένως, δεν έχει και δικαίωμα να χρησιμοποιεί λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία σε κάποιο άλλο θεωρώντας το κατώτερο σωματικά, πνευματικά ή κοινωνικά.

Αυτή η συμπεριφορά δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή και οι εκπαιδευτικοί με το συνεχή διάλογο μπορούμε να επιλύσουμε το πρόβλημα εν τη γενέσει του. Χρειαζόμαστε, όμως, και τη συνδρομή των γονέων και των ειδικών, καθώς και τις κατάλληλες δομές στήριξης των μαθητών από την πλευρά της Πολιτείας. Γι΄ αυτό, ας σταματήσει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία να μας βομβαρδίζει με νόμους κι ας σκύψει με ειλικρινές ενδιαφέρον στα πραγματικά προβλήματα του σχολείου όπως αυτό του σχολικού εκφοβισμού.

Ελένη Κουνέλη (Διευθύντρια 6ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου)

«Παροτρύνουμε τα παιδιά να μιλήσουν ανοιχτά για όσα τους ενοχλούν»

«Η 6η Μαρτίου, Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο, αποτελεί μια αφορμή, για τα μέλη της σχολικής κοινότητας, να ενεργοποιήσουμε δράσεις ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού και της βίας. Είναι μια ευκαιρία να ανταλλάξουμε σκέψεις, πληροφορίες και ιδέες, με σκοπό να περιοριστεί το φαινόμενο στη ζωή των μαθητών/τριών και οι αρνητικές συνέπειες στις μεταξύ τους σχέσεις.

Αντιλαμβανόμαστε το σχολικό εκφοβισμό σαν ένα κοινωνικό πρόβλημα που τρέφεται από τον ατομικισμό, την οικονομική κρίση, τις διαρκώς αυξανόμενες ανισότητες ανάμεσα στα παιδιά και θεριεύει με την έλλειψη αλληλεγγύης, συνεργασίας και την απουσία της ανιδιοτέλειας.

Από την Τετάρτη 3 Μαρτίου έως και την Τρίτη 9 Μαρτίου, αφιερώνουμε χρόνο σε δράσεις (διαβάζουμε βιβλία, βλέπουμε ταινίες, ζωγραφίζουμε) και συζητήσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση, ώστε να αναγνωρίζουμε το φαινόμενο αυτό και να είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίζουμε για να μην μεγαλώσει περισσότερο. Παροτρύνουμε τα παιδιά να μιλήσουν ανοιχτά για όσα τους ενοχλούν με στόχο να απελευθερωθούν τα ίδια, να μάθουν να σέβονται τις απόψεις και την προσωπικότητα των συμμαθητών-τριών τους και να αποκτήσουν ενσυναίσθηση.

Καλλιεργώντας βιωματικά την ενσυναίσθηση απομακρυνόμαστε από το σχολικό εκφοβισμό, την επιθετικότητα και ερχόμαστε πιο κοντά στην αλληλοβοήθεια, στο μοίρασμα, στην αποδοχή της διαφορετικότητας. Δημιουργούμε, έτσι, υγιείς και πιο ουσιαστικές σχέσεις».

 

Όλη η επικαιρότητα