Στήλη Ἅλατος | Του Επισκόπου Ωλένης Αθανάσιου

Ὁ Ἐπίσκοπος Ὠλένης

Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Σ

Σήμερα Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ γέννηση, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, εὑρισκόμεθα μέσα στήν πνευματική ἀτμόσφαιρα τῆς ἀγαλλιάσεως τῆς μεγάλης Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ὑπενθυμίζει τό σωτήριο ἔργο πού ἦρθε νά ἐπιτελέσει ὁ Σαρκωθείς Κύριός μας, ὁ Ὁποῖος ἀναγέννησε τήν ἀνθρωπότητα, τήν θεράπευσε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό θάνατο, τή λύτρωσε ἀπό τά δεσμά τοῦ διαβόλου καί τήν ἐξαγίασε μέ τήν χάρη τῆς Θεότητος.

Ἡ Ἐκκλησία  μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ἀγαπητική μέριμνα τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ἀνοχή καί τήν συγχώρεση μέχρι τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ Του. Ἡ ἀνθρωπότητα μέσα στό διάβα τοῦ χρόνου καί τῶν γενεῶν ἀκολουθεῖ μία πορεία τεθλασμένη. Στό πέρασμα τῶν αἰώνων οἱ δια-θέσεις καί οἱ ἀντιδράσεις τῶν ἀνθρώπων παραμένουν  ἴδιες. Ὁλό-κληρος ὁ κόσμος ἀκούει τό μήνυμα τῆς γεννήσεως τοῦ Θεανθρώ-που. Πολλοί εἶναι αὐτοί πού ἀναζητοῦν τόν Χριστόν. Ὁ καθένας ὅμως μέ διαφορετική διάθεση καί τρόπο. Ἄλλοτε προσεγγίζει τόν Θεό καί καλλιεργεῖ μία καλή σχέση μαζί Του,Τόν πιστεύει καί ζητεῖ κοντά Του τήν λύτρωση καί τήν σωτηρία του. Ἄλλοτε μέ προκα-τάληψη καί δυσπιστία ἀγωνίζεται νά διαστρέψει τά γεγονότα καί νά ἀπομακρύνει τόν Χριστόν ἀπό τήν ζωή του. Τόν ἀποστρέφεται καί μέ τήν ἀνυπακοή καί τήν ἁμαρτία σπάζει κάθε σύνδεσμο αὐτῆς τῆς σχέσεως. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶχε ὐποσχεθεῖ τή σωτηρία καί δέν γινόταν ὁ Θεὀς νά πάρει τήν ὑπόσχεσή Του πίσω.Ποτέ λοιπόν νά μή δηλητηριάζεται ἡ ζωή μας ἀπό τήν ἀπελπισία

Πάντοτε, ὅσο καί ἄν φαινομενικά ἀργοπορεῖ, ἡ ἐλπίδα γίνεται πραγματκότητα. Καμία δυσκολία καί κανένας πειρασμός νά μήν κάμπτει τή σκέψη μας. Μέσ’ ἀπό τήν ὑπομονή καί τήν προσμονή τοῦ Θεοῦ πάντοτε δικαιωνόμαστε. Ὁ Θεός δέν ἀγαπάει μόνο τούς ἐνάρετους καί δέν ἀποστρέφεται τούς ἁμαρτωλούς.Ἀγαπάει ὅλους τούς ἀνθρώπους καί μπορεῖ νά ἀξιώσει τόν κάθε ἄνθρωπο νά γίνει ἐκτελεστής μιᾶς μεγάλης ἀποστολῆς καί κληρονόμος τῆς δικῆς Του Βασιλείας. Κανείς δέν βρίσκεται ἔξω ἀπό τό βλέμμα καί τήν προ-σοχή τοῦ Κυρίου. Ἐκεῖνος προστατεύει, περιμένει, προνοεῖ, συγχω-ρεῖ, δίνει εὐκαιρίες, θεραπεύει τίς ἀδυναμίες, διανοίγει τά ἀδιέξοδα, πρωταγωνιστεῖ μυστικά καί ἀθόρυβα στήν ἀνθρώπινη πραγμα-τικότητα. Ὅσο τεθλασμένη καί ἄν φαίνεται ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου πρίν ἀπό τόν Χριστό, τελικά καταλήγει στό δικό Του πρόσωπο. Αὐτό εἶναι νομοτέλεια.

Ὅσο καί ἄν πλανηθεῖ κάποιος , στό τέλος ὅλοι θά καταλήξουμε στήν πραγματικότητα τοῦ Θεοῦ καί στή σχέση μαζί Του.Ἡ διαφορά εἶναι πώς ὅσοι Τόν ἀγαποῦν θά ἀπολαύσουν αὐτή τήν σχέση, ἐνῶ ὅσοι Τόν ἀντιπαθοῦν ἤ ἀδιαφοροῦν γιά Ἐκεῖνον θά ὑποφέρουν ἀπό τήν σχέση αὐτή. Στήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τή συγγένεια τήν ἔδινε ὁ δεσμός τοῦ αἵματος. Στήν ἐποχή τῆς χάριτος τῆς Καινῆς Διαθήκης τή συγγένεια τήν δίνει καί πάλι ὁ δεσμός τοῦ αἵματος τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ. Τό αἷμα τοῦ Θεϊκοῦ Νηπίου, πόύ ποτίζει τήν Ἐκκλησία, μᾶς κάνει συγγενεῖς μαζί Του. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά πίεῖ καί νά χορτάσει ἀπό τό αἷμα τοῦ Θεανθρώπου γίνεται συγγενής μαζί Του, γίνεται ἀδελφός καί υἱός, μητέρα πού Τόν κυοφορεῖ καί μέλος τῆς δικῆς Του οἰκογένειας, τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ  ἀγάπη τοῦ Θεοῦ παραμένει ἀδιάπτωτη γιά τόν καθένα ἀπό μᾶς.

Ἡ μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἄς μᾶς δώσει μία εὐκαιρία νά ἀκούσουμε τό ἀγγελικο χαρμόσυνο μήνυμα: «Ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ». Ὁ Χριστός γεννήθηκε γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία, γιά νά μᾶς δώσει χαρά,νά μᾶς χαρίσει τήν εἰρήνη καί τήν εὐτυχία. Ἄς προσέξουμε νά μή συναντήση καί πάλι τίς καρδιές μας τήν παγωνιά καί τήν ἀδιαφορία. Νά μή συναντήσει τήν περιφρόνηση καί τήν ἄρνηση.Ἡ εὐκαιρία καί πάλι μᾶς δίνεται νά κοινωνήσουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Μέσα ἀπό τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου νά γίνουμε συγγενεῖς Του ἀληθινοί, συγκλη-ρονόμοι τῆς Βασιλείας Του καί συνδοξαζόμενοι μέ τήν Ἁγία Τριάδα. Ἔτσι θά ζήσουμε πραγματικά καί αἰώνια Χριστούγεννα. ΑΜΗΝ.