Αρθρογραφία

Ένας χρόνος Πανδημίας στη Δυτική Ελλάδα

Ακούστε το άρθρο

Ο Νοσηλευτής ως μέλος της διεπιστημονικής ομάδας πάντοτε αποτελούσε σημαντικό κρίκο της αλυσίδας παροχής  φροντίδας προς τον ασθενή, όμως με τις ιδιαιτερότητες της παρούσας νόσου αναδείχθηκε ως ο πιο δυνατός. Από την πρώτη στιγμή παρά την αγωνία και το άγχος  του αγνώστου, αποτελέσαμε τον βασικό   πυλώνα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας που ήταν υπό  κατάρρευση έτσι και αλλιώς, απλά τώρα φάνηκε η γύμνια του, σε νοσοκομεία υποστελεχωμένα με το Μ.Ο. ηλικίας του Νοσηλευτικού προσωπικού να υπερβαίνει τα 47 έτη, εργαζόμενοι με προβλήματα υγείας που έχουν προκύψει προϊόντος του χρόνου, αποκαλούμενα εύσχημα ως επαγγελματική νόσος, σε ένα επάγγελμα που κατά τα άλλα δεν ανήκει στα ΒΑΕ, από μια πολιτεία που κωφεύει επί μακρόν στο σημείο αυτό.

Το υπό κατάρρευση σύστημα ήρθαν να ενισχύσουν νέοι συνάδελφοι ως επικουρικοί νοσηλευτές τους οποίους προσέλαβε η πολιτεία με ταχύτατες διαδικασίες και με την υπόσχεση δια στόματος υπουργού ότι θα παραμείνουν μόνιμοι στο σύστημα! Οι συνάδελφοι αυτοί κατά βάση κλήθηκαν να ενισχύσουν τις ΜΕΘ- Covid αλλά και τις κλινικές covid (οι οποίες δημιουργήθηκαν εν μία νυκτί σε όλα τα νοσοκομεία της Δυτικής Ελλάδος) σε χώρους δηλαδή με ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις όπου το εργασιακό άγχος και η σωματική κόπωση είναι στο κόκκινο. Μέσα σε λίγες μέρες έπρεπε να λειτουργεί όλο το νοσηλευτικό προσωπικό ως μία καλοκουρδισμένη μηχανή πράγμα που κατά βάση έγινε, με όπλο την αυταπάρνηση των ήδη εργαζομένων και τη δίψα για βοήθεια των νέων συναδέλφων. Με την έναρξη του δευτέρου κύματος της πανδημίας έγινε ακόμα μία ένεση ενίσχυσης προσωπικού με το νεοσύστατο θεσμό των Νοσηλευτικών Ειδικοτήτων μέσω των οποίων ενισχύθηκαν εκ νέου τα τμήματα αιχμής των Νοσοκομείων της Περιφέρειάς μας (ΤΕΠ- ΜΕΘ- Κλινικές Covid). Oι νέοι συνάδελφοι εκλήθησαν να ενταχθούν άμεσα σε τμήματα με ιδιαίτερες απαιτήσεις και να συνεργαστούν με Νοσηλευτές που είχαν ξεπεράσει τα όριά τους σε επίπεδο σωματικής αλλά πρωτίστως ψυχολογικής επιφόρτισης.

Η κοινωνία αρχικά, αλλά και η πολιτεία λίγο μετά την έναρξη της πανδημίας έσπευσαν να μας αποκαλέσουν «ήρωες» με τις λευκές και πράσινες «μπλούζες» χαρακτηρισμό βεβαίως που δεν αποδεχόμαστε αφού εάν κάποιοι είναι ήρωες είναι οι ασθενείς. Είμαστε επαγγελματίες υγείας που έπρεπε να βάλουμε τις μάσκες για να φανούν τα πρόσωπά μας και να αναγνωριστεί η προσφορά μας.

Στην κορύφωση πλέον του τρίτου κύματος της πανδημίας και έχοντας εξαντλήσει κάθε όριο υπομονής αναμένουμε άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία από την πολιτεία έτσι ώστε να πράξει τα αυτονόητα. Πιο συγκεκριμένα  άμεση ένταξή μας στα ΒΑΕ ύστερα και από τη σχετική θετική εισήγησης ειδικής επιτροπής που συστήθηκε για το σκοπό αυτό. Εκ νέου  αναβολή θα αποτελούσε εμπαιγμό άνευ αιτιολογίας και προσπάθεια για μια φορά ακόμα το πρόβλημα να κρυφτεί κάτω από το χαλί.

Βρισκόμαστε μέσα στο COVID – 19, νοσούμε, μεταδίδουμε τη νόσο στις οικογένειές μας και στο κοινωνικό μας περιβάλλον, μετράμε απώλειες υγειονομικών και καταλήγουμε ότι το επάγγελμά μας δεν ανήκει στα Β.Α.Ε., προφανώς γιατί αποτελεί μια εργασία back office;

Οι Νοσηλευτές είναι εξουθενωμένοι και κατακερματισμένοι από τις εξαντλητικές συνεχόμενες βάρδιες, σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα νοσηρό, σε όλα τα επίπεδα. Αναμένουμε  άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία   για να ρυθμιστεί αυτό που δια στόματος υπουργού έχει ειπωθεί: Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών και των ειδικευομένων νοσηλευτών δεδομένου ότι η υποστελέχωση ήταν και παραμένει το μείζον πρόβλημα του ΕΣΥ (Αναλογία Νοσηλευτών 3,5 ανά 1.000 κατοίκους στην Ελλάδα, όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 9). Επιπλέον πρέπει άμεσα να επιλυθεί ένα θέμα που εκκρεμεί χρόνια τώρα, η δημιουργία κλάδου Νοσηλευτών η οποίος θα μπορούσε να έχει επιλύσει σημαντικά και διαχρονικά προβλήματα, όπως η αξιολόγηση (που ποτέ δεν αρνηθήκαμε), θέματα προσλήψεων που με τις παρούσες διαδικασίες ΑΣΕΠ είναι χρονοβόρες και διαρκούν έως και δύο χρόνια, θέματα μισθολογικά με τη δημιουργία ειδικού Νοσηλευτικού μισθολογίου, επικαιροποιημένο καθηκοντολόγιο και πλείστα άλλα θέματα που ταλανίζουν τη Νοσηλευτική κοινότητα.

Η Δυτική Ελλάδα αποτέλεσε το εφαλτήριο του covid-19 για τη χώρα μας, οι συνάδελφοι επιδεικνύοντας υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού ανταποκρίθηκαν στον μέγιστο βαθμό στις ιδιαίτερες απαιτήσεις σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της περιοχής. Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές στους ιθύνοντες είναι ότι όσες δωρεές και αν γίνουν σε αναπνευστήρες- αντλίες και οτιδήποτε άλλο αναλώσιμο εάν δεν υπάρχει σωστή αναλογία Νοσηλευτών/ ασθενών είναι γράμμα κενό, το νοσηλευτικό προσωπικό πρέπει να ενισχυθεί   όχι μόνο αριθμητικά αλλά και θεσμικά.

ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πρόεδρος 3ου Π.Τ. Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδος (ΝΠΔΔ)

Όλη η επικαιρότητα