Ελλάδα

«Έχουν φύγει τα παιδιά μου..» – H σοκαριστική περιγραφή της μητέρας που έχασε κόρη και γιο στη Μακρυνίτσα

Ακούστε το άρθρο

Στις 5 Απριλίου 2021 γκρεμίστηκε ο κόσμος της… 


Γράφει η Τασούλα Παπανικολάου


apapanikolaou@star.gr

Η κυρία Αθανασία… Γυναίκα, σύζυγος, μητέρα, γιαγιά…
Καμάρωνε για αυτά που κατάφερε να κάνει στη ζωή της. Καμάρωνε για τα βλαστάρια της.Την Κωνσταντίνα και το Γιώργο της. Καμάρωνε που την αξίωσε ο Θεός να δει το πρώτο εγγόνι της από την κόρη της.

Ζούσε μια απλή ευτυχισμένη ζωή στο σπιτικό της στη Μακρυνίτσα Πηλίου. Μαζί  με τον σύζυγό της, τον Απόστολο έκαναν το σταυρό τους που εκείνοι και τα παιδιά τους είχαν υγειά τους. Που  έβγαλαν στην κοινωνία καλά παιδιά.

Μπροστά τους περίμεναν μόνο χαρές. Να παντρέψουν και τον Γιώργο τους με το κορίτσι του, να  κάνει και εκείνος τη δική του οικογένεια…

Το μεγάλο αγκάθι στην ήσυχη οικογένειά τους ήταν ο γαμπρός τους. Η Κωνσταντίνα τους δεν άντεξε τους καυγάδες και τη συμπεριφορά του και επέστρεψε στο πατρικό της. Να προστατευθεί κάτω από τις φτερούγες των γονιών της.

Έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά του προβλήματα. Με μηνύσεις, αναφορές. Η μητέρα της, βράχος δίπλα της όπως και ο πατέρας της… Να προστατεύσουν την κόρη τους και το εγγόνι τους μόλις δυόμισι ετών… Το παιδί τους πάνω από όλα και το εγγόνι τους…

Όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια… Τα πιο τραγικά για μία μάνα… Για έναν πατέρα… Έζησε την κόλαση στη γη όταν είδε να σκοτώνουν τα παιδιά της μπροστά στα μάτια της.

Ήταν 5 Απριλίου 2021. Η ημέρα που άλλαξε για πάντα η ζωή τους.

Ο εν διαστάσει σύζυγος της Κωνσταντίνας σύμφωνα με τις περιγραφές της χαροκαμένης μάνας πηγαίνει στο σπίτι τους. Απαιτεί να δει το παιδί του. Η Κωνσταντίνα φοβισμένη αρνείται. Θέλει να μην γίνει κακό.

Η περιγραφή  της μητέρας  για τα δραματικά λεπτά που ακολούθησαν σοκάρει…

«Ήρθε στο σπίτι και άρχισε να πετάει ξύλα και πέτρες. Μόλις είδε ότι δεν είχε άλλο τρόπο για να μπει στο σπίτι, προσπάθησε και έσπασε την πόρτα του κάτω ορόφου. Εκεί βρισκόμουν εγώ.

Άκουσα την κόρη μου να λέει “Μαμά, κλείσε την πόρτα του πάνω ορόφου”… Πήγα να την κλείσω κι εκείνος με πρόλαβε στην εσωτερική σκάλα.

Όσο κι αν προσπάθησα να τον ηρεμήσω λέγοντας του να συζητήσουμε ήρεμα, τόσο εκείνος φώναζε, μέχρι που έβγαλε το μαχαίρι  τεράστιο μπροστά μου και με τραυμάτισε στο πρόσωπο και το δεξί μου χέρι.

Ακούγοντας τις φωνές το παιδί μου και προκειμένου να με σώσει, κατέβηκε, άφησε το παιδί με τον πατέρα της και τότε άρχισε να την μαχαιρώνει μπροστά μου.

Άκουγα το μωρό να κλαίει και να φωνάζει “αγκαλίτσα, αγκαλίτσα”, είχε φοβηθεί το παιδάκι μου.

Βγήκε έξω και είδε το γιο μου που είχε έρθει από την Πορταριά που έμενε με την κοπέλα του. Άρχισε να χτυπά το γιο μου μετά. Το παιδί δεν πρόλαβε να αντισταθεί.»

Η κυρία Αθανασία χάνει όλο τον κόσμο της μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Παρακαλά το Θεό να ζήσουν τα παιδιά της… Να έχουν απλά τραυματιστεί. Βλέπει τα αίματα… τα κλειστά τους μάτια και ελπίζει σε ένα θαύμα. Μόνο που αυτό το θαύμα δεν έρχεται…

Η Κωνσταντίνα της και ο Γιώργος της δεν ζουν πια… “Γιατί;” φωνάζει…

Ο πόνος της ξεσκίζει τα σωθικά… Είναι σαν να της έχουν ξεριζώσει την καρδιά της… Σαν να να έχει σταματήσει ο χρόνος… Όμως πρέπει να φανεί δυνατή… Εκείνη και ο άντρας της… Για το εγγόνι τους. Είναι ότι τους έχει απομείνει πια…

Η δικηγόρος τους Ανθούλα Ανάσογλου δήλωσε στην εφημερίδα Πατρίς πως «…είναι γεγονός ότι ο πόνος των γονιών γίνεται δύναμη για το εγγόνι, που έχει το ίδιο όνομα με τον αδικοχαμένο Γιώργο.

Η αγάπη των ανθρώπων, γνωστών και αγνώστων που τους αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, γίνεται δύναμη για το εγγόνι, που φοβάται το θόρυβο Και ζητάει συνεχώς στην αγκαλιά του παππού.

Οι άγιες μέρες πέρασαν , Ο θρήνος της θύμησης  για τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου;  γίνεται δύναμη για το μικρό Γιωργάκη που θα ακούσει τα χρόνια πολλά ξανά μέσα στο χτυπημένο από το πένθος  σπίτι.

Τα ερωτηματικά μας πολλά. Πώς να εξηγήσεις σε ένα παιδάκι, που είναι η μαμά σου. Πώς να εξηγήσεις σε ένα παιδάκι ότι η μαμά ζητούσε βοήθεια από παντού αλλά κάποιοι δεν πρόλαβαν. Πώς να εξηγήσεις  σε ένα παιδάκι, τα σφάλματα του πατέρα του.

Δύσκολος δρόμος για τους παππούδες, γεμάτο πόνο αλλά και δύναμη για να ανθίσει νέα ζωή.»

Αυτό το δύσκολο δρόμο η κυρία Αθανασία θα περπατήσει από εδώ και πέρα. Θα γίνει εκείνη η μητέρα του μικρού Γιώργου…

Αυτό είναι η μάνα. Η δύναμη… Η βάση… Η ασφάλεια… Δεν είναι ηρωίδα. Είναι απλά μητέρα.

Όλη η επικαιρότητα