Ανδρέας Καρκαβίτσας και 200 χρόνια από την Επανάσταση

Με τον Ανδρέα Καρκαβίτσα και τα διαχρονικά έργα του οι εκδόσεις Penguin Classics τιμούν την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.

Η κ. Ευγενία Αδαμοπούλου μέλος του ΔΣ Ομίλου Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λεχαινών αναφέρει: «Οι εκδόσεις Penguin Classics παρουσιάζουν τη μετάφραση του Αρχαιολόγου και τεσσάρων διηγημάτων από τα Λόγια της πλώρης του Ανδρέα Καρκαβίτσα από τη διακεκριμένη καθηγήτρια Κλασσικών Σπουδών του BrownUniversity, Johanna Hanink. Σκοπός των εκδόσεων είναι να τιμήσουν την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, που οδήγησε στη δημιουργία του ελληνικού κράτους, με τη μετάφραση στα αγγλικά ενός συγγραφέα που αποτύπωσε στο έργο του την ταραγμένη και συνάμα γόνιμη, για την αναζήτηση της εθνικής ταυτότητας, εποχή του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Με το έργο Αρχαιολόγος (1904 ο Καρκαβίτσας θα υπηρετήσει το ευρύτερο ιδανικό του, το Έθνος, αντιμετωπίζοντας κριτικά την αρχαιολατρία που εκπίπτει σε προγονοπληξία και διατρανώνοντας την ανάγκη για τη δημιουργία ενός γνήσιου νεοελληνικού πολιτισμού βασισμένου στην λαϊκή παράδοση, στη δημοτική γλώσσα, στο βυζαντινό και νεότερο παρελθόν, όπως συμπυκνώθηκε στους αγώνες του 1821. Ο Καρκαβίτσας αναμετριέται με τα ερωτήματα της εποχής του για το μέλλον και την ταυτότητα του κράτους, ερωτήματα που είναι ζωντανά και σήμερα, και απαντά· «Αυτός ο Παρθενώνας μας στέρεψε όλες τις βρύσες της ζωής. Αχ, πώς ήθελα να μην είχα δοξασμένους προγόνους».
Ο Αρχαιολόγος (1904) είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Αντρέα Καρκαβίτσα, μετά τη Λυγερή (1890) και τον Ζητιάνο (1896), και ταυτόχρονα ορίζει το πρόωρο τέλος της λογοτεχνικής δημιουργίας του. Το βιβλίο γράφεται το 1903 (εκδίδεται την επόμενη χρονιά), στο κλίμα του κλονισμού που προξένησε στην εθνική συνείδηση η ήττα του 1897 και επιθυμεί κυρίως να εκφράσει την πίστη στο παρόν του τόπου και την ελπίδα μιας μελλοντικής αναγέννησης στηριγμένης στις πραγματικές δυνάμεις του. Εμπόδιο σε αυτήν την αναγέννηση θεωρεί ο Καρκαβίτσας την προσήλωση στο ένδοξο παρελθόν. “Αυτός ο Παρθενώνας μας στέρεψε όλες τις βρύσες της ζωής” (σ. 70), αναφωνεί ένας ήρωας του έργου, ο Δημητράκης. Ο Αρχαιολόγος αποτελεί πράγματι τη δριμύτερη καταγγελία της νεοελληνικής προγονολατρίας.