Κόσμος

Αντώνης Διαματάρης για τα γεγονότα στις ΗΠΑ: Να τιμωρηθεί ο υπεύθυνος

Ακούστε το άρθρο

Του Αντώνη Διαματάρη*

Δεν περίμενα να το δω αυτό ποτέ στη ζωή μου. Είναι η πιο συχνή δήλωση που ακούγεται μετά το ιδιόμορφο πραξικόπημα που επιχειρήθηκε, ανήμερα των Θεοφανείων στο Καπιτώλιο, το απόγευμα της Τετάρτης, 6 Ιανουαρίου. Ποιος το περίμενε;

Τα τραγικά αυτά γεγονότα άλλαξαν την Αμερική στα μάτια φίλων και αντιπάλων.
Ράγισαν την λαμπρή περιβολή της μοναδικότητάς της. Της αφαίρεσαν το φωτοστέφανο που για πολλές δεκαετίες φορούσε.

Αυτό αποτελεί για μένα την σοβαρότατη απώλεια από τα τραγικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν.

Η Αμερική εξακολουθεί και διαθέτει τρομερή οικονομική και στρατιωτική δύναμη, με την οποία μπορεί να επιβάλλεται στον Κόσμο.

Ωστόσο, η πραγματική της δύναμη ήταν το παράδειγμα που αποτελούσε για τον Κόσμο όλο. Παράδειγμα δημοκρατίας, πολιτικής ελευθερίας, της ειρηνικής, χωρίς δεύτερη σκέψη, μεταφοράς της εξουσίας από τον ηττημένο στον νικητή. Αυτό ράγισε. Και θα χρειαστεί πολύς καιρός για να συγκολληθεί.

Γράφω αυτές τις γραμμές με βαριά καρδιά. Με βαθιά λύπη στην ψυχή μου, με ανησυχία αλλά και ελπίδα για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, της δεύτερης πατρίδας μας, της ηγέτιδας χώρας του Κόσμου.

Της χώρας που μας υποδέχτηκε εμάς και τις οικογένειές μας, της χώρας που γεννήθηκαν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, της χώρας που ζούμε.

Της χώρας στην οποία διαδραματίστηκαν σκηνές που βλέπει κανείς σε χώρες που αποκαλούμε «μπανανίες».

Δεν είναι αυτή η Αμερική που αποτέλεσε μαγνήτη για εκατομμύρια μεταναστών. Δεν το αξίζει αυτό η Αμερική. Δεν είναι χώρα-«μπανανία».

Είναι βέβαιο ότι θα το ξεπεράσει. Η Αμερική είναι μια χώρα που έπεσε θύμα ενός αδίστακτου, ταλαντούχου δημαγωγού, που εκμεταλλεύεται τον πόνο, την οικονομική ανέχεια, την αδιαφορία, σε ένα βαθμό, της πολιτικής τάξης για να εξυπηρετήσει το προσωπικό του συμφέρον.

Τα τραγικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν φέρνουν στην μνήμη μας τα γεγονότα του 1967. Τότε που τα τανκς της χούντας των συνταγματαρχών περικύκλωσαν την Βουλή και κατέλυσαν την Δημοκρατία. Αυτό δυστυχώς μας θυμίζει.

Ας μην ωραιοποιούμε τα γεγονότα. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο Καπιτώλιο και μάλιστα την ώρα που βρισκόταν σε κοινή συνεδρίαση Βουλή και Γερουσία. Κι αυτό αποτελεί ανταρσία, εξέγερση για την κατάλυση της Δημοκρατίας, στη χώρα με υποκινητή… συνταγματάρχη τον ίδιον τον Πρόεδρο της χώρας. Γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως ιδιόμορφο πραξικόπημα.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι όλοι μας έχουμε ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη. Ολοι μας όσοι του δείξαμε ανοχή, σε κάποιον βαθμό.

Την μεγαλύτερη όμως ευθύνη, μετά τον Τραμπ, την έχουν όλοι όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Ολοι όσοι κατέστησαν δυνατή και υλοποίησαν την άσκηση της πολιτικής του διχασμού, τα ψέματα, τις θεωρίες της συνωμοσίας

που ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια. Καθώς επίσης και τα ΜΜΕ που τον στήριξαν, που τον πρόβαλαν, για το κέρδος που αποκόμισαν.

Και ενώ το Καπιτώλιο της χώρας ήταν υπό επίθεση, ενώ η δημοκρατία βρισκόταν σε κίνδυνο, ενώ τέσσερα άτομα σκοτώθηκαν, ενώ εκλεγμένοι πολιτικοί και άνδρες και γυναίκες των Σωμάτων Ασφαλείας βρίσκονταν σε κίνδυνο, ενώ η χώρα υποβαθμιζόταν στα μάτια του Κόσμου, ο Τραμπ για δυο περίπου ώρες ήταν άφαντος. Χρειάστηκε να τον καλέσει ο Μπάιντεν, να τον καλέσουν ηγέτες του κόμματός του να ανακαλέσει τους οπαδούς του στην τάξη, για να κάνει μια δήλωση, κι αυτή με μισή καρδιά. Κι εκεί ακόμα συνέχισε τα ίδια ψέματα -ότι κλάπηκαν οι εκλογές- ότι έχουν δίκιο μεν οι οπαδοί του, αλλά να πάνε ειρηνικά στα σπίτια τους.

Το λέγαμε ότι δεν θα τελείωνε καλά αυτή η προεδρία.

Δεν περιμέναμε όμως τόσο άσχημο τέλος.

Ωστόσο, η ταπείνωση της Αμερικής μπορεί -και πρέπει- να αποτελέσει την αρχή για μία σε βάθος ανάλυση για τα γεγονότα που προκάλεσαν την απογοήτευση τόσων ανθρώπων, για ένα νέο ξεκίνημα, μια αρχή για την αναγέννηση των αξιών και ιδεών που έκαναν την χώρα αυτή την ελπίδα και τον φάρο του Κόσμου.

Ομως για να συμβεί αυτό πρέπει να κλείσει αυτή η εποχή.

Αυτό προϋποθέτει την παραδειγματική τιμωρία του ηθικού υπεύθυνου για την υποκίνηση της απόπειρας αυτού του πραξικοπήματος.

Η εξέγερση κατά του πολιτικού συστήματος δεν μπορεί να περάσει ατιμώρητη. Αν συμβεί αυτό θα στείλει ένα θανάσιμο, για την δημοκρατία, μελλοντικά, παράδειγμα στον επόμενο φιλόδοξο πραξικοπηματία.

Και, δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, η δημοκρατία ακόμα και στις ΗΠΑ χρειάζεται προστασία. Και ένας ισχυρός τρόπος προστασίας είναι το παράδειγμα της τιμωρίας των πραξικοπηματιών.

Οπως έκανε ο Καραμανλής με τους συνταγματάρχες.

*Σύμβουλου έκδοσης «Ε.Κ.»

Όλη η επικαιρότητα