Ελλάδα

Γλυκά Νερά: #Justice_For_Caroline…- Ειδικοί μιλούν στην εφ. «Πατρίς» και αναλύουν το ειδεχθές έγκλημα

Ακούστε το άρθρο

«Δολοφονία γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, η οποία διαπράττεται ή γίνεται ανεκτή τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς». Έτσι ορίζεται η γυναικοκτονία από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων.

Οι μορφές της ποικίλλουν. Μπορεί να είναι «έγκλημα τιμής» – στο οποίο ένας άνδρας δολοφονεί γυναίκα ή κορίτσι της οικογένειάς του εξαιτίας σεξουαλικής, συνήθως, συμπεριφοράς, προκειμένου να διατηρήσει την τιμή της οικογένειάς του. Συναντάται κυρίως στη Μέση Ανατολή και τη Νότιο Ασία – στην Ινδία, πολλές χάνονται από τα χέρια των πεθερικών τους αν η προίκα τους δεν είναι αρκετή.

Σπανιότερα, σύμφωνα με το Global Citizen, ο θύτης μπορεί να μην έχει καν άμεση σχέση με το θύμα – στην περίπτωση των σεξεργατριών, για παράδειγμα. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως αναφέρει το Femicide Watch, γυναικοκτονίες πραγματοποιούνται ακόμη κι όταν γίνονται παράνομες αμβλώσεις ή όταν νεαρές μητέρες φεύγουν από τη ζωή.

Όπως και να ’χει, πρόκειται για ένα έγκλημα μίσους που, δυστυχώς, παραμένει «αόρατο».

Στην Γερμανία, το Μεξικό, τη Γαλλία και τη Βραζιλία, έτσι χάνεται μία γυναίκα ανά τρεις μέρες. Στη Βραζιλία, τρεις καθημερινά. Στο Μεξικό, έξι. Στη Νότιο Αφρική, επτά. Κι ο συνολικός αριθμός, αγγίζει τις 66 χιλιάδες το χρόνο.

Το 2020, στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 12 γυναικοκτονίες. Και φέτος, η Καρολάιν έγινε ο λόγος που ο όρος πρωταγωνιστεί στα μέσα ενημέρωσης.

Όπως αναφέρουν δεδομένα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η αιτία πίσω από τα περισσότερα περιστατικά είναι στο διαζύγιο ή στην άρνηση πρότασης γάμου. Για πολλές που κατάφεραν, ωστόσο, να χωρίσουν, ο κίνδυνος βρέθηκε στο πρόσωπο του πρώην συζύγου.

Οι παντρεμένες, μοιράζονταν τη ζωή τους με έναν δολοφόνο. Και πολλές διαζευγμένες μητέρες, «έφυγαν» από τον πατέρα των παιδιών τους.

Η γυναίκα είναι ο εύκολος στόχος. Υπάρχουν ελάχιστοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να προστατευθεί, ενώ δεν είναι λίγες φορές που η οικογένειά της τής γύρισε την πλάτη, τη σημαντικότερη στιγμή: Όταν ζήτησε καταφύγιο. Εξαιτίας της περιορισμένης σωματικής της δύναμης, δέχεται επιθέσεις στο δρόμο, στην καφετέρια – κι όχι μόνο το βράδυ.

Σε πολλές χώρες, γυναίκες και κορίτσια ακόμη παλεύουν για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, στην οδήγηση, στο να κυκλοφορούν χωρίς το σύζυγο, τον πατέρα ή τον αδελφό τους στο δρόμο.

Στην Τουρκία, η Pinar Gültekin υπέφερε στα χέρια του πρώην συντρόφου της. Ο λόγος; Χώρισαν. Εκείνη απέρριψε κάθε ενδεχόμενο επανασύνδεσης. Κι εκείνος τη χτύπησε, την στραγγάλισε και τη σκότωσε. Αυτό, δεν του ήταν αρκετό. Τη μετέφερε σε ένα δάσος που βρισκόταν κοντά και επιχείρησε να την κάψει. Δεν τα κατάφερε, όμως. Τοποθέτησε το κορμί της σε ένα βαρέλι το οποίο γέμισε με τσιμέντο και απλώς έφυγε. Η αστυνομία τον εντόπισε αρκετές μέρες μετά, χάρη στην κάμερα του βενζινάδικου όπου σταμάτησε για να γεμίσει το αυτοκίνητό του. Εκείνος, ομολόγησε τα πάντα.

Η Melek Ipek πέρασε ώρες ταπεινωμένη, γυμνή, δεμένη με χειροπέδες, σκότωσε το σύζυγο και βασανιστή της χρησιμοποιώντας το όπλο με το οποίο την απειλούσε. «Κάνε την τελευταία σου προσευχή», της είχε πει τη μέρα που τον πυροβόλησε. Λίγο μετά, παραδόθηκε στις Αρχές.

Το δικαίωμά της στην αυτοάμυνα, όμως, δεν αναγνωρίστηκε. Η ελευθερία της, της αφαιρέθηκε για τρεις μήνες.

Τώρα, το #Justice_For_Caroline είναι από τα δημοφιλέστερα στο Twitter.

Η Caroline χάθηκε επειδή ο σύζυγος και πατέρας του παιδιού της «θόλωσε», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομολογία του στις Αρχές. «Θόλωσε» και για να καλύψει το έγκλημά του, άφησε το μωρό τους δίπλα στο άψυχο σώμα της.

Η Καρολάιν πρέπει να δικαιωθεί.

Κι ας ελπίσουμε μετά από εκείνη, να μην υποφέρει καμία άλλη.

H εφ. «Πατρίς» δίνει τον λόγο στους ειδικούς προκειμένου να αναλύσουν από την δική τους πλευρά το ειδεχθές έγκλημα με κοινό στόχο όλων να μην ζήσει κανείς ξανά κάτι παρόμοιο…

Παναγιώτης Ζώντος, Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ηλείας

«Η Αστυνομία γνώριζε από την αρχή τον δολοφόνο»

«Μια εξιχνίαση για την οποία αξίζουν συγχαρητήρια στην Διεύθυνση Ασφαλείας και Εγκληματολογικών Ερευνών Αττικής για τον τρόπο με τον οποίον λειτούργησαν. Με μεθοδικότητα παραπλάνησαν τον ύποπτο και σύμφωνα με πληροφορίες γνώριζαν από την αρχή ότι ήταν αυτός ο δολοφόνος. Απλά σε κάθε περίπτωση αυτό που μετρά είναι η συλλογή των αποδεικτικών στοιχείων τα οποία καθιστούν ένοχο τον ύποπτο. Είναι μια ευαίσθητη διαδικασία για την οποία τα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας έχουν εκπαιδευτεί παίρνοντας βάσεις κατά την διάρκεια της φοίτησής του στην Ακαδημία και στις σχολές. Στην προκειμένη περίπτωση, ο συγκεκριμένος δράστη δεν ομολόγησε όπως ισχυρίζεται ο συνήγορός του αλλά αναγκάστηκε να παραδεχθεί το φριχτό έγκλημα που είχε διαπράξει γιατί τα στοιχεία που είχαν οι αστυνομικοί ήταν τέτοια, που δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά.

Η ΕΛ.ΑΣ. αναγκάζεται να κάνει την δουλειά της κάτω από δύσκολες συνθήκες και ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι όταν έχει δίπλα του καταρτισμένα στελέχη θα απολαμβάνει και καλύτερες υπηρεσίες. Είναι διεθνώς αναγνωρισμένο πως η επικράτηση του νόμου είναι βασική για την δημοκρατία και την ευημερία. Σαν χώρος και σαν Διέυθυνση αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα και θα θέλαμε η Πολιτεία να δείξει κάποια ευαισθησία γι’ αυτά τα προβλήματα.

Τάκης Γεωργακόπουλος, ψυχολόγος και Υπεύθυνος Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών Δήμου Πύργου

«Αναγνωρίστε τα σημάδια»

«Η ενδοοικογενειακή βία στις μέρες μας έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Το τελευταίο περιστατικό στα Γλυκά Νερά αναδεικνύει την αναγκαιότητα, το πρόβλημα να πάψει να αντιμετωπίζεται σαν ιδιωτικό και να αναδειχθεί σε δημόσιο. Η ενδοοικογενειακή βία συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες γι’ αυτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν κοινωνικό ζήτημα. Ο θύτης μπορεί να είναι οποιασδήποτε κοινωνικοοικονομικής προέλευσης και συνήθως τον βλέπουμε δίπλα μας καθημερινά χωρίς να εγείρει υποψίες.

To θύμα είναι τόσο δυνατό που μέχρι το τέλος κρύβει τις άσχημες καταστάσεις που βιώνει όμως στο τέλος, η δύναμη αυτή δεν του βγαίνει σε καλό. Γι’ αυτό τον λόγο δεν πρέπει να σιωπούμε στη βία οποιασδήποτε μορφής και πρέπει να το αναδείξουμε σε μέγιστο πρόβλημα.

Τα σημάδια που δείχνουν ότι ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου και θα οδηγηθεί σε κακοποιητική συμπεριφορά μπορεί να είναι η ζήλεια, το να θέλει να ξέρει ανά πάσα ώρα και στιγμή που είσαι και τι κάνεις, να θέλει να περνάς όλον τον ελεύθερο σου χρόνο μαζί του, να ζηλεύει τους άλλους κοντινούς σου ανθρώπους, να σε απομονώνει, να σου υπαγορεύει πώς να μιλήσεις και πώς να συμπεριφερθείς, να εξοργίζεται όταν έχει διαφορετική άποψη από τη δική του, να σε μειώνει δημόσια, να μην σέβεται την σωματική και ψυχική σου υγεία, να σχολιάζει αρνητικά την εξωτερική σου εμφάνιση, να σε εξαναγκάζει σε ερωτική επαφή ή πράξεις, να επιμένει να έχει τον έλεγχο των χρημάτων σου, να μη σου επιτρέπει να εργαστείς, να θυμώνει εύκολα, να είναι επιθετικός με τους άλλους, να μοιάζει σαν να έχει διπλή προσωπικότητα, να σε κατηγορεί για τα προβλήματά του, να σε απαξιώνει και να μη δέχεται τις συμβουλές σου, να ρίχνει την ευθύνη για τα προβλήματά του στις πρώην του, να έχει ιστορικό βίας στην οικογένεια του, να σε κάνει να φοβάσαι να τον χωρίσεις, να μην δείχνει να υπολογίζει τον νόμο και να θέτει εαυτόν υπεράνω αυτού.

Καλώ όποια γυναίκα αντιμετωπίζει κάποια από τα παραπάνω να επικοινωνήσει με το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Δήμου Πύργου στο τηλ. 2621020532 ή στα γραφεία, οδός Γυμνασιάρχου Δούκα και Ξάνθου»

Δήμητρα Τσίτση, εγκληματολόγος

«Χαρακτηριστικά serial killer»

«Πρόκειται για έναν άνθρωπο με μορφωτικό επίπεδο και ψηλό δείκτη νοημοσύνης λόγω του επαγγέλματος του, άτομο της διπλανής πόρτας που δεν απασχόλησε ξανά τις Αρχές. Η συμπεριφορά του αυτή εγκληματολογικά, που είναι ήρεμος, πράος και που μπορεί να τοποθετηθεί πλήρως σε οποιαδήποτε ερώτηση για το αποτρόπαιο έγκλημα, θυμίζει χαρακτηριστικά ενός κατά συρροή δολοφόνου.

Ένας άνθρωπος ο οποίος πρόκειται να χάσει τη σύζυγό του ή βλέπει ενώπιόν του τη σύζυγό του να χάνεται δίπλα στο παιδί του, δεν μπορεί να παραμένει ψύχραιμος, ούτε μπορεί να τοποθετείται στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, στα ΜΜΕ και να απαντά με ευγένεια. Εάν κάποια εγκλήματα καθυστέρησαν οι Αρμόδιες Αρχές να τα εξιχνιάσουν, ήταν αυτά που ήταν “καλοστημένα”, όμως και πάλι εξιχνιάζονται. Ο δολοφόνος ή ο κάθε άνθρωπος που μπαίνει σε μια παραβατική συμπεριφορά όλο και κάτι θα αφήσει πίσω του, ακόμη και μια συμπεριφορα.

Το έγκλημα στα Γλυκά Νερά φαίνεται να ήταν προμελετημένο και δεν εννοώ απαραιτήτως ότι ήταν ένα μήνα πριν, μπορούσε να είχε προμελετηθεί 1-2 ώρες πριν.

Δεν θεωρώ, συνέχισε, ότι πρόκειται για έγκλημα εν βρασμώ ψυχής καθώς ο πνιγμός έχει να κάνει με κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να καταλήξει το θύμα και ο θύτης προλαβαίνει να σκεφτεί το τι συνέβη».

Nίκος Παναγόπουλος, δικηγόρος

«Να δούμε κατάματα το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε»

«Η τραγωδία της ανθρωποκτονίας που τελέστηκε στα Γλυκά Νερά επανέφερε στην ατζέντα των συζητήσεων της ελληνικής κοινωνίας το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, μίας παγκόσμιας μάστιγας που συναντάται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα υπό διάφορες μορφές. Από νομικής πλευράς αξίζει να σημειωθεί ότι ασκήθηκε ποινική δίωξη, μεταξύ άλλων, για δύο κακουργήματα: της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και της κακοποίησης ζώου.

Ο μόνος πιθανός ισχυρισμός του συνηγόρου υπεράσπισης του συζύγου είναι αυτός της εκτέλεσης της πράξης σε βρασμό ψυχικής ορμής, προκειμένου να αποφευχθεί η ισόβια κάθειρξη. Σε κάθε περίπτωση, η ομολογία του πιλότου έριξε αυλαία στην εξιχνίαση μίας ακόμη υπόθεσης που απασχόλησε την κοινή γνώμη για έναν και πλέον μήνα. Από το βράδυ της Πέμπτης τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν με το σύνθημα «Όχι άλλη Καρολάιν».

Το σύνθημα αυτό μπορεί και πρέπει να φτάσει σε ευήκοα ώτα: του απλού πολίτη, του συντρόφου, του συζύγου, του γονέα, του δασκάλου, του νομοθέτη. Σε όλους εμάς που οφείλουμε να δούμε κατάματα το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε ατομικά και συλλογικά, έχοντας στο μυαλό μας έναν ιταλικό αφορισμό του προηγούμενου αιώνα: «η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα, ο εγκληματίας το διαπράττει».

Μάικ Αμπού – Χάντμπα, δικηγόρος

«’’Μπάμπηδες’’ και ‘’Καρολάιν’’ υπήρχαν και θα υπάρχουν»

«Πρόκειται για ένα ειδεχθές έγκλημα, μια βάναυση πράξη. Η ενέργεια, οι προπαρασκευαστικές πράξεις, οι επόμενες ενέργειες και το θέατρο του δολοφόνου για 37 ημέρες δείχνουν ένα πρόσωπο που αδίστακτα, ψύχραιμα και οργανωμένα δολοφόνησε την μητέρα του παιδιού του, μπροστά στα μάτια του. Δυστυχώς για τον ίδιο το «μαύρο κουτί» τον πρόδωσε.

Στην προκειμένη περίπτωση το κουτί αυτό ήταν το ψηφιακό ρολόι της δολοφονημένης Καρολάιν καθώς και το κινητό του. Η θανούσα άνοιξε τον δρόμο και «υπέδειξε» τον δολοφόνο, όταν από τους εργαστηριακούς ελέγχους προέκυψε πως οι παλμοί της έπαψαν να υφίστανται πολύ νωρίτερα από την δηλωθείσα ώρα της δήθεν ληστείας του μοναδικού και πραγματικού δράστη, του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου.

Σενάριο από ταινία, αλλά οι ταινίες άραγε δεν είναι βγαλμένες από την ζωή; Συμπεριφορές όμως βίας εντός της οικογένειας υπήρχαν και θα υπάρχουν. «Μπάμπηδες» κυκλοφορούν και «Καρολάιν» υφίστανται βία δίχως να τολμούν να μιλήσουν, να φύγουν, να καταγγείλουν, φοβούμενες τις συνέπειες.

Η Ενδοοικογενειακή Βία αυξήθηκε στην Ελλάδα την περίοδο των lockdown. Σύμφωνα με έρευνες, μεγάλο ποσοστό των θυμάτων, δεν βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν για αυτό που βιώνουν.Επίσης να τονιστεί ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι μόνο η σωματική ή η συζυγική. Η βία μπορεί να παίρνει πολλές μορφές ψυχολογική, λεκτική, σωματική. Ακόμα και η αμέλεια είναι μορφή βίας.

Μια μητέρα, ένας πατέρας, που δεν παρέχει τα απαραίτητα για την επιβίωση στο ανήλικο τέκνο είναι μια από τις σκληρότερες μορφές βίας.Βέβαια, θύματα ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι μόνο γυναίκες. Οι γυναίκες μπορεί να είναι μεν τα πιο συχνά θύματα, ωστόσο, η βία μπορεί να έχει αποδέκτες άντρες, παιδιά, γιαγιάδες και παππούδες.

Η βία δεν έχει ηλικία και συμβαίνει ανεξαρτήτως εισοδήματος, μόρφωσης, κουλτούρας θρησκείας και εισοδήματος όπως και στην υπόθεση που μας συγκλόνισε»

Θα ισχύσει ο νόμος Τσιάρα;

Εννέα μέρες μετά την ανατριχιαστική γυναικοκτονία της Καρολάιν, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο Τσιάρα. Αρχικά μεταξύ άλλων προέβλεπε, πως ο κακοποιητής σύντροφος ή σύζυγος, δικαιούται να έχει κανονικά γονική μέριμνα, έως την αμετάκλητη καταδίκη του από το δικαστήριο.

Μετά τον ακούραστο αγώνα των γυναικείων οργανώσεων -και όχι μόνο- ο υπουργός μετέτρεψε το αμετάκλητη καταδίκη, σε οριστική.

Με λίγα λόγια, δεν θα περιμένει κανείς 9 χρόνια για να απομακρύνει τον επικίνδυνο πατέρα από το παιδί, αλλά 3-4 χρόνια.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο λοιπόν, ο άνδρας που σκότωσε την Κάρολάιν μπροστά στα μάτια του παιδιού της το οποίο έκλαιγε πάνω από το νεκρό σώμα της, θα έχει γονική μέριμνα, έως την οριστική καταδίκη του.

Γιατί όπως είχε πει και ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Λοβέρδος, προς υπεράσπιση του εξοργιστικού αυτού νόμου, ένας κακοποιητής, μπορεί να είναι καλός πατέρας!

Ενδέχεται να ζητήσουν οι συγγενείς της Κάρολάιν την επιμέλεια του παιδιού. Το θέμα θα πάει στο δικαστήριο, κι εκεί μπορεί ο πατέρας να χρησιμοποιήσει το επιχείρημα του κ. Λοβέρδου. Ότι δηλαδή, ανεξάρτητα από το ότι σκότωσε την σύντροφό του, το παιδί του το αγαπάει. Ένας – μία δικαστής θα κληθεί μετά να αποφασίσει αν θα τον δικαιώσει ως προς τον πατρικό του ρόλο.
Το τραγικό αυτό συμβάν της νέας γυναικοκτονίας, που συγκλόνισε την κοινή γνώμη, φωτίζει εκ νέου το δίκιο των πολέμιων του νομοσχεδίου.

Η Καρολάιν, λίγες μέρες πριν την υπογραφή του νομοσχέδιου Τσιάρα, κάτι είπε, κάτι έκανε, που δεν άρεσε στον αφέντη. Και της πήρε στεγνά τη ζωή, σκηνοθετώντας τη δήθεν δολοφονία της από διαρρήκτες.

Αν η Καρολάιν, είχε προλάβει να τρέξει να σωθεί και πήγαινε στο δικαστήριο για να πει ότι ο πιλότος την κακοποιούσε και την απειλούσε πως θα την σκοτώσει, οι υπέρμαχοι του νομοσχεδίου θα την αμφισβητούσαν καθώς υποστήριξαν ευθαρσώς, ότι το 90% των καταγγελιών των γυναικών είναι ψεύτικες. Θα την αποκαλούσαν «αποξενώτρια». Το δε δικαστήριο, μπορεί να έβρισκε χιλιάδες ελαφρυντικά για τον «υπεράνω υποψίας» πιλότο.

Και η κοινή γνώμη, θα περίμενε την επόμενη Τοπαλούδη, την επόμενη Καρολάιν, την επόμενη 64χρονη γυναίκα από την Αγία Βαρβάρα που εκτελέστηκε από τον σύζυγό της στις 6 Ιουνίου έξω από το σπίτι της, για να ανατριχιάσει. Όχι τόσο όμως, ώστε να αποτρέψει ένα νομοσχέδιο που δίνει το δικαίωμα σε κακοποιητές και γυναικοκτόνους να ασκούν γονική μέριμνα.

Ο νόμος Τσιάρα πρέπει πάση θυσία να αλλάξει. Και αυτό θα γίνει, αν η κοινωνία δει στις σελίδες του τις κηλίδες από το αίμα της κάθε μωρομάνας Κάρολάιν. Αν δει στις διατάξεις του, τον αγώνα της κάθε επιζήσασας, που παραμένει στη ζωή είτε από τύχη, είτε επειδή βρήκε τη δύναμη να ξεφύγει από τους κακοποιητές «υπεράνω υποψίας».

Όλη η επικαιρότητα