Διαβάστε τη συγκινητική ιστορία του Ηλείου ποδοσφαιριστή, Διονύση Πλαστουργού, για τον χαμό του πατέρα του και με το πως συνδυάστηκε με το πρώτο του γκολ στα επαγγελματικά πρωταθλήματα.
Αύγουστος 2010 είμαι για τρίτη σεζόν στις υποδομές του Ολυμπιακού Πειραιώς. Έχουμε ξεκινήσει προετοιμασία και χτυπάει το τηλέφωνο. ’’Ο μπαμπάς δεν είναι πια μαζί μας.. πρέπει να κατέβεις στον Πύργο, αύριο είναι η κηδεία…’’ Παιδάκι εγω, έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου… τίποτα δεν ήταν το ίδιο πια για μένα!!!
Την επόμενη χρόνια αποφασίζω να γυρίσω σπίτι μου.. Πανηλειακός Football League2… Είναι Ιανουάριος,είμαι 17 χρόνων και η ομάδα είναι πρώτη με 3 βαθμούς από τον δεύτερο (Απολλων Σμύρνης) που την προηγούμενη μέρα είχε κερδίσει αν δεν κάνω λάθος την Προοδευτική..έρχεται το ματς με τον Αστέρα Μαγούλας και ήξερα ότι θα έρθει η σειρά μου..την περίμενα σαν τρελός κι ας ήμουν μικρότερος από τους άλλους…το σκορ νομίζω 1-0 υπέρ μας και ο αντίπαλος πιέζει… χτυπάει ένας από τους μικρούς που έπρεπε να παίζουν κάτω των 21 και με φωνάζει από την γραμμή ο Σωτήρης Αντώνιου… τώρα είναι η ώρα λέω,είναι για μένα… μπες μέσα μου λέει και κάνε ότι θες έχεις το ακαταλόγιστο..!!!!Μπαινω στο 81’ και παίζω έξω δεξιά μπροστά.Δεν έχει περάσει ένα λεπτό και δέχομαι την μπάλα στην γραμμή του πλαγίου…κλείνω προς τα μέσα,10 μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή … Σκεφτομαι να πασάρω έξω στον παίχτη που ανέβηκε… αλλά κάνω το ακριβώς το αντίθετο.. σουτάρω!!! Η μπάλα στο απέναντι παράθυρο … νομίζω ονειρεύομαι !!! Σίγουρα ονειρεύομαι … το πρώτο μου επαγγελματικό γκολ με τον τρόπο που το είχα σκεφτεί ακριβώς !!! Στο γήπεδο κόσμος πολύς… διατηρηθήκαμε στην πρώτη θέση με τελικό σκορ 2-1! Κοίταξα τον ουρανό … τον έδειξα με τα δάχτυλα μου…!!! Είμαι σίγουρος ότι ήταν πολύ περήφανος… Όλα μου τα γκολ θα έχουν το βλέμμα μου στραμμένο ψηλά… σε ευχαριστώ για όσα με δίδαξες και μου λείπεις πολύ…
Διονύσης Πλαστουργός