Αρθρογραφία Ηλεία

«Εν τη ενώσει η ισχύς»- Άρθρο παρέμβαση της εφ.«Πατρίς» για την Ηλεία

Ακούστε το άρθρο

Πάνω από όλα η Ηλεία μας

«Κι έτσι περνάν οι μέρες, τα χρόνια, τα παιδιά μεγαλώνουν και…
Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα
οι ίδιοι στα παιδιά τους
Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα
Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών
των παιδιών τους…»

Αναγνωστάκης Μανόλης

Είναι λογικό ένας τόπος να έχει επιτυχίες και αποτυχίες όσον αφορά τα θέματα που διεκδικεί, με ζητούμενο την ανάπτυξή του .

Στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα υπάρχουν νίκες, υπάρχουν και ήττες.
Αυτό συμβαίνει παντού …πλην της Ηλείας , όπου διαχρονικά υπάρχει αρνητικό ισοζύγιο .

Εδώ και πολλές γενιές δεν κάνουν τίποτε άλλο οι Ηλείοι απ’ το να απαριθμούν τα τεκμήρια της παρακμής τους. Κοιτάζομε γύρω μας, δίπλα μας και βλέπουμε έργα στην Αιτωλοακαρνανία, έργα στην Αχαΐα, έργα στην Μεσσηνία

Και στην Ηλεία τίποτα και πουθενά…

Ένας Νομός σε λήθαργο, με ρυθμούς νωχελικούς, με ραθυμία και αναποφασιστικότητα.

Τέτοια αδυναμία και ηττοπάθεια, τέτοιο δισταγμό και απραξία, τέτοια ανοργανωσιά και αντιμεταρρύθμιση, πουθενά αλλού δεν συναντάς.

Ένας ευλογημένος τόπος, ξεχασμένος από την πολιτεία και άγνωστος στους καρεκλοκένταυρους της κρατικής εξουσίας.

Δεν θα γίνω κουραστικός απαριθμώντας απώλειες και ήττες δεκαετιών.

Πρόθεσή μου δεν είναι να τελέσω ένα είδος….«μνημοσύνου».

Είναι αρκετή μια τομή στον χρόνο, στο σήμερα, στο τώρα.

Τι συμβαίνει λοιπόν και η τύχη η δική μας έχει βαλτώσει μέσα στη μιζέρια και τη συνεχή συρρίκνωση;

Είναι δικαίωμά μας να μάθουμε ως πολίτες την αιτία.

Είναι χρέος μας να ψάξουμε την αλήθεια.

Η περίοδος των υποσχέσεων εξαντλήθηκε.

Η περίοδος της αναμονής εξαντλήθηκε.

Η περίοδος της μοιρολατρίας εξαντλήθηκε…

Φτάνει πια!

Τι συμβαίνει πάντοτε και η κάθε κυβέρνηση στο στρατηγικό σχεδιασμό της βγάζει εκτός την Ηλεία;

Είναι ο τόπος μας καμένη γη, ακατάλληλη για κάθε υποδομή και πλάνο ανάπτυξης;

Αν όχι, έχουμε δικαίωμα να μάθουμε τους διαχρονικούς μας διώκτες.
Έχουν γίνει προτάσεις για κάποιο εμβληματικό έργο, ή να έρθει π.χ. μία καινοτόμα εταιρεία με αναγνωρισμένο brand name στον τόπο μας;
Έγιναν και απερρίφθησαν από το κεντρικό κράτος, ή μήπως πολιτικός δάκτυλος όμορων νομών πήρε την εκάστοτε πρόταση και τη …μετέφερε στην πολιτική του έδρα;
Αν ναι, να μάθουμε ποια είναι η αιτία.
Μήπως αιτία είναι η έλλειψη αεροδρομίου;
Μήπως αιτία είναι η έλλειψη οδικού δικτύου;
Μήπως αιτία είναι η έλλειψη βιομηχανικής ζώνης;
Μήπως, μήπως, μήπως;…
Ποιοι και γιατί μας στέρησαν όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις επιβίωσης, οικονομικής ευρωστίας και ανάπτυξης;
Ο κόμπος πλέον έφτασε στο χτένι…
Μας υποχρεώνουν να δίνουμε στο κράτος ό, τι μας ζητάει χωρίς αυτό να δίνει τίποτα σε μας.
Μας υποχρεώνουν να ζούμε στον τόπο μας χωρίς νοσοκομεία, χωρίς πανεπιστήμια, χωρίς βιομηχανίες, χωρίς μία αχτίδα φωτός…
Και επειδή η αλήθεια πονάει, ας αναλογιστούμε μήπως έχουμε και ο καθένας μας μερίδιο ευθύνης…
Που δεχόμαστε να ζούμε αδιαμαρτύρητα με κάποιους θεσμικούς εκπροσώπους διαχρονικά να επαναπαύονται σε όσα προνόμια έχουν, στοχεύοντας κατά πρώτον στη διατήρησή τους, που δεν μονιάζουν, που δεν συνεργάζονται σε ένα κοινό μέτωπο διεκδίκησης συγκεκριμένων θεμάτων πρώτης προτεραιότητας.
Που έχουν μετατραπεί πολλές φορές σε μεταφορείς εντολών της κυβέρνησης , ή της αντιπολίτευσης.
Ας υποστείλουν επιτέλους τη σημαία του «κατόπιν ενεργειών μου», ας αφήσουν το παπαγάλισμα του κάθε κομματικού αφηγήματος και ας φερθούν πάνω απ’ όλα ως Ηλείοι.
Να πουν οι ίδιοι φτάνει πια!
Να δημιουργήσουν μια δυναμική ανθρώπινη αλυσίδα πού να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο για τους Ηλείους.
Δεν ζητάμε τον ουρανό με τα άστρα.
Ας κοιτάξουν τους όμορους νομούς και να διεκδικήσουν ό, τι αυτοί έχουν.

Δεν θέλουμε κάτι περισσότερο, μας αρκούν αυτά για να έχουμε ένα καλύτερο αύριο.

Όλη η επικαιρότητα