Επιβεβλημένο και ιερό είναι το χρέος μας στον αοίδημο ευεργέτη Γιάννη Λάτση

«Αδέλφια μου σταθήτε, χαρά μου είναι το χάρισμα. Δικός σας ο καρπός μου και πάρτε και ευφρανθήτε» 
Κωστής Παλαμάς

Η ευγνωμοσύνη απεδίδετο από αρχαιοτάτων χρόνων στους ευεργέτες.

Εις επίρρωσην τούτου παραθέτω ζώσες φράσεις κορυφών του πνεύματος της αρχαίας εποχής:

1. «Τον μεν ευ παθόντα δειν μεμνήσθαι πάντα τον χρόνον»,
δηλ. Αυτός που ευεργετήθηκε πρέπει να θυμάται την ευεργεσία σ’ όλη τη ζωή του.
(Δημοσθένη – πείρί Στεφάνου-269).

2. «Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι
παθόντες τους ευ ποιήσαντας», δηλ. περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες αυτούς που
ευεργέτησαν, παρά οι ευεργετηθέντες τους ευεργέτες τους. (Αριστοτέλης – Ηθ. Ευδημ.- 1241- α –
35-36)

3. «Άθλα γαρ οις αρετής κείται, τοισδε και άνδρες άριστοι
πολιτεύουσι», δηλ.  όπου θεσπίζονται
μέγιστα βραβεία αρετής, εκεί και άριστοι πολίτες αναδεικνύονται. (Θουκυδίδης).

Είναι παραδεδειγμένο ότι η αναγνώριση και η ευγνωμοσύνη
αποτελούν ιερό χρέος στους ευεργέτες και ταυτόχρονα μαρτυρούν μέγιστη ψυχική
ανωτερότητα.

Άλλωστε από αρχαιοτάτων χρόνων αποδίδονται δημόσια τιμές σε επιφανείς άνδρες. Είναι τοις πάσι γνωστό το λεχθέν στον επιτάφιο του Περικλέους: «Ανδρών επιφανών έργω γενομένων, έργω δηλούσθαι και τας τιμάς».

Κύριε Δήμαρχε, κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, ελπίζω ότι
είναι στις προτεραιότητές σας, έστω και τώρα, να οργανώσετε εκδηλώσεις,
αφιερωμένες στην άσβεστη μνήμη του Μεγάλου Ευεργέτη ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΤΣΗ, να
φιλοτεχνήσετε 2 προτομές του και να τις στήσετε σε περίοπτα σημεία του Πύργου
και του Κατακόλου. Αυτό είναι το απόλυτο δίκαιο, που υποστήριζε ο Σιμωνίδης ο
Κείος: «Τούτο είη δίκαιον, το προσήκον εκάστω αποδιδόναι». Και αυτό είναι, όπως
λέγει ο λόγιος Massieu «Μνήμη Καρδιάς».

Κύριε Δήμαρχε, χωρίς καθυστέρηση πάμε να εκπληρώσουμε το
χρέος μας, όλοι μαζί, «πλήν… των Λακεδαιμονίων».

Άρθρο του Τάκη Αντωνακόπουλου