«Εφαλτήριο τουριστικής ανάπτυξης η Ολυμπία»: Συνέντευξη του Διευθύνοντα Συμβούλου της «Aldemar» στην «Πατρίς»

Ο Αλέξανδρος Αγγελόπουλος συνηθίζει να λέει την άποψή του χωρίς περιστροφές στοιχείο που πηγάζει και από την πολύχρονη εμπειρία του στον χώρο της φιλοξενίας και του Τουρισμού.

-«Τηρουμένων των αναλογιών φέτος πήγαμε συμπαθητικά»

– «Ο Τουρισμός να τεθεί υπό τη σκέπη ενός μεγάλου υπουργείου όπως είναι το Ανάπτυξης»

Αυτό έπραξε και στη συζήτηση που κάναμε μαζί του στο περιθώριο της συνάντησής του με μέλη της Ένωσης Ξενοδόχων Αρχαίας Ολυμπίας την περασμένη Παρασκευή. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της «Aldemar» και μέλος του Δ.Σ. του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, μας μίλησε για την φετινή τουριστική σεζόν αποκαλύπτοντας παράλληλα ορισμένες βασικές θέσεις που υποστηρίζει προκειμένου το τουριστικό προϊόν της χώρας, της Πελοποννήσου και της Ηλείας ν` αλλάξουν χαρακτήρα με πολλαπλά οφέλη για την εθνική οικονομία της χώρας…

Η Κυβέρνηση πριν την έναρξη της τουριστικής σεζόν έθεσε ως στόχο φέτος τα έσοδα να φτάσουν το 40-50% αυτών του 2019 που ήταν περί τα 19 δισ. ευρώ, ποσό ρεκόρ όλων των εποχών… ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

Η προσωπική μου εκτίμηση –με τα σημερινά δεδομένα- είναι ότι δεν θα φτάσουμε το στόχο. Τηρουμένων των αναλογιών πήγαμε συμπαθητικά και με τα δεδομένα που είχαμε στα χέρια μας. Τα έσοδα 6 δισ. του πρώτου 8μήνου της φετινής χρονιάς υπολείπονται των 19 δισ. του 2019 σε τέτοιο βαθμό που πολύ δύσκολα θα φτάσουν το στόχο που είχε τεθεί και η αλήθεια είναι ότι το θέλαμε κι εμείς. Αυτό συνέβη γιατί δεν ελέγξαμε την πανδημία και είχαμε μια ύφεση το τελευταίο διάστημα.

Παράλληλα βέβαια, και για να είμαστε ειλικρινείς, είναι καλύτερα ενδεχομένως τα πράγματα φέτος από αυτό που περιμέναμε και το 2022 θα είναι μια χρονιά ανάκαμψης. Αν όχι με παραπλήσιους αριθμούς του 2019 αλλά σίγουρα τέτοια που θα μας επιτρέψουν να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα επίπεδο κανονικότητας.

Πόσο ικανοποιημένος νιώθετε με το «πλασάρισμα» του τουριστικού προϊόντος της περιοχής μας… ποιες είναι οι τυχόν ενστάσεις σας; 

Γενικότερα το ελληνικό τουριστικό προϊόν δεν είναι κάτι μονοσήμαντο… δεν έχει μόνο παραλίες. Διαθέτει και πολιτιστικά κέντρα ανωτέρας φύσης όπως είναι η Αρχαία Ολυμπία. Ένα κέντρο που είναι πολιτιστικό κατ` αρχήν, ιστορικό κατά δεύτερο, όλου του κόσμου. Οφείλει να αναγνωριστεί, οφείλει να βγει μπροστά, οφείλει να σηκώσει το σύνολο της Πελοποννήσου. Ακόμα και εμάς που ακολουθούμε ένα άλλο μοντέλο τουρισμού, παραθεριστικό ενδεχομένως… είμαστε λίγο στον αυτόματο πιλότο. Πόσα με πληρώνεις και τι παίρνεις γι` αυτά που πληρώνεις; Παίρνεις την παραλία, τον φραπέ σου, παίρνεις κι ένα all inclusive κι αυτό ήταν! Αυτό, όμως δεν είναι τουρισμός αλλά μια μονοσήμαντη τουριστική δραστηριότητα που αλλοιώνει, ενδεχομένως, και την ανωτερότητα του προορισμού.

Η Πελοπόννησος θα φύγει μπροστά και θα φύγει πολύ γρήγορα μπροστά. Είναι κάτι που πιστεύω και νομίζω πως στα επόμενα βήματα που πρέπει να κοιτάξουμε –και γι` αυτό το λόγο κάνουμε συναντήσεις- είναι το να αρχίσουμε να κάνουμε διαχωρισμούς μεταξύ τουριστικών προορισμών και τουριστικών προϊόντων αλλά και να πάμε πιο δυναμικά. Και με αυτή τη λογική να πούμε «ας έρθει ο τουρίστας, ο επισκέπτης, κι εμείς να του προσφέρουμε πράγματα σε όλο το εύρος των δυνατοτήτων που έχει αυτή η περιοχή».

Σαν κλάδος έχετε πιέσει ώστε να υπάρξει η δημιουργία ενός «δόγματος» στον χώρο του τουρισμού ώστε ο κλάδος να μην εξαρτάται από τις όποιες αλλαγές συμβαίνουν κάθε φορά τόσο στο υπουργείο όσο και σε Κυβερνητικό επίπεδο; Έναν χώρο που αποτελεί –όπως όλοι γνωρίζουν- την «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας και συνεισφέρει στο μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ εδώ και χρόνια…

Κατ` αρχήν θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στον νέο υπουργό Τουρισμού κ. Κικίλια. Τούτου λεχθέντος θα πρέπει να πούμε ότι με την εξαίρεση κάποιων ικανών υπουργών στην ιστορία το υπουργείο Τουρισμού δεν δείχνει ικανό να σηκώσει το βάρος του δικού μας του κλάδου. Κυρίως γιατί είμαστε ένας πολυδιασπασμένος κλάδος σε αρμοδιότητες σε όλα τα υπουργεία της χώρας. Άρα αν πρέπει να κοιτάξουμε σοβαρά και να το κοιτάξουμε τώρα είναι ενδεχομένως να φύγουμε από το άλλοθι που δίνει ένα υπουργείο Τουρισμού και να βρεθούμε υπό τη σκέπη ενός μεγάλου υπουργείου όπως είναι το Ανάπτυξης με συναρμοδιότητες εκεί που χρειάζεται ή διυπουργικές και πάλι εκεί που χρειάζεται ώστε να βγούμε μπροστά. Δεν μπορεί να είσαι ο μεγαλύτερος κλάδος της εθνικής οικονομίας και το υπουργείο σου να είναι αποδεκατισμένο από εξουσίες ή να πρέπει να στηριχθεί στο ταλέντο του υπουργού. Αυτό δεν είναι επιθυμία μας και πιστεύω ότι το πλήθος των επιχειρηματιών του κλάδου που αγγίζει σχεδόν το 30% της παραγωγικής οικονομίας της χώρας μπορεί να κάνει κάποια πράγματα λίγο διαφορετικά εφόσον έχει απέναντι του συνομιλητές που έχουν εξουσία.