Θ. Κλουκίνας: «Η ζωγραφική είναι τρόπος ζωής για μένα»

Εισήχθη 1ος πανελληνίως στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Απ’ όσο θυμάται τον εαυτό του, από την ηλικία των τριών ετών, ο Θεόδωρος Κλουκίνας από τον Πύργο, είχε μια μεγάλη αγάπη, ένα έντονο πάθος για την ζωγραφική. Με το πέρασμα των χρόνων, αυτή η αγάπη μεγάλωσε και έχοντας ήδη μία αξιόλογη διαδρομή στον χώρο της ζωγραφικής, με πολλές διακρίσεις σε διαγωνισμούς, ο Θεόδωρος Κλουκίνας, μαθητής πλέον της Γ΄ τάξης Λυκείου, κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, αφού εισήχθη 1ος πανελληνίως (από τους 11 συνολικά επιτυχόντες, αφού συναγωνίστηκε με 200 συνυποψήφιους από όλη την Ελλάδα), στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως ανήλικο, εξαιρετικό ταλέντο.

Ο Θεόδωρος Κλουκίνας, που «τόλμησε» να συμμετάσχει στις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου που διοργανώνει το ΑΠΘ ειδικά για τους ανήλικους που έχουν εξαιρετικό ταλέντο, παρακολουθεί πλέον μαθήματα σε ειδικό σχολείο στην Πάτρα, για να προετοιμαστεί κατάλληλα για το ξεκίνημα των σπουδών του, όπως τονίζει στην εφημερίδα «Πατρίς».

Μάλιστα σκέπτεται να δώσει νέες εξετάσεις για να περάσει στην σχολή της Αθήνας, ενώ όσον αφορά το μέλλον του, όπως τονίζει, θέλει να ελίσσεται και να ασχολείται με αυτό που πραγματικά τον εμπνέει.

– Μετά από την επιτυχία σου αυτή, να μπεις στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πως νιώθεις;

«Είμαι ικανοποιημένος πάρα πολύ με αυτή την επιτυχία, με τη δουλειά μου και φυσικά με το που έχω φτάσει έως εδώ».

– Σε ποια ηλικία κατάλαβες ότι θέλεις να ασχοληθείς με την ζωγραφική;  Πότε ξεκίνησες την προετοιμασία για την σχολή;  

«Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Την προετοιμασία για τη σχολή την ξεκίνησα πριν από ένα χρόνο. Η ζωγραφική είναι τρόπος ζωής για μένα και δεν μπορώ να προχωρήσω χωρίς αυτή. Και στην καθημερινότητά μου δεν υπάρχει μέρα χωρίς ζωγραφική».

– Θυμάσαι πια ήταν η πρώτη σου ζωγραφιά;

«Η πρώτη ζωγραφιά που είχα φτιάξει, ήταν μία πεταλούδα, που είχα ζωγραφίσει για τη μαμά μου όταν ήμουν περίπου τριών χρονών. Και θυμάμαι την αντίδρασή της πολύ έντονα, αφού αυτή η ζωγραφιά της άρεσε πάρα πολύ. Αυτό μου έχει μείνει αλλά σίγουρα θα υπήρχαν και άλλα πιο πριν».

«Χρειάζεται πολύ δουλειά»

Για να ασχοληθεί ένα παιδί με τις καλές τέχνες δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο, αλλά και σκληρή δουλειά τονίζει ο Θεόδωρος Κλουκίνας.

– Για να ασχοληθεί κάποιος με την ζωγραφική και γενικά με τις καλές τέχνες χρειάζεται μόνο ταλέντο;

«Δεν ξέρω αν χρειάζεται ταλέντο για να ασχοληθεί ένα παιδί με τη ζωγραφική και γενικότερα με τις καλές τέχνες, αλλά αυτό που χρειάζεται σίγουρα είναι πολύ δουλειά. Είναι ένας δύσκολος δρόμος, ειδικά όταν όλοι έχουμε μπει στο «τρυπάκι» των πανελληνίων εξετάσεων, είναι δύσκολο να παρεκκλίνεις από όλο αυτό και να χαράξεις τον δικό σου δρόμο. Αλλά είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που πήρα αυτή την απόφαση και πάρα πολύ χαρούμενος επίσης που αποδίδει».

– Το ότι είσαι από τον Πύργο που δεν έχει κάποια σχολή καλών τεχνών ήταν μειονέκτημα για σένα;

«Αν το δούμε αυτό ωμά και αντικειμενικά πράγματι ισχύει. Εγώ βέβαια πιστεύω ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται, οπότε νιώθω πολύ τυχερός που γεννήθηκα στον Πύργο».

«Ένας όμορφος δρόμος είναι πλέον μπροστά μου»

Για το μέλλον του ο Θεόδωρος Κλουκίνας τονίζει.

– Για το μέλλον τι σκέπτεσαι;

«Πιστεύω για το μέλλον μου ότι η σχολή Καλών Τεχνών είναι ένας πάρα πολύ όμορφος δρόμος και θα μου δώσει τα κατάλληλα ερεθίσματα. Από κει και πέρα θα δω τι θα γίνει. Δεν μπορώ να ορίσω από τώρα. Είναι όλα τόσο ρευστά και είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουμε για το τι μπορεί να γίνει μετά από κάποια χρόνια. Τα αφήνω όλα ανοιχτά με το μέλλον. Θα ασχοληθώ με ότι με εκφράζει την κάθε περίοδο. Ιδανικά θα ήθελα να ελίσσομαι από το ένα στο άλλο. Θέλω να ασχοληθώ με διάφορα. Η σχολή μου μπορεί να τα προσφέρει όλα αυτά».

– Άμεσα ποια είναι τα σχέδιά σου;

«Η σχολή στην οποία θέλω να σπουδάσω είναι στην Αθήνα. Αυτή τη στιγμή είμαι στην Πάτρα για να κάνω τα αντίστοιχα φροντιστήρια όπως τα παιδιά που προετοιμάζονται για τις πανελλήνιες. Αυτά λοιπόν τα “φροντιστήρια” τα κάνω στην Πάτρα. Η σχολή στην οποία μπήκα είναι στη Θεσσαλονίκη και του χρόνου θα δώσω για να μπω στη σχολή στην Αθήνα».