Ηλεία Οικονομία

Ιδιωτικό χρέος, ρυθμίσεις, «κόκκινα» δάνεια και κρίση μαστίζουν τους μικρομεσαίους επαγγελματίες

Ακούστε το άρθρο

Αναζητείται διαφορετική προσέγγιση της πραγματικότητας… – Μόνο το 18% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει  άμεση  πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα – «Θηλιά» τα funds – Πως θα γίνει επανεκκίνηση της Οικονομίας;

Μια πολύ δύσκολη κατάσταση διέρχεται ο κλάδος των επαγγελματιών, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε μια χρονική συγκυρία που διαφαίνεται ότι μπορεί να επιστρέψουμε το επόμενο διάστημα στην… περιβόητη κανονικότητα, μια κανονικότητα που δεν θα αφήσει πίσω χρέη, «κόκκινα» δάνεια, «λουκέτα» και επιχειρήσεις που βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης…

Τα μέτρα που τέθηκαν σε εφαρμογή από την Πολιτεία χαρακτηρίζονται «ασπιρίνες» από τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και το μεγάλο ζητούμενο είναι πως θα έρθει η ανάπτυξη και η ανάταση της αγοράς, όταν η αντιμετώπιση των συσσωρευμένων χρεών, χωρίς δραστικά μέτρα και με την «θηλιά» τραπεζών και ξένων κυρίως funds, διογκώνει το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει όχι μόνο η ίδια η αγορά, αλλά και κατ’ επέκταση η ελληνική οικονομία.

Τις θέσεις, τις προτάσεις τους, αλλά και τους προβληματισμούς τους,  καταθέτουν στην εφ. «Πατρίς της Κυριακής» ο πρόεδρος του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και της  Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων κ. Κων/νος Μίχαλος, ο πρόεδρος του ΕΒΕ Ηλείας κ. Κώστας Νικολούτσος, ο πρόεδρος του ΕΒΕ Μεσσηνίας κ. Βαγγέλης Ξυγκώρος, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας κ. Δημήτρης Δημητρουλόπουλος και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αμαλιάδας κ. Θανάσης Θεοδόσης.

Κων/νος Μίχαλος- Πρόεδρος  Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ελλάδας – Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων

Η ελληνική οικονομία, η αγορά ευρύτερα βρίσκεται σε μια δύσκολη φάση. Η θετική συγκυρία σε αυτή τη φάση,  είναι ότι το κόστος του χρήματος είναι αρνητικό σε ότι αφορά τις ανεπτυγμένες χώρες και πολύ χαμηλότοκο σε ότι αφορά την ελληνική οικονομία.

Βλέπουμε ότι το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια σχετική  εμπιστοσύνη από την παγκόσμια οικονομία προς την χώρα μας. Για παράδειγμα από τις εκδόσεις ομολόγων το τελευταίο διάστημα.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η διάχυση αυτών των πόρων στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες απαρτίζουν το 99,6% του συνόλου του «επιχειρίν» είναι κάτι που με προβληματίζει.

Τόσο, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης, που ευελπιστώ η προκαταβολή να έλθει το ταχύτερο δυνατόν στη χώρα μας για να ξεκινήσει να αξιοποιείται, όσο επίσης και το συστημικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει περάσει κάτω από τον «πήχη» όλη αυτή την περίοδο στην οικονομία.

Άμεση πρόσβαση στο συστημικό τραπεζικό σύστημα της χώρας αυτή τη στιγμή έχουν 15.000 – 20.000 επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα.

Αν αναλογιστεί κανείς, ότι τα ενεργά ΑΦΜ ανέρχονται σε 840.000, αντιλαμβανόμαστε το μεγάλο κενό που έχει δημιουργηθεί και αυτό είναι που θα φέρει τις δυσκολίες.

Για τα «κόκκινα» δάνεια, έχω να πω ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν πληρώσει οι επιχειρηματίας πολύ περισσότερο από το αρχικό κεφάλαιο και να διεκδικείται το 100% του συνολικού ποσού.

Το χειρότερο είναι ότι το «μάρμαρο» το πληρώνει ο νοικοκύρης επαγγελματίας, γιατί είναι αυτός που υποθήκευσε ότι περιουσιακό στοιχείο είχε αρχικά για να «σηκώσει» ένα δάνειο.

Ο στρατηγικός μπαταχτσής, που συνηθίζω να λέω, δυστυχώς για εμάς αυτή τη στιγμή δεν έχει καμία έννοια. Έλαβε δάνεια με τον «κάτω από το τραπέζι» τρόπο, δεν έχει ενεχυριάσει απολύτως τίποτε  και ενδεχομένως τα όποια περιουσιακά του στοιχεία μπορεί να βρίσκονται στην κυριότητα of shore εταιρειών και άρα δεν μπορεί να τα «ακουμπήσει» κανένας. Άρα δεν ασχολούνται καν οι διαχειριστικές αυτές εταιρείες με τέτοιου είδους δάνεια.

Στοχεύουν εκεί που υπάρχει «ψωμί». Και «ψωμί» δυστυχώς υπάρχει στον μικρομεσαίο επιχειρηματικό κόσμο.

Όλα τα επιδόματα και οι κινήσεις που έκανε το υπουργείο Οικονομικών κατά την διάρκεια της πανδημίας ήταν προς την σωστή κατεύθυνση. Δεν επαρκούν όμως, για να επανέλθει η οικονομία και η αγορά σε ένα μόνιμο και αναπτυξιακό «μονοπάτι».

Πρέπει να υπερβάλλουν «εαυτών», πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις από την Ε.Ε. Και γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε αποστείλει και ως Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας, αλλά και ως Ευρωπιμελητήρια, στην κα Λαγκάρντ, ώστε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα  να «προχωρήσει» έκδοση ενός ευρωπαϊκού ομολόγου, χωρίς τοκομερίδιο και χωρίς ημερομηνία λήξης. Αυτό αφορά το σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό θα δώσει περιθώριο στις Κυβερνήσεις να δώσουν έναν «αέρα» που χρειάζεται η μικρομεσαία επιχειρηματική κοινότητα της κάθε χώρας, για ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες που είναι μπροστά μας.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα και με αφορμή το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο εισάγεται στις Επιτροπές την ερχόμενη εβδομάδα, είναι το κατά πόσο υπάρχουν οι απαραίτητες συνθήκες για να υπάρχουν θέσεις εργασίας.

Να αναρωτηθούμε λοιπόν, ποιες είναι αυτές οι παραγωγικές επενδύσεις, οι παραγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα μπορούν  να απορροφήσουν αυτό το εργατικό δυναμικό, το οποίο επιθυμούμε όλοι.

Σε αυτή τη συγκυρία έχουμε δει να αυξάνεται και πιστεύω θα αυξηθεί και περαιτέρω, μετά τη λήξη των υποστηρικτικών ενεργειών της Κυβέρνησης προς τον τομέα της εργασίας, τον δείκτη ανεργίας, ο οποίος ξεπερνά το 18%. Και όσο αφορά την νεανική εργασία, ακόμη περισσότερο από αυτό το ποσοστό.

Άρα, αυτό που απαιτείται αυτή τη στιγμή είναι να βρούμε την παραγωγική βάση, η οποία θα μπορέσει να απορροφήσει τους εργαζόμενους, την στήριξη των εργαζομένων.

Κώστας Νικολούτσος-
Πρόεδρος ΕΒΕ Ν. Ηλείας

Βεβαίως, υπήρξαν κάποια μέτρα, όπως τα επιδόματα εργασίας, ανεργίας, οι επιστρεπτέες προκαταβολές. Αυτά όμως δεν λύνουν το πρόβλημα. Το 99,6% της επιχειρηματικότητας πρέπει να αποκτήσουν «όπλα» για να πολεμήσουν σε αυτή την πολύ δύσκολη συγκυρία.

Οι επιχειρήσεις που βρίσκονται κάτω από το βάρος των μεγάλων χρεών, δεν μπορούν να έχουν μια παραγωγική πορεία. Προσπαθούν και στέκονται οι επιχειρήσεις. Το ζητούμενο όμως, δεν είναι να σταθούν.

Το θέμα είναι μετά από όλα αυτά που έχουν περάσει και τη μεγάλη ζημιά που έχει υποστεί η οικονομία, χρειαζόμαστε μια πολύ δυναμική επανεκκίνηση.

Έχουμε αρκετό «δρόμο» μπροστά μας. Στηρίζουμε την πάγια θέση του κ. Μίχαλου για την αναπροσαρμογή του ιδιωτικού χρέους.

Στην Ηλεία οι επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση στο μέγιστο ποσοστό στον τραπεζικό τομέα, λόγω της αδυναμίας να διαθέτουν τραπεζική ενημερότητα μέχρι 31-12-2019.

Είναι απόρροια των πυροδανείων, αυτού του μεγάλου προβλήματος που εδώ και χρόνια καταδυναστεύει την ελληνική οικονομία και εδώ και χρόνια επίσης ζητάμε επίμονα να δοθεί κάποια λύση.

Όλοι μιλάνε να πάμε σε μια νέα Οικονομία, όπως π.χ την Πράσινη Οικονομία. Αυτά δεν μπορούν να γίνουν με τους όρους του παρελθόντος, αλλά με όρους του μέλλοντος.

Πρέπει να γίνει μια πιλοτική μελέτη. Να δούμε το πρόβλημα της κάθε μιας επιχείρησης χωριστά. Μέσα από αυτή να δουν πως αυτές οι επιχειρήσεις μπορούν να επιβιώσουν.

Το 18% των επιχειρήσεων που έχει πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, δεν είναι δυνατόν να επανεκκινήσουν  την οικονομία. Στην Ευρώπη 18% είναι το ποσοστό που δεν έχουν πρόσβαση. Καταλαβαίνουμε όλοι λοιπόν την μεγάλη αντίφαση.  Πρέπει να δουν πως θα υπάρξει πρόσβαση στα κεφάλαια.

Ότι κερδίζει μια επιχείρηση, υπό το βάρος των funds, δεν έχει αντίκρισμα. Πρέπει να γίνει πραγματική προσέγγιση της οικονομίας και από κει και πέρα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Για τον πτωχευτικό νόμο, κρατάμε μικρό «καλάθι». Δεν ξέρω αν μπορεί να προσφέρει κάτι και φαίνεται ότι δεν προσφέρει. Υπάρχει και η άλλη συνθήκη: ποιος στον χώρο μας, θα υποβάλλει αίτηση πτώχευσης της περιουσίας του; Είναι δύσκολα όλα αυτά.

Στην Ελλάδα χρειαζόμαστε πλέον μια διαφορετική προσέγγιση της πραγματικότητας.

Βαγγέλης Ξυγκώρος –
Πρόεδρος ΕΒΕ Μεσσηνίας

Σκοπός μας στην επιχειρηματικότητα είναι την «επόμενη μέρα» της επανεκκίνησης να μην λείψει κανείς.

Το μεγάλο «στοίχημα» είναι να περάσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο το θέμα της συγχώνευσης χρέους για τα χρέη που δημιουργήθηκαν κατά την πανδημία.

Η Ηλεία και η Μεσσηνία έχουν πάρα πολλά κοινά προβλήματα. Αυτό που προέχει είναι να διαμορφωθούν οι συνθήκες ώστε να αποφύγουμε μια άνιση μεταχείριση, που ήδη εν’ μέρει συμβαίνει ήδη από το τραπεζικό σύστημα, να βρούμε δηλαδή τους τρόπους να μην συμβαίνει πια.

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων σε Μεσσηνία και Ηλεία, έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με ένα πολύ μεγάλο χρέος, το οποίο ουσιαστικά δημιουργήθηκε το 2007 και μέχρι τώρα δεν έχουμε βρει σοβαρούς τρόπους να διευθετηθεί.

Ταυτόχρονα, βλέπουμε ότι παρότι έγινε μια κίνηση το 2019 με μια υπουργική απόφαση για ρύθμιση των δανείων, βλέπουμε ότι συνεχίζονται, και τώρα και στο Πρόγραμμα Γέφυρα 2, δηλαδή τα εγγυημένα δάνεια που είναι δημοσίου, είναι εκτός ρύθμισης.

Άρα, υπάρχουν ανισότητες. Πρέπει λοιπόν να βρούμε τρόπους ώστε να τις ρυθμίσουμε, γιατί το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις.

Δεν μπορούμε να δούμε με αναπτυξιακή «ματιά» το μέλλον, αν αφήνουμε τέτοια προβλήματα να υπάρχουν.

Έχουμε ζητήσει πολλές φορές να βρεθεί ένας τρόπος ώστε κάποιοι δανειολήπτες να μπορούν να πληρώσουν ένα ποσοστό και να φύγει αυτό το βάρος που κουβαλάνε. Επί της ουσίας, έχουμε φτάσει μετά από μια 10ετία σε μια κατάσταση, η οποία και με τον πτωχευτικό νόμο θα πάρει άσχημη τροπή.

Τι θα γίνει με τους επαγγελματίες, τι θα γίνει με τις θέσεις εργασίας, πως θα κάνει επανεκκίνηση η ελληνική οικονομία;

Πρέπει αυτά τα ερωτήματα να απαντηθούν. Να δημιουργηθεί ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο να προστατεύει επί της ουσίας τους επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν βρεθεί σε πολύ δυσμενή κατάσταση και το βασικότερο απ’ όλα είναι ότι δεν μπορεί να πάρει μπρος η ελληνική οικονομία με τέτοια ψυχολογία, δεν μπορεί η επιχειρηματικότητα να βάλλεται.

Δημήτρης Δημητρουλόπουλος-
Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας

Η επανεκκίνηση των πλειστηριασμών και γενικότερα των διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης δημιουργεί νέα δεδομένα στο χώρο της πραγματικής οικονομίας και στην αγορά, που ήδη αγωνίζεται σκληρά να επιβιώσει και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που έχει σωρεύσει η πολύμηνη περιπέτεια της πανδημίας. Από την πολιτεία δεν δόθηκε νέα παράταση στην αναστολή των πλειστηριασμών, όπως επανειλημμένα έχουν ζητήσει οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας και άλλοι εμπλεκόμενοι φορείς, με το επιχείρημα ότι πρόκειται περί μνημονιακής υποχρέωσης που πρέπει να τηρηθεί.

Όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει και οι συνθήκες δεν είναι πλέον οι ίδιες ούτε στην Ελλάδα, ούτε διεθνώς. Η πανδημία του κορωνοιού περιέφερε σε κατάσταση ασφυξίας την παγκόσμια οικονομία και σε απόγνωση εκατομμύρια επαγγελματίες και λοιπούς οφειλέτες.

Η υποχρεωτική αναστολή της λειτουργίας επιχειρήσεων και κάθε είδους επαγγελματικών δραστηριοτήτων κατέστησε ανέφικτη σε πολλές περιπτώσεις την τήρηση των ρυθμίσεων οφειλών που είχαν συμφωνηθεί και την εκπλήρωση νόμιμων και συμβατικών υποχρεώσεων.

Επιπρόσθετα στη χώρα μας λόγω των γνωστών προβλημάτων του τραπεζικού συστήματος οι περισσότερες απαιτήσεις των τραπεζών έχουν μεταβιβαστεί πλέον σε ξένα funds, που ακολουθούν συχνά μία επιθετική πολιτική είσπραξης των απαιτήσεών τους, μη δεσμευόμενα από την εγχώρια νομοθεσία που υποχρέωνε τις τράπεζες να προτείνουν συμβιβαστικά σχέδια διευθέτησης των οφειλών βάσει των πραγματικών οικονομικών δυνατοτήτων των οφειλετών. Επιπλέον έχει λήξει η ισχύς των διατάξεων του γνωστού νόμου Κατσέλη, που παρείχαν ένα αποτελεσματικό πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας, που είναι εξαιρετικά σημαντική για τον Έλληνα πολίτη δεδομένου του υψηλού ποσοστού ιδιοκατοίκησης στη χώρα μας.

Τέλος, ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, που υπόσχεται έστω και περιορισμένα μία ύστατη ευκαιρία διάσωσης της κατοικίας, δεν έχει ακόμη αρχίσει να εφαρμόζεται ουσιαστικά και εκτιμούμε ότι θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να δοκιμαστεί στην πράξη.

Για το  λόγο αυτό επιμένουμε να ζητάμε την εύλογη παράταση της αναστολής των πλειστηριασμών με επίκληση της διακηρυγμένης πλέον  ευρωπαϊκής πολιτικής δημοσιονομικής και εν γένει οικονομικής χαλάρωσης με σκοπό την ανάκαμψη των οικονομιών και με τη θέσπιση βεβαίως δικαιολογημένων εξαιρέσεων που μπορούν να αφορούν περιπτώσεις αναγκαστικής ικανοποίησης απαιτήσεων που προέρχονται από τη μη καταβολή διατροφής σε νόμιμους δικαιούχους, τη μη εκπλήρωση εργατικών, μισθωτικών και λοιπών συναφών  αξιώσεων.

Θανάσης Θεοδόσης-
Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αμαλιάδας

 Ως επιστημονικός κλάδος, είμαστε εμείς που ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε στην πράξη και στα δικαστήρια, το έσχατο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δανειολήπτες.

Ενδεικτικό είναι ότι στο 1/3 της επαγγελματικής μου θητείας, ασχολούμαστε μόνο με δάνεια.

Δυστυχώς, κυρίως από το 2010 και μετά, η κατάσταση είναι τραγική. Και είναι γεγονός ότι είχε την καταπληκτική ιδέα η κα Κατσέλη το 2010, για το Νόμο 3869, που πραγματικά έσωσε πάρα πολλούς από την καταστροφή. Και κυρίως την πρώτη κατοικία, που για τον έλληνα ήταν και παραμένει πρώτιστο αγαθό.

Υπάρχει μπροστά ο «περίφημος» πτωχευτικός νόμος. Προσπαθούμε να τον αντιμετωπίσουμε με βάση τις ανάγκες του κάθε δανειολήπτη. Εκτιμώ ότι ο νόμος αυτός, βάζει κάποιες σκληρές προϋποθέσεις και μάλλον θα λειτουργήσει δύσκολα όσον αφορά την εφαρμογή του.

Το πρόβλημα όμως σήμερα είναι ότι η Ελλάδα στερείται τραπεζικού συστήματος. Όσο κι αν «πυροβολούμε» τις τράπεζες, οι τράπεζες δυστυχώς αποτελούν  την κυρίαρχη «ραχοκοκαλιά» μιας χώρας.

Από το 2015 έχουν έρθει τα ξένα funds, τα οποία παίζουν καταλυτικό ρόλο στην οικονομία μας. Οι απόψεις διίστανται αν λειτουργούν θετικά ή αρνητικά για μια χώρα.

Αν λάβει κανείς, υπόψη του ότι οι τράπεζες έχουν εκποιήσει τον μεγάλο αριθμό των «κόκκινων» δανείων, που μπορεί να φτάνουν τα 18 δις, που έχουν εκποιήσει οι τράπεζες στα ξένα funds, και αυτές οι επιχειρήσεις έχουν αγοράσει σε ποσοστό περίπου 2% με 5%  αυτά τα δάνεια.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα είμαι μάρτυρας ότι έρχονται σε όλες τις δίκες δανειοληπτών με τράπεζες, έρχονται όλα αυτά τα funds, τα οποία υποκαθιστούν τις τράπεζες. Δυστυχώς, μπορεί να φτάσουμε στο σημείο να λέμε «τι καλές που ήταν οι τράπεζες», γιατί οι τράπεζες τουλάχιστον, είτε με νόμο Κατσέλη, είτε μα κάποιους άλλους νόμους ή με κάποιες πλατφόρμες, είχαν το περιθώριο και κάποιου «κουρέματος».

Τα funds είναι πάρα πολύ διαπραγματευτές, γιατί παίζουν από θέση ισχύος, με κεφάλαια, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να έρχονται αντιμέτωποι με μια τραγική κατάσταση.

Δυστυχώς για τον έλληνα νοικοκύρη, για τον έλληνα πολίτη, μετά από 10 χρόνια μνημονίων ήρθε η κατάσταση της πανδημίας, που δεν ξέρουμε πλέον τι θα συναντήσουμε.

Γι’ αυτό πρέπει η Πολιτεία να λειτουργήσει έτσι ώστε να προλάβει καταστάσεις. Καταστάσεις που θα είναι τραγικότερες από αυτές που είχαν ακολουθήσει τα μνημόνια.

Όλη η επικαιρότητα