Μια αποτυχημένη σύνταξη

Ενδιαφέρουσα ήταν η χθεσινή μεσημεριανή σύναξη των φίλων στο καφενείο στην γωνία της πλατείας, αφενός μεν λόγω απουσίας του φίλου μας του Αμερικανοέλληνα, αφετέρου δε λόγω της παρουσίας  καινούργιου φίλου μας, που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστεροδεξιός και νεοεπαναστατημένος, χωρίς να θελήσει να διευκρινίσει περισσότερα παρά την επιμονή μας.

Βλέπετε πως η νεόφερτη και άγνωστης προέλευσης  άποψη περί αυτοπροσδιορισμού των πάντων, αφήνει περιθώρια σε κάθε άσχετον ή κάθε περίεργον και απροσδιόριστον εντός των κοινωνικά παραδεκτών ορίων, να πιστεύει ότι και όπως νομίζει, να έχει άποψη επί των πάντων, μη συνάδουσα με τα παραδεκτά δεδομένα και όρια.

Φυσικά αυτά τα δεδομένα και όρια δεν είναι υποχρεωτικό πάντα να προσδιορίζονται και να υπαγορεύονται από κανόνες, μπορεί η ίδια η κοινωνία να τα τοποθετεί στην θέση τους ή και να τα απορρίπτει, πλην όμως δεν μπορεί να εμποδίσει κανείς κανέναν να έχει τις απόψεις του, έστω κι αν είναι εξωπραγματικές, ψευδείς, μη στηριζόμενες σε κάποια γενικότερη παραδοχή και φυσικά ή ακόμη και αφύσικα, να εκφέρονται, να διαδίδονται και να κυκλοφορούν ελεύθερα.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν ο καινούργιος μας φίλος, βάλθηκε να μας πείσει για τα πιο απίθανα πράγματα  για την πανδημία του κορωναϊού, από το ότι δεν υπάρχει κορωναϊός και όλα είναι κατασκευάσματα  του κρατούντος συστήματος της νέας τάξης πραγμάτων   ώστε να καταστρέψει την ανθρωπότητα, μέχρι του ότι μας ψεκάζουν, και τα σημάδια του ψεκασμού φαίνονται στον ουρανό και θα πρέπει το γρηγορότερο να προσχωρήσουμε σε αυτές τις απόψεις, για να μην θεωρηθούμε συνυπεύθυνοι και μάλιστα εκτελεστικά όργανα.

Τον αφήσαμε φυσικά να μονολογεί εκφέροντας τις βλακείες του, περί την καταχρηστικής και απαράδεκτης χρήσης μάσκας, περί της χρήσεις, απολυμαντικών, αποστάσεων και κάθε είδους προφυλάξεων, δεν μπορεί να περιορίζεται η ελεύθερη βούληση του ατόμου και να επιβάλλονται περιορισμοί αυτού του είδους που μειώνουν και στραπατσάρουν την προσωπικότητα.

Με σοβαρό και περισπούδαστο ύφος ο καινούργιος φίλος ,μας επέστησε την προσοχή ότι ακολουθούμε ολισθηρό δρόμο, καταστρέφουμε την κοινωνία και την οικονομία με την συμμετοχή ή μη συμμετοχή μας και ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να οδηγήσουμε και τον ίδιον στην καταστροφή, επειδή δεν καταλαβαίνουμε ή αν καταλαβαίνουμε έχουμε γίνει όργανα της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκόσμιας Κυβέρνησης.

Δεν τον αντέξαμε περισσότερο, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας ,λέγοντάς του να σταματήσει τις βλακείες και αποχωρήσαμε, διαλύοντας την μεσημεριανή σύναξη.