Οδοιπορικό-Ράχες: Ήσυχο και όμορφο χωριό χωρίς πρόσβαση στην παραλία…

Οι Ράχες, του δήμου Ανδρίτσαινας – Κρεστένων, είναι ένα ήσυχο, όμορφο και «μαζεμένο» χωριό με όχι παραπάνω από 150 μόνιμους κατοίκους που το καλοκαίρι διπλασιάζονται χαρίζοντας του αστείρευτη ζωντάνια…

Μετά την απελευθέρωση αναφέρεται επίσημα το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Ηπείου. Το 1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.

Στο χωριό το πιο εντυπωσιακό κτίσμα είναι η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων καθώς και το πετρόκτιστο κτίριο του δημοτικού σχολείου που δεν λειτουργεί τα τελευταία χρόνια με τους λιγοστούς μαθητές να πηγαίνουν για μάθημα στο Καλλίκωμο.

Οι Ράχες απέχουν ελάχιστα από την θάλασσα και τον Κυπαρισσιακό κόλπο, διαθέτουν παραλία που, όμως, μένει αναξιοποίητη και ουσιαστικά μη προσβάσιμη λόγω… βόσκησης!

Η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του χωριού ασχολούνται με την γεωργία, κυρίως με την καλλιέργεια καλαμποκιού, καρπουζιού, βαμβακιού, ελιών, ντομάτας κ.α.

Κωνσταντίνος Πρίνος (Πρόεδρος τοπική κοινότητας Ραχών)

«Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεργία. Αν δεν ασχοληθεί κάποιος με τα αγροτικά δεν υπάρχει δουλειά να σε κρατήσει. Παλιότερα είχαμε σχεδόν διπλάσιο πληθυσμό και οι νέοι είναι ελάχιστοι.

Τριφύλλι, αραποσίτι και ελιές, είναι οι κύριες καλλιέργειες. Όλες οι καλλιέργειες είναι πλέον δύσκολες και με το ζόρι μαζεύονται τα έξοδα πόσο μάλλον να έχεις και κέρδος. Το λάδι κρατάει λίγο και θα δούμε του χρόνου πλέον τι θα γίνει και με αυτό.

Οι αγρότες είναι απογοητευμένοι, χρειάζεται αλλαγή πολιτικής και να δοθούν κίνητρα και φοροαπαλλαγές, ιδιαίτερα στους νεότερους, για να ασχοληθούν με τις καλλιέργειες για να μην μαραζώσουν τα χωριά σε όλη τη χώρα.

Με τον δήμο έχουμε άριστη συνεργασία και δεν αντιμετωπίζουμε κάποια ιδιαίτερα προβλήματα. Το χωριό μας διαθέτει και τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Στροφυλιά” που λόγω κορωνοιού έχει μείνει πίσω αλλά όμως προετοιμάζεται για την επόμενη ημέρα. Σε λίγο καιρό θα είμαστε έτοιμοι να λειτουργήσουμε ένα λαογραφικό μουσείο στο κτίριο που παλιότερα στέγαζε το σχολείο του χωριού.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε την παραλία μας που διαθέτει έναν από τους καλύτερους δρόμους πρόσβασης. Κι αυτό γιατί η χρήση της ευρύτερης περιοχής από κτηνοτρόφους καθιστά –ουσιαστικά- απαγορευτική τη πρόσβαση».

Γρήγορης Μπολιάρης

«Καλλιεργώ φιστίκι και καρπούζι και το παλεύουμε… αν πουλήσουμε είναι καλά, αν όχι δύσκολα! Ο καιρός πάντα δυσκόλευε τις καλλιέργειες κι όχι μόνο τα τελευταία χρόνια.

Είμαστε στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου κι ελπίζω να πάμε όπως πέρυσι.

Όπως όλα τα χωριά έτσι και στο δικό μας παλιότερα είχαμε περισσότερους κατοίκους, περισσότεροι ήταν κι αυτοί που ασχολούνταν με την αγροτιά. Πλέον οι νεότεροι το αποφεύγουν…

Γιατρός έχει σταματήσει να έρχεται αφού πάνε στα νοσοκομεία λόγω του κορωνοιού αν και –δόξα το Θεό- δεν έχει χρειαστεί».

Παναγιώτης Τρυφωνόπουλος

«Υπάρχουν πολλά προβλήματα και με τους αγρότες και με το δρόμο Πάτρα – Πύργος και Πύργος – Καϊάφας και με τους τσοπάνηδες στην παραλία. Τα προβλήματα είναι πολλά και μας έχουν εγκαταλείψει όλοι κι αν δεν φωνάξουμε εμείς δεν θα γίνει τίποτα.

Οι καλλιέργειες δεν πήγαν καλά… ούτε το λάδι πουλιέται, ούτε τα καρπούζια, ούτε τα πορτοκάλια. Απούλητη και η ντομάτα, το βαμβάκι, τα καλαμπόκια, περσινά και φετινά απούλητα όλα!

Ούτε το αεροδρόμιο της Αγουλινίτσας που είπαν έχουν φτιάξει. Διεκδικούμε κάτι καλύτερο! Οι τσοπάνηδες μας έχουν βρωμίσει τη παραλία… η μόνη λύση είναι να φωνάξουμε. Δεν μπορούμε να πάμε στη θάλασσα να κάνουμε μπάνιο».

Οι κτηνοτρόφοι και η παραλία…

Στην περιοχή διαμένουν μόνιμα οικογένειες κτηνοτρόφων εγκατεστημένων από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, με την παρότρυνση τότε της πολιτείας, καθώς στόχος ήταν η ενίσχυση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας στην περιοχή, στο πλαίσιο της αποξήρανσης της λίμνης Αγουλινίτσας.

Ωστόσο, η κατάσταση είναι πλέον διαφορετική, αφού οι περιβαλλοντικοί όροι δεν επιτρέπουν τέτοιες δραστηριότητες στο δάσος της Στροφυλιάς, ενώ και η πολιτεία αναζητά (ακόμα) βηματισμό για την εφαρμογή της νομιμότητας στην πολύχρονη αυθαιρεσία σε δάση και παραλίες.

Από την πλευρά των κτηνοτρόφων εκδηλώνεται αντίδραση και παράπονο για τη στάση της Πολιτείας, στην οποία επιρρίπτουν ευθύνες για λήθη και αδιαφορία, καθώς η εγκατάστασή τους δεν έγινε αυτοβούλως.

Το Φθινόπωρο του 2016 έγινε κατεδάφιση (μέρους) αυθαίρετων εγκαταστάσεων στο δάσος της Στροφυλιάς, στην παραλία των Ραχών από συνεργεία της Διεύθυνσης Τεχνικού Ελέγχου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου,  στο πλαίσιο τελεσίδικων αποφάσεων. Το ζήτημα πάντως εξακολουθεί να υφίσταται…