Οικολογική Δυτική Ελλάδα: Να περιοριστεί η διάβρωση των ακτών

Ο επικεφαλής της «Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας» χτύπησε για μια ακόμα φορά το «καμπανάκι» – «Απεγκλωβίστε τα φερτά υλικά από τα φράγματα για να περιοριστεί η διάβρωση των ακτών» – Επίσκεψη στον Πύργο και το Σύλλογο Φίλων Λίμνης Μουριάς και Αλφειού ποταμού.

Το ζήτημα της διάβρωσης των ακτών στην Ηλεία, που με το πέρασμα του χρόνου γίνεται ολοένα και εντονότερο δημιουργώντας τους ανάλογους προβληματισμούς, έθεσε για μια ακόμα φορά κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στον Πύργο ο περιφερειακός σύμβουλος – επικεφαλής της παράταξης «Οικολογική Δυτική Ελλάδα», Κώστας Παπακωνσταντίνου. Ο κ. Παπακωνσταντίνου βρέθηκε στην πρωτεύουσα της Ηλείας το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής όπου και επισκέφθηκε, μαζί με μέλη της παράταξης, τα γραφεία του Συλλόγου Φίλων Λίμνης Μουριάς και Αλφειού ποταμού.

Αρχικά ο κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε στις προσπάθειες των φορέων για τον επαναπλημμυρισμό της λίμνης Μουριάς λέγοντας πως «Βρισκόμαστε σε μία καμπή, όχι μόνο στην Δυτική Ελλάδα, αλλά παγκόσμια όπου όλοι αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και τα δημόσια έργα δεν πρέπει να γίνονται όπως παλιά. Χρειάζονται πλέον έργα αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος. Στην περιοχή υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά έργα, τα οποία πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα και μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση, ο επαναπλημμυρισμός της λίμνης Μουριάς, σε όλη της την έκταση ή σε όσο γίνεται μεγαλύτερη και η προστασία των ακτών της Ηλείας».

«Να απεγκλωβιστούν από το φράγμα του Αλφειού τα φερτά υλικά»…

Μιλώντας ειδικότερα για το θέμα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας είπε πως «Είναι εντελώς εκτεθειμένες στα νέα καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος προστασίας κι αυτός είναι να ενισχυθούν οι ακτές της Ηλείας. Έχουμε τεράστιο πρόβλημα διάβρωσης και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πρέπει οπωσδήποτε να το αντιμετωπίσει, ξεκινώντας από αυτόν που δημιουργεί την διάβρωση. Που βρίσκονται όλα αυτά τα υλικά που λείπουν από τις ακτές της Ηλείας; Βρίσκονται στο φράγμα του Αλφειού, κοντά στην Αρχαία Ολυμπία. Εκεί υπάρχουν χιλιάδες τόνοι στερεών υλικών που έχουν εγκλωβιστεί, που θα κατέληγαν στις παραλίες της Ηλείας. Δεν μπορούμε να αφήνουμε εκατοντάδες χιλιάδες τόνους υλικών που προορίζονταν για την παραλία να είναι εγκλωβισμένα στο φράγμα. Πρέπει η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας να αποκαταστήσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα γιατί αν όλα αυτά τα υλικά δεν φύγουν από το φράγμα και δεν βρεθούν στις ακτές το πρόβλημα της διάβρωσης θα είναι τεράστιο και τα προβλήματα θα είναι πλέον θανάσιμα για την παράκτια ζώνη της Ηλείας».

«Όλη η Ηλεία ένα τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης»…

Συνεχίζοντας, ο επικεφαλής της «Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας», πρόσθεσε ότι «Η Ηλεία όλη αποτελεί ένα τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης. Όλος ο Κυπαρισσιακός μέχρι το Κατάκολο, έχει τεράστιο πρόβλημα διάβρωσης, ενώ εξακολουθεί να έχει πρόβλημα διάβρωσης και η βόρεια Ηλεία με τα φερτά του Πηνειού, τα οποία έχουν κρατηθεί στο φράγμα. Στη βόρεια Ηλεία υπάρχει το επιπλέον πρόβλημα ότι έχουν γίνει οι κατασκευές πάνω στην παραλία. Ειδικά το αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών, αποτελεί παγκόσμιο παράδειγμα λάθους κατασκευής, το οποίο σε λιγότερο από 10 χρόνια έχει συσσωρεύσει γύρω του στρέμματα ολόκληρα παραλίας, τα οποία φυσικά λείπουν από τις υπόλοιπες παραλίες της Ηλείας».

Πρόσθεσε δε πως «Αυτά είναι έργα εντελώς άστοχα, που κάκιστα έχουν χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς πόρους. Η Περιφέρεια πρέπει να βάλει στόχο την προστασία των ακτών της Ηλείας και να εφαρμοστούν κάποιες μέθοδοι που δεν μπορούν να εφαρμοστούν για παράδειγμα στον βαθύ Κορινθιακό κόλπο, δηλαδή μπορεί να γίνει αναπλήρωση ακτής με υλικό που υπάρχει από βαθιά. Οι τεχνολογίες υπάρχουν αλλά χρειάζεται πολιτική βούληση. Και αυτό που εμείς σαν οικολογικός χώρος, τονίζουμε είναι πως ότι και να κάνει η περιφέρεια, με σκληρά μόνο αντιπλημμυρικά έργα ή με διάφορα τοιχία που προστατεύουν την ακτή, δεν είναι λύση. Λύση δίνεται σταματώντας την αιτία που το προκαλεί. Και στην Ηλεία οι αιτίες που προκαλούν την διάβρωση των ακτών, είναι ότι τα φερτά υλικά έχουν κρατηθεί στα φράγματα, συν μερικά τρομερά άσκοπα σκληρά έργα πάνω σε μαλακές αμμώδεις ακτές, όπως τα αλιευτικά καταφύγια».

«Ας δουν τη Σπιάτζα στην Ευρωπαϊκή Ένωση»…

Ο κ. Παπακωνσταντίνου χρησιμοποίησε ως παράδειγμα της διάβρωσης των ακτών την περιοχή της Σπιάτζας, που θα μπορούσε –όπως είπε- να ληφθεί υπ` όψιν της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του φαινομένου…

«Εκεί μπορούν να δουν ότι μία ολόκληρη σειρά από σπίτια έχουν χαθεί. Δηλαδή χάνονται περιουσίες. Δεν λέμε τώρα αν είναι νόμιμες ή όχι, κατά τη γνώμη μου κάκιστα υπάρχουν εκεί. Αλλά η μεγαλύτερη επίπτωση είναι ότι πλέον οι ακτές της Ηλείας είναι ανυπεράσπιστες σε σοβαρά καιρικά φαινόμενα, και έχει συρρικνωθεί κατά δεκάδες μέτρα, σε ορισμένα σημεία και πάνω από 100-200 μέτρα, όπως στο Επιτάλιο. Είναι προφανές ότι ένας ισχυρός δυτικός καιρός, ειδικά με αυτά τα φαινόμενα που πλέον περιμένουμε να γίνονται κάθε φθινόπωρο, είναι εντελώς ανοχύρωτη. Δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που θα δούμε τη θάλασσα να εισβάλει και να πλημμυρίζει με θαλασσινό νερό πλέον, χιλιάδες στρέμματα πεδινής Ηλείας. Τότε θα καταλάβουμε τι μεγάλο λάθος έχουμε κάνει, που δεν προστατεύουμε τις ακτές και δεν ξαναφτιάχνουμε τις λίμνες. Γιατί το έχουμε πει πολλές φορές και είναι ευκαιρία να το ξαναπούμε ότι το να αποκαταστήσει κανείς την λίμνη της Μουριάς, δεν είναι μόνο για να φτιάξουμε ένα οικοσύστημα για την άγρια φύση. Αν έχεις γλυκό νερό πριν τη θάλασσα αυτομάτως προστατεύεις, όλη την παράκτια ζώνη της Ηλείας από την εισροή του θαλασσινού νερού, που θα είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στο μέλλον», τόνισε χαρακτηριστικά.

«Τα καλύτερα αναπτυξιακά έργα είναι αυτά που προστατεύουν το φυσικό σου κεφάλαιο»

Καταλήγοντας ο κ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι «Πρέπει να καταλάβουμε ότι κάνοντας αυτά τα έργα, θωρακίζουμε την βιωσιμότητα της Ηλείας. Κι εμείς λέμε πάντοτε ως οικολογικός χώρος, ότι τα καλύτερα αναπτυξιακά έργα είναι αυτά που προστατεύουν το φυσικό σου κεφάλαιο. Αν δε, ξεκινήσεις από αυτό με σκληρά δήθεν έργα, δεν πετυχαίνεις τίποτα και έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα. Κάνεις ακόμα πιο επικίνδυνες τις επιπτώσεις από τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ολοένα γίνονται και πιο συχνά».

Ο «οικοδεσπότης» –πρόεδρος του Συλλόγου λίμνης Μουριάς και Αλφειού ποταμού–  Θεόδωρος Δάβος, τόνισε πως «Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι ο μόνος περιφερειακός σύμβουλος που θέτει κάθε φορά το θέμα της λιμνοθάλασσας Μουριάς. Είναι επιτακτική ανάγκη το οικοσύστημα αυτό μαζί με τον Αλφειό, να λειτουργήσει γιατί το μικροκλίμα της περιοχής θα αλλάξει αλλά όπως είπε και ο ίδιος τα νερά ήδη έχουν αρχίσει και υφαλμυρώνονται προς τα βόρεια, λόγω έλλειψης της λιμνοθάλασσας Μουριάς. Ευχόμαστε να μεταφέρουν στον κύριο Περιφερειάρχη την αγωνία της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο».

Παρόν στο χώρο ήταν και ο αντιπρόεδρος της τοπικής κοινότητας Πύργου Σπύρος Σιδηροκαστρίτης, που ανέφερε ότι «Επί της ουσίας το πρόβλημα στην περιοχή μας είναι ότι δεν έχει γίνει μία σοβαρή διαβούλευση όλα αυτά τα χρόνια για το περιβαλλοντικό της μέλλον. Εμείς σαν σύλλογος διεκδικούμε κι από τον Δήμο αλλά και από την Περιφέρεια να βάλει τις βάσεις, έτσι ώστε να ξεκινήσει η διαβούλευση. Νομίζω ότι όλοι οι φορείς, πρέπει να κάτσουν μαζί σε ένα τραπέζι και να χαράξουν μία πορεία για την περιβαλλοντική αποκατάσταση του τόπου μας. Η πόλη μας έχει πάρα πολλές ανάγκες περιβαλλοντικές. Ο ποταμός Αλφειός και η περιοχή της Μουριάς, ήταν ένας φυσικός παράδεισος. Κάθε πόλη πρέπει να σεβαστεί το φυσικό της περιβάλλον και σε αυτό να βασιστεί για την ανάπτυξη της».

Στην συνάντηση συμμετείχαν επίσης και τα μέλη της «Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας, Κυριάκος Γαλάνης, Γιώργος Γουβιάς, Νίκος Σακκούλης και Ρεβέκκα Κρεστενίτη.