Πανδημία, εμβόλια και …προμνησία.

Το καλοκαίρι είναι εδώ, τα μπάνια αποτελούν καθημερινότητα, τα μέτρα και οι περιορισμοί χαλάρωσαν και η συζήτηση για το αν και κατά πόσο έχουμε ξεμπερδέψει με το ιό (ξανά)ξεκίνησαν. Με κερασάκι στην τούρτα, τις μεταλλάξεις. Μια συζήτηση που φέτος δεν θα έπρεπε να γίνεται.

Πέρσι είχαμε την δικαιολογία ότι ήταν η πρώτη φορά από την έναρξη της πανδημίας που είδαμε τα καθημερινά κρούσματα να φτάνουν σε χαμηλά ποσοστά. Φέτος όμως, έναν χρόνο και τρία νέα κύματα πανδημίας μετά, οφείλαμε να είμαστε σοφότεροι.

Αντιθέτως ο εφησυχασμός δεν μας εγκαταλείπει.

Κι έτσι, όπως και πέρσι, λοιμωξιολόγοι και άλλοι επιστήμονες τονίζουν, καθημερινά και με κάθε τρόπο, πως η πανδημία δεν έχει τελειώσει. Και πως υπάρχει κίνδυνος τα κρούσματα να επιστρέψουν πολύ σύντομα σε ανησυχητικά και πάλι επίπεδα.

Οι εμβολιασμοί, έχουμε για την λεγόμενη ανοσία ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε, ενώ υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές στην Ελλάδα, που αποτελούν μάλιστα και δημοφιλέστατους τουριστικούς προορισμούς, στις οποίες τα ποσοστά εμβολιασμού βρίσκονται ακόμα σε απογοητευτικά επίπεδα.

Μέσα στον μεγάλο αριθμό των ανθρώπων που παραμένουν ανεμβολίαστοι, υπάρχουν πολλές συνιστώσες.

Υπάρχουν εκείνοι που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τα εμβόλια με ειλικρινή φόβο, τον οποίο δυστυχώς επέτειναν και ορισμένοι ατυχείς χειρισμοί.

Υπάρχουν οι «ψεκασμένοι», που αρνούνται να γίνουν υποχείρια τoυ Bill Gates και ως πρωταρχικό τους στόχο έχουν θέσει την προστασία του  DNA τους.

Υπάρχουν και οι αδιάφοροι για τον διπλανό τους και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Κι αυτοί είναι οι πιο πολλοί.

Έτσι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό και με απρόβλεπτες συνέπειες σενάριο:

Η άρνηση μιας σημαντικής μερίδας του πληθυσμού να εμβολιαστεί, σε συνδυασμό με την εμφάνιση νέων μεταλλάξεων,  μπορεί να οδηγήσει και πάλι σε νέα μέτρα και lockdown.

Και τότε όλοι όσοι πολίτες που εδώ και ενάμιση έτος έβαλαν τις ζωές τους σε παύση και που νίκησαν τους δικούς τους φόβους και σκέψεις και εμβολιάστηκαν για την ασφάλεια τη δική τους και των διπλανών τους, κινδυνεύουν να ξαναζήσουν την περσινή τόσο δύσκολη χρονιά, για χάρη των αδιάφορων που με μεγάλη άνεση δηλώνουν πως ο κίνδυνος έχει περάσει και πως ίσως να εμβολιαστούν και αυτοί κάποια στιγμή, χωρίς όμως πίεση και άγχος.

Η τεράστια διαφορά με το περσινό καλοκαίρι είναι ότι τώρα υπάρχει το εμβόλιο και αν κάποιοι κάνουν πως δεν υπάρχει, είναι χρέος του κράτους να τους κάνει να το δουν.