WEB tv Ηλεία Κύπρος

Συγκινεί η Ερατώ Ερωτόκριτου: «Ο Πύργος είναι η δεύτερη πατρίδα μου» (vid)

H Ερατώ Ερωτοκρίτου, το 1974 κατά την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο, αναγκάστηκε να φύγει από την πατρίδα της και εν συνεχεία φιλοξενήθηκε στην Ηλεία.
Ακούστε το άρθρο

Αμέσως μετά την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974, και τα γεγονότα που ακολούθησαν, πολλά παιδιά προσφύγων φιλοξενήθηκαν στη χώρα μας από Μητροπόλεις σε συνεργασία με την Αρχιεπισκοπή Κύπρου.

Ανάμεσά τους και 415 παιδιά, τα οποία φιλοξενήθηκαν στην Ηλεία και συγκεκριμένα τα ανέλαβαν οικογένειες από τον Πύργο, την Αμαλιάδα, τη Γαστούνη και άλλες περιοχές του νομού.

Τα περισσότερα παιδιά, επέστρεψαν στις οικογένειές τους, έπειτα από πολλούς μήνες φιλοξενίας στην περιοχή της Ηλείας. Στο Κεντρικό Δελτίο της ΟΡΤ, φιλοξενήθηκε η κα Ερατώ Ερωτοκρίτου, ένα παιδί που το 1974 κατά την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο, αναγκάστηκε να φύγει από την πατρίδα της και εν συνεχεία φιλοξενήθηκε στην Ηλεία.

«Ξύπνα να φύγουμε, έρχονται οι Τούρκοι»

«Εδώ και 47 χρόνια ξυπνάμε 05:30 με τις σειρήνες του πολέμου να χτυπούν και να μας θυμίζουν τι είχε γίνει εκείνη την ημέρα. Τότε ήμουν 6 χρονών και μπορώ να πω, πως θυμάμαι τα πάντα τότε. Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου λέει χαρακτηριστικά, ξύπνα να φύγουμε γιατί έρχονται οι Τούρκοι και έβλεπα στο χωριό μου αλεξιπτωτιστές να πέφτουν από τον ουρανό», δήλωσε στην Πέλυ Μπεβούδα, η κα Ερατώ Ερωτοκρίτου.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν την τουρκική εισβολή περιγράφει η κα. Ερωτοκρίτου, λέγοντας ότι «την επόμενη μέρα έπρεπε να φύγουμε αναγκαστικά από το χωριό μας. Φύγαμε με την ελπίδα να επιστρέψουμε, αλλά δεν επιστρέψαμε ποτέ. Πηγαίναμε σε σπίτια συγγενών και φίλων. Οι γονείς μας έκλαιγαν αλλά εμείς δεν είχαμε καταλάβει τι είχε συμβεί γιατί ήμασταν ακόμα παιδιά».

Η φιλοξενία στη Ηλεία

Σύμφωνα με την κα. Ερωτοκρίτου, μετά από 3 μήνες, και ενώ συνεχίζονταν ακόμα οι βομβαρδισμοί, οι οικογένειες ενημερώθηκαν από την Αρχιεπισκοπή, ότι υπήρχε η δυνατότητα να φιλοξενηθούν παιδιά στην Ελλάδα.

«Δεν είχαμε από πουθενά καμία πληροφόρηση. Αναγκαστήκαμε να αποχωριστούμε την πατρίδα μας. Όταν ανέβηκα στο πλοίο η μητέρα μου έκλαιγε και οι περισσότεροι γονείς βρίσκονταν σε απόγνωση γιατί κανείς δεν μπορούσε να ξέρει τι θα συμβεί», αναφέρει χαρακτηριστικά και συνέχισε λέγοντας ότι «εγώ στάθηκα πολύ τυχερή. Ήξεραν οι γονείς μου ότι δεν θα πάω σε κάποιο ίδρυμα γι’ αυτό και δέχτηκαν να φύγω. Πήγα στην οικογένεια του κ. Λευτέρη Βαρουξή.

Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ και πάντα θα έχω ξεχωριστές σχέσεις με αυτή την οικογένεια. Με τον κ. Λεωνίδα διατηρώ ακόμα επαφές. Είναι σαν δεύτερη οικογένεια για έμενα όπως και ο Πύργος είναι σαν δεύτερη πατρίδα. Έρχομαι πολύ συχνά εδώ και με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναέρθω, μου αρέσει ο Πύργος».

Όλη η επικαιρότητα