Φαίη Μπουλμπασάκου: Η αγάπη της για τον καφέ και η συνέχεια της παράδοσης…

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμαλιάδα. Μυήθηκε από μικρή στην τέχνη του καφέ, μέσα από την οικογένεια της. Λίγα χρόνια πριν κλήθηκε, στην εποχή της κρίσης, να επιλέξει εάν θα αποδεχτεί την πρόκληση της συνέχισης της παράδοσης που της κληροδοτήθηκε. Η Φαίη Μπουλμπασάκου, έκλεισε το μάτι σε αυτή τη συγκυρία και αποφάσισε να αναλάβει το Παραδοσιακό Καφεκοπτείο των γονιών της. Τι την οδήγησε σε αυτή της την απόφαση; Η αγάπη της στις ρίζες της, στον τόπο της και φυσικά στον καλό καφέ.

1. Πως πήρες
   την απόφαση να ασχοληθείς με το Καφεκοπτείο;

Το καφεκοπτείο είναι μια
επιχείρηση οικογενειακή, και επέλεξα να συνεχίσω την παράδοση, με στόχο να
εκπληρώσω τόσο τα δικά μου όνειρα, όσο κι εκείνα που μου κληροδότησαν οι γονείς
μου.

• Ποια είναι
  τα αρνητικά και ποια τα θετικά του να αναλαμβάνεις μια οικογενειακή κληρονομιά;

Αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό.
Υπάρχουν τόσα θετικά, όσα και αρνητικά. Εγώ είμαι κάπου στη μέση. Θεωρώ τον
εαυτό μου τυχερό, διότι βρήκα μια επιχείρηση με γερές και σταθερές βάσεις, κι
έχω αναλάβει την ευθύνη της ανάπτυξης της με όλα τα καλά ή κακά που μπορεί να
κουβαλά μια τέτοια ευθύνη.

• Η κρίση σε
  φόβισε όταν σκέφτηκες να πάρεις αυτή την ευθύνη;

Η κρίση που βιώνουμε τα τελευταία
χρόνια, είναι σίγουρα μια κατάσταση  που
δημιουργεί φόβους και ενδοιασμούς, ειδικά σε εμέας τους νέους. Πιστεύω όμως,
πως εάν δεν ξεπεράσουμε τους φόβους μας και εάν δεν κυνηγήσουμε τα όνειρα μας,
δεν μπορούμε να γνωρίζουμε μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε και πόσα μπορούμε να
πετύχουμε.

• Είπες ποτέ
  «τα παρατάω»; Σκέφτηκες το ενδεχόμενο να ασχοληθείς με κάτι άλλο;

Αγαπάω πολύ αυτό που κάνω, για να
πω «τα παρατάω». Όταν είσαι απόλυτα συνειδητοποιημένος για την επιλογή σου, δεν
εγκαταλείπεις τη «μάχη» τόσο εύκολα. Εγώ προσωπικά επιθυμώ να κάνω το καλύτερο
δυνατό και να προχωρήσω βήμα βήμα τον «δρόμο» στον οποίο επέλεξα να βαδίσω.

• Τι αγαπάς
  στη δουλειά σου;

Είναι πολλά αυτά που αγαπώ στη
δουλειά μου. Ξεχωρίζω σίγουρα τη διαδικασία ψησίματος του καφέ, όπως και την
κοπή του βέβαια. Είναι μια μοναδική διαδικασία, πολύ όμορφη. Ξέρεις, είναι πολύ
ξεχωριστό η καθημερινότητα σου να είναι γεμάτη αρώματα και γεύσεις. Ένα ακόμη
κομμάτι της δουλειάς μου που με γεμίζει όσο τίποτ’ άλλο, είναι η ενέργεια που
μου δίνει η αγάπη και η εμπιστοσύνη του κόσμου. Οι περισσότεροι πελάτες μου
είναι για μένα οικογένεια, και ξέρω πως κι εγώ γι’ αυτούς είμαι δικός τους
άνθρωπος.

• Κάποιοι λένε
  πως ο καφές είναι τέχνη, συμφωνείς;

Η τέχνη δεν έχει όρια. Τα πάντα
μπορεί να είναι τέχνη. Οτιδήποτε «αγγίζουμε» με αγάπη και μεράκι μπορεί να
ονομαστεί τέχνη.

• Τι θα
  συμβούλευες ένα παιδί στην ηλικία σου που σκέφτεται να ανοίξει τα φτερά του και
  να κάνει κάτι δικό του, όπως εσύ;

Η συμβουλή που δίνω πάντα, σε
όποιον μου τη ζητήσει, είναι να κάνει αυτό που αγαπά, αυτό που τον κάνει
ευτυχισμένο… με λίγα λόγια αυτό που κάνει την καρδιά του να σπαρταρά. Όταν σου
αρέσει πραγματικά αυτό που κάνεις, όταν δεν βλέπεις τη δουλειά ως δουλειά αλλά
ως ευχαρίστηση, τότε τα περιθώρια αποτυχίας στενεύουν.

• Σε
  προβληματίζει το μέλλον;

Με ειλικρίνεια σου απαντώ πως
όχι, δεν με προβληματίζει, ούτε με φοβίζει. Αλλά ακόμη και να με φόβιζε, γνώμη
μου είναι πως πάντα πρέπει να κάνεις αυτό που φοβάσαι. Αυτό είναι το κλειδί.

• Μπορείς να
  σκεφτείς μια φράση που θα χαρακτήριζε τον τρόπου που βλέπεις τη ζωή;

Ή όλα ή τίποτα… Δεν υπάρχει λόγος
να συμβιβάζεται κανείς σε αυτή τη ζωή.

1.  Τι σου
   δίνει χαρά και τι γεμίζει την καθημερινότητα σου;

Πέρα από τη δουλειά μου, πάντα
μου άρεσε και πάντα με γεμίζει να επενδύω στις ανθρώπινες σχέσεις. Ακόμη,
λατρεύω το διάβασμα, γιατί μέσω αυτού γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.

1. Ποια είναι τα όνειρα σου και τα σχέδια σου
   για το μέλλον;

Πρωταρχικό όνειρο μου αποτελεί η
περεταίρω ανάπτυξη της επιχείρησής μου. Έπειτα θα ήθελα πολύ να χτίσω μια
ευτυχισμένη οικογένεια, καθώς αυτό θεωρώ πως θα εκπληρώσει τον σκοπό της ζωής
μου.

1. Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Ηλεία, τι
   αγαπάς σε αυτόν τον τόπο;

Νομίζω ότι κάθε κομμάτι αυτού του
τόπου έχει συντελέσει, με καθοριστικό τρόπο, αυτό που είμαι σήμερα. Γι αυτό το
λόγο, αγαπώ κάθε γωνιά, κάθε σπιθαμή αυτού του νομού. Αγαπώ τον τόπο μου,
ακριβώς όπως αγαπώ τον εαυτό μου.