Φωτιά Αρχαία Ολυμπία: Κρανίου τόπος-Απόγνωση, θυμός και ένα μεγάλο «Γιατί»

Τις πληγές τους μετρούν οι κάτοικοι στις περιοχές της Αρχαίας Ολυμπίας, που επλήγησαν την πρώτη μέρα των καταστροφικών πυρκαγιών, φέρνοντας και πάλι στο μυαλό τους τις φριχτές μνήμες του πύρινου εφιάλτη, τον Αύγουστο του 2007.

Η εφ. «Πατρίς», πραγματοποίησε οδοιπορικό, στον Πελόπιο, στον Πλάτανο και στην Καυκανιά. Περιοχές όπου οι κάτοικοι, οι εθελοντές και οι δυνάμεις της πυροσβεστικής έδωσαν μάχες σώμα με σώμα, ενάντια στην πύρινη λαίλαπα που στο ανεξέλεγκτο πέρασμά της έκαψε σπίτια και καλλιέργειες.

Σε μια άνιση μάχη, οι λιγοστοί και εξαντλημένοι πυροσβέστες έπαιρναν ανάσες γεμάτες καπνό λίγο πριν ξαναπέσουν στη μάχη με τις φλόγες, τα εναέρια μέσα, που εξαιτίας των πολλαπλών μετώπων δε μπορούσαν να επιχειρήσουν με την ίδια συχνότητα και οι κάτοικοι με τρακτέρ, λάστιχα και κουβάδες, κατάφεραν να σώσουν ότι σώζεται.

Όπως μας είπαν οι κάτοικοι, οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες και οι καταστροφές μεγαλύτερες από αυτές του 2007. Σπίτια που χτίστηκαν με κόπο και ιδρώτα, στάβλοι με ζώα και εκατοντάδες στρέμματα με ελιές, η κύρια πηγή εσόδων για πολλούς κατοίκους της περιοχής, έγιναν στάχτη μέσα σε λίγες ώρες . Ότι κατάφεραν να φτιάξουν, τα χρόνια που ακολούθησαν την πυρκαγιά του 2007, καταστράφηκε με τον ίδιο τρόπο, 14 χρόνια μετά.  Και τώρα ξεκινούν όλα από την αρχή. Όλα από το μηδέν.

Παναγιώτης Μυλωνάς: Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Πλατάνου

«Δε μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που ζήσαμε. Η κατάσταση ήταν αποπνικτική. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να περιορίσουμε τη φωτιά. Από ένα σημείο και μετά ήμασταν μόνοι μας. Κάτοικοι του χωριού και εθελοντές. Δυστυχώς οι ζημιές είναι μεγαλύτερες από αυτές του 2007. Κάηκαν επτά κατοικήσιμα σπίτια, άλλες τόσες αποθήκες και αγροικίες, καθώς και το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία που βρισκόταν στην κορυφή του χωριού. Οι καλλιέργειές μας παραδόθηκαν στις φλόγες. Το χειμώνα δε θα έχουμε μαντήλι να κλάψουμε. Μιλάμε για ολοκληρωτική καταστροφή.»

Δημοσθένης Κατσίκας: κάτοικος Πλατάνου

«Πλήρης καταστροφή. Επαναλήφθηκαν τα θλιβερά γεγονότα του 2007, σε μεγαλύτερο βαθμό . Μόνο που τώρα η φωτιά ήταν πολύ πιο έντονη, καίγοντας τα πάντα στο πέρασμά της, σιγά σιγά και καταστροφικά. Για πρώτη φορά, η φωτιά μπήκε μέσα σε σπίτια. Πολλά ζώα πέθαναν από ασφυξία. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός και όλα τα μέσα παραγωγής παραδόθηκαν στις φλόγες. Η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη και πλέον η τύχη μας κρέμεται από τα χέρια κάποιων, οι οποίοι θα αποφασίσουν αν θα αποζημιωθούμε.»

Νίκος Μήλιος: κάτοικος Καυκανιάς

«Οι εικόνες που άφησαν πίσω τους οι φλόγες μιλούν από μόνες τους. Η καταστροφή είναι μεγάλη για το χωριό μας. Το χωριό προστατεύθηκε από τους κατοίκους, με όποιο μέσο είχαμε διαθέσιμο και ένα πυροσβεστικό όχημα που βοηθούσε τα σπίτια που καίγοταν. Δεν ξέρω πότε θα σταθούμε ξανά στα πόδια μας Βιοποριζόμαστε από τις ελιές και δεν έμεινε τίποτα. Όλα έγιναν στάχτη. Η ελιά για να ξαναγίνει χρειάζεται πέντε χρόνια. Για αυτό ζητάμε από τον ΕΛΓΑ, να δει ολόκληρο το πρόβλημα, γιατί δεν λύνονται όλα με μια απλή αποζημίωση. Θα έχουμε τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης. Περιμένουμε άμεσα τη βοήθεια από τους αρμόδιους φορείς.»

Λεωνίδας Φωτεινόπουλος: κάτοικος Πελοπίου

«Η κατάσταση ήταν τραγική. Κάηκαν τέσσερα σπίτια ετεροδημοτών και ευτυχώς δεν ήταν μέσα κανείς. Κάηκαν κολώνες της ΔΕΗ και μείναμε χωρίς ρεύμα. Το Πελόπιο δεν είχε καταστραφεί τόσο το 2007. Η εικόνα του χωριού προκαλεί μεγάλη απογοήτευση. Η φωτιά ήδη μαινόταν και για περισσότερη από μια ώρα δεν επιχειρούσε κανένα εναέριο μέσο. Ήμασταν αβοήθητοι.»

Θανάσης Γεροδημήτρης: κάτοικος Καυκανιάς

«Είμαστε για τρίτη συνεχόμενη μέρα χωρίς ρεύμα και νερό. Ζούμε σαν πεθαμένοι. Κάηκαν στρέμματα με ελιές, σπίτια, μηχανήματα, σωλήνες. Μετά από 10 μέρες μας είπαν ότι θα έχουμε νερό. Είμαστε σε απόγνωση. Βλέπουμε τα πάντα τριγύρω να είναι καμένα, αυτά που κάποιοι έκαψαν δηλαδή, και πονάει η ψυχή μας.»