Ηλεία

Φωτιές 2007: Η Αρχαία Ολυμπία σώθηκε από θαύμα της θεάς Τύχης

Ακούστε το άρθρο

Το βράδυ του Σαββάτου 25 Αυγούστου 2007 ξεσπά νέα πυρκαγιά στο Κλινδιά, αλλά οι συνθήκες , το σκοτάδι και οι ισχυροί άνεμοι , δεν επιτρέπουν στους πυροσβέστες να την θέσουν υπό έλεγχο.

Συνεχίζει και φτάνει στα πρώτα χωριά του Πύργου, καίγοντας τα πάντα στο πέρασμά της.

Η αλλαγή κατεύθυνσης του αέρα «γυρίζει»  προς την Ολυμπία και πράγματι, το μεσημέρι της Κυριακής  26ης Αυγούστου, ενώ η φωτιά περνά από Καυκανιά, Πελόπιο και Πλάτανο, φτάνει στο λίκνο του πολιτισμού.

Τα συστήματα πυρόσβεσης στον Κρόνιο Λόφο, γύρω από την Ολυμπιακή Ακαδημία, και το Μουσείο… σταματούν να λειτουργούν λόγω της διακοπής της ηλεκτροδότησης και ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός παραδίδεται στις φλόγες.

Κι όταν ολοκλήρωσε το έργο της, καίγοντας τον Κρόνιο Λόφο και περνώντας μέσα από το Αρχαίο Στάδιο, απειλώντας και το Αρχαιολογικό Μουσείο, εμφανίστηκαν στον ουρανό αεροσκάφη και ελικόπτερα… ήταν ήδη αργά όμως , η Ολυμπία είχε καεί…

Μεγαλώσαμε στην πόλη που οι μεγαλύτεροι πάντα μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται να απειληθεί ποτέ από φωτιά. «Η Ολυμπία δεν καίγεται, δεν γίνεται να την αφήσουν να καεί»…και όμως λίγη ώρα πριν οι πυκνοί μαύροι καπνοί και οι φλόγες μπουν στο λίκνο του αρχαίου πολιτισμού , ο Θοδωρής έλεγε στον ασύρματο….η φωτιά έρχεται προς την Αρχαία Ολυμπία θα την περικυκλώσει… δεν υπάρχουν οχήματα… και πήρε την απάντηση…. έχουμε μόνο ένα όχημα. Που είναι τα αεροπλάνα φώναζε  άλλος πυροσβέστης….η φωτιά έφτασε στην Εθνική Οδό κάνουμε έκκληση για εναέρια μέσα….παρακαλάμε για εναέρια μέσα…χωρίς εναέρια με ένα αυτοκίνητο μόνο  δεν κάνουμε τίποτα….θα καεί η Ολυμπία να πάμε  να κρεμαστούμε μετά όλοι…

Και όμως η Ολυμπία μετά από λίγη ώρα κάηκε….αλλά κανείς δεν κρεμάστηκε, κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη, κανείς δεν έμαθε από την τραγωδία αυτή, κανείς δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει μία αντίστοιχη κατάσταση.

Μόνο αυτοί οι πυροσβέστες είχαν ίσως  την συνείδηση και το σθένος να πουν τα λόγια αυτά. Κανείς άλλος.

Οι στιγμές που έζησαν όλοι οι κάτοικοι της Αρχαίας Ολυμπίας εκείνο το μεσημέρι δύσκολα ξεχνιούνται. Ο Κρόνιος Λόφος παραδομένος στις φλόγες.

Ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός να απειλείται από την ανοργανωσιά και την προχειρότητα του σύγχρονου Έλληνα.

Κανείς δεν πιστεύω, από όσους βρέθηκαν εκεί,  δεν  έχει ξεχάσει την εικόνα του κεντρικού δρόμου μετά το πέρασμα της φωτιάς.

Ήταν η μυρωδιά του καμένου, ήταν το απόλυτο σκοτάδι από την διακοπή της ηλεκτροδότησης. Προσπαθούσες να συνειδητοποιήσεις τι είχε συμβεί αλλά μάταια.

Δεν έχει αλλάξει τίποτα…..

Τι έγινε λοιπόν στην Αρχαία Ολυμπία; Το σύστημα αυτόματης πυρόσβεσης λειτούργησε κανονικά ; Οι αρχαιολόγοι, οι φύλακες και οι άλλοι υπάλληλοι παρέμειναν με αυτοθυσία στις θέσεις τους. Τα επίγεια και εναέρια μέσα έπραξαν το καθήκον τους αν και με καθυστέρηση.

Αν όμως ο αρχαιολογικός χώρος και τα μουσεία της Ολυμπίας απέφυγαν τη μεγάλη καταστροφή, αυτό δεν οφείλεται στα ανωτέρω. Η θεά Τύχη ήταν εκείνη που έκανε το θαύμα της. Πόσο μπορεί όμως κανείς να βασίζεται σε αυτή την  θεά; Γι΄ αυτό υπάρχει το οργανωμένο κράτος, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση ήταν απολύτως ανεπαρκές.

Η Ηλεία καιγόταν ήδη επί δύο ημέρες. Η φωτιά πλησίαζε, αλλά ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο βασίζονταν για την υπεράσπισή τους μόνο στις δικές τους δυνάμεις.

Το ισχυρότατο σύστημα αυτόματης πυρόσβεσης, το οποίο ενεργοποιείται από καπνό και υψηλή θερμοκρασία και καλύπτει όλο τον χώρο (με δύο δεξαμενές νερού χωρητικότητας 1.500 κ.μ.), έχει σχεδιαστεί- όπως όλα τα ανάλογα – «για καιρό ειρήνης και όχι για καιρό πολέμου».

Είναι ικανά δηλαδή να σβήσουν πυρκαγιά  που άναψε επειδή κάποιος αγρότης της περιοχής έβαλε φωτιά στα ξερά χόρτα, επειδή ένας επισκέπτης μπορεί να πέταξε ένα τσιγάρο, επειδή ένας εμπρηστής έριξε μέσα στην περίφραξη ένα αναμμένο στουπί. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια πύρινη λαίλαπα κατά την οποία αναπτύσσονται πολύ υψηλά θερμικά φορτία.

Ολα αυτά ήταν γνωστά. Τι ήταν όμως εκείνο που έκανε αισιόδοξες τις Αρχές, ώστε να πιστεύουν ότι η φωτιά δεν θα έφθανε στην Αρχαία Ολυμπία και ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να βλάψει τον αρχαιολογικό χώρο;

Αλήθεια ακόμα και σήμερα υπάρχει κάποια επίσημη και εμπεριστατωμένη απάντηση για το αν υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για αντιμετώπιση αντίστοιχης κατάστασης;

Κανένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο δεν έγινε, αλλά και καμία αντίστοιχη μελέτη δεν υπάρχει ξεχασμένη σε κάποιο συρτάρι.

Δεκατρία χρόνια μετά και παρά τις τόσες ιδιωτικές προσφορές, επενδυτικά προγράμματα , από το ενδιαφέρον μεγάλων εγχώριων και ξένων επενδυτικών ομιλών, αυτό που κατάφερε να κερδίσει αυτός ο ιστορικός και μοναδικός τόπος, επιτρέψτε μου να αναφέρω ότι ίσως ισοδυναμεί με το απόλυτο μηδέν.

Το μόνο που έγινε την περίοδο μετά, ήταν μία άναρχη διαχείριση των εκατοντάδων προσφορών από ιδιώτες και επιχειρήσεις  από κάθε μεριά της γης.

Προσφορές σε είδη αλλά και σε χρήματα που δυστυχώς τίποτα μα τίποτα από όλα αυτά επιτρέψτε μου να πω δεν έπιασε τόπο.

Και πώς να πιάσει όταν δεν υπήρχε από κανέναν και κυρίως από την Πολιτεία ένα συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης και περαιτέρω ανάδειξης της περιοχής της Αρχαίας Ολυμπίας.

Ακόμα και σήμερα κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξει ούτε και στα επόμενα χρόνια.

Δυστυχώς ο τόπος αυτός είναι καταδικασμένος να χάνει ευκαιρίες.

Γιατί όταν έχεις στραμμένα πάνω σου τα μάτια και το ενδιαφέρον όλου του κόσμου, ακόμα και αν ο λόγος είναι μία καταστροφή   και αδυνατείς να εκμεταλλευτείς προς όφελος σου αυτό το γεγονός , τότε επιτρέψτε μου να πώ  ότι είναι σχεδόν αδύνατο να καταφέρεις από μόνος σου, να δημιουργήσεις εκείνες τις συνθήκες που θα σε θέτουν και πάλι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος .

Δεκατρία  χρόνια μετά η περιοχή  της Αρχαίας Ολυμπίας, ο Κρόνιος Λόφος έχει και πάλι πρασινίσει.

Ίσως είναι το μόνο ενθαρρυντικό. Η φύση κάνει με μαεστρία όλα όσα εμείς οι άνθρωποι αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να πράξουμε.

Όλη η επικαιρότητα