Αρθρογραφία

Αγανακτισμένοι και ενοχλημένοι

Ακούστε το άρθρο

Ήταν πριν δύο χρόνια περίπου, όταν βρέθηκα στην πλατεία του Πύργου, με τους  «αγανακτισμένους» της εποχής, όχι αυθορμήτως προσελθών, αλλά καλεσμένος φίλων μου κυρίως ΠΑΣΟΚων, που είχαν πιστέψει ότι από την πλατεία θα ξεκινήσει ο λαϊκός ξεσηκωμός εναντίων του «δοσίλογου» Παπανδρέου, που παρέδωσε την χώρα στο ΔΝΤ.

Ζήτησα να δω  τους επικεφαλείς του «λαϊκού ξεσηκωμού» πράγμα που δεν έγινε φυσικά, μου υπεδείχθησαν όμως οι λεγόμενοι αρχηγοί, μεσαία μάλλον τοπικά κομματικά στελέχη της τότε αντιπολίτευσης, συνεπικουρούμενοι  από επίσης μεσαία κομματικά στελέχη του τοπικού ΠΑΣΟΚ, του κυβερνώντος κόμματος της εποχής.

Είχαν πιστέψει όλοι αυτοί, οι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, τα στελέχη των πολιτικών κομμάτων και από κοντά βουλευτές, υποψήφιοι, δήμαρχοι, υπάλληλοι ΔΕΚΟ και ευρύτερου Δημοσίου, ότι ήρθε η μεγάλη ώρα του ξεσηκωμού, εναντίον των κακών της ΕΕ και του ΔΝΤ και των κάκιστων τοποτηρητών τους στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, ήταν μόνιμα γεμάτη η πλατεία Συντάγματος, από αγανακτισμένους  φερόμενους κατ` αυτούς, ως επαναστάτες, υβρίζοντες και μουντζώνοντες προς το Κοινοβούλιο, από κουκουλοφόρους, κυρίως εκ των γνωστών αγνώστων, από μεγαλοσυνδικαλιστές της παραδοσιακής αριστεράς, αλλά και της νεοαριστεράς των κρατικοδίαιτων ΠΑΣΟΚων.

Είχε στηθεί αυθόρμητα και αγανακτισμένα όπως έλεγαν, προμελετημένα και συγχρονισμένα όπως αποδείχθηκε, όλο το σκηνικό αποπομπής του Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, με μία κομματική συμπαιγνία που εξυφάνθηκε και προωθήθηκε μέσα από τα ΠΑΣΟΚικα άδυτα των αδύτων, με ακραίες και αντιδημοκρατικές πράξεις και συνταγματικές παραλήψεις  μακράν του άρθρου 120 του Συντάγματος.

Είχε στρωθεί από τότε το χαλί, όπου θα υποδέχονταν λίγο αργότερα η κοινωνία, με δημοκρατικές διαδικασίες και με πρωτοπόρους τους αγανακτισμένους κομματικούς και βολεμένους κυρίως ΠΑΣΟΚους αντιπαπανδρεϊκούς ορκισμένους, την έλευση και νομιμοποίηση των  περιθωριοποιημένων μέχρι τότε νεοναζιστικών και φασιστικών άκρων.

Και σήμερα, όλοι αυτοί, κυρίως οι αυτοαποκαλούμενοι δημοκρατικοί πολίτες, πρώην ΠΑΣΟΚοι, εμφανίζονται πάλι αγανακτισμένοι, αλλά τώρα ευαίσθητα δημοκρατικοί, αφού λησμόνησαν τις μούντζες προς το Κοινοβούλιο και την απαξίωση του Παπανδρέου, αποκαλώντας τον τότε Γιωργάκη και μειωμένης νόησης, αλλά κατά των νεοναζιστών και φασιστών, όπως αρέσκονται να αποκαλούν περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες, που ψήφισαν, τα άκρα, όπως αρέσκονται να αποκαλούν  τα νόμιμα κόμματα του Κοινοβουλίου.

Τι λέτε ρε πρώην αγανακτισμένοι, κουκουλοφόροι, υβριστές, μουντζωτές και απαξιωτές της δημοκρατίας, που τώρα γίνατε ευαίσθητοι και τάχα ξυπνήσατε πρωί-πρωί και εκπλαγήκατε με το φαινόμενο, όπως λέτε, της Χρυσής Αυγής και άλλων κατά την άποψή σας ακραίων, που αποτελούν κίνδυνο για την Δημοκρατία;

Τι λέτε ρε υποκριτάκοι της δεκάρας, παράνομα διορισμένοι στο Ελληνικό Δημόσιο, βολεμένοι του συστήματος, που φοβάστε για την Δημοκρατία εσείς που την καταλύσατε στις πλατείες και στους δρόμους, με μούντζες και κουκούλες και εκπαιδεύσατε μέρος της κοινωνίας σε παρεκτροπή και απαξίωση της συνταγματικής νομιμότητας;

Τουλάχιστον, σταματήστε «δια να ομιλείτε» και μαζευτείτε εντός των πλαισίων της νομιμότητας, γιατί εξακολουθείτε να βρίσκεστε στις πλατείες, μουντζώνοντες και υβρίζοντες προς το Κοινοβούλιο.

 

Επαναδημοσίευση από τις ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ της 10.4.2013, για όσους ξεχνούν την «επανάστασή τους»

Όλη η επικαιρότητα