Δηλαδή, το ξημέρωμα της Κυριακής στις 03:00 τα ρολόγια θα πρέπει να δείχνουν 04:00.
Όπως αναφέρει το lifo.gr, οι αλλαγές στην ώρα, από θερινή σε χειμερινή και το ανάποδο, θεσπίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη το 1916, όταν η Γερμανία, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ήθελε να μειώσει την κατανάλωση άνθρακα για να τροφοδοτήσει τα πολεμικά της εργοστάσια.
Το παράδειγμα της Γερμανίας στη συνέχεια ακολούθησαν και οι γειτονικές χώρες, καθώς και η Μεγάλη Βρετανία, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία.
Αυτή η πρακτική εγκαταλείφθηκε σε μεγάλο ποσοστό στην Ευρώπη μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά όταν τη δεκαετία του 1970 προέκυψε η πετρελαϊκή κρίση, επανήλθε στο προσκήνιο η ανάγκη για μείωση φωτισμού μέσω ρεύματος, άρα και η ανάγκη για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας.
Σύμφωνα με το euronews, αρκετές έρευνες και μελέτες που έχουν γίνει από τότε δείχνουν πως οι επιπτώσεις από τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης είναι αμελητέες, και αυτό εν μέρει λόγω των αλμάτων της τεχνολογίας από τότε.
Τα στοιχεία όμως που έχουν συλλεγεί δείχνουν πως οι αλλαγές στη θερινή ώρα έχουν επίπτωση στην υγεία μας.
Παραδείγματος χάρη, έχουν παρατηρηθεί περισσότερα περιστατικά καρδιακών εμφραγμάτων ή άλλων ασθενειών την πρώτη εβδομάδα της αλλαγής της ώρας.
Μακροπρόθεσμα θέματα υγείας, όπως κατάθλιψη, χαμηλός μεταβολισμός, αύξηση βάρους και πονοκεφάλους.
Αυτό συμβαίνει γιατί το «κοινωνικό μας ρολόι», δηλαδή το πρόγραμμα που λειτουργεί η κοινωνία και το εσωτερικό μας ρολόι, που είναι λίγο-πολύ συγχρονισμένο με το ηλιακό ρολόι, βγαίνει «αποσυγχρονίζεται».
Στην Ευρώπη υπάρχουν τρεις ζώνες ώρας. Η Δυτική Ώρα Ευρώπης την οποία ακολουθούν Ιρλανδία και Πορτογαλία. Η Κεντρική Ώρα Ευρώπης που ακολουθούν τα 17 κράτη – μέλη της ΕΕ.
Και τέλος, η Ανατολική Ώρα Ευρώπης την οποία ακολουθεί η Ελλάδα και η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Εσθονία, η Φινλανδία, η Λιθουανία, η Ρουμανία και η Λετονία.