Αρθρογραφία

Αλληλεγγύη – Αλτρουϊσμός – Ανθρώπινες σχέσεις

Ακούστε το άρθρο

ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ

Το να βοηθάς τους συνανθρώπους σου είναι Ωραίο, αλλά μονο όταν γίνεται με χαρά, με Όλη σου την καρδιά και με ελεύθερο πνεύμα

Pearl Buck

Σ τη σημερινή εποχή παρατηρείται μια βαθιά και επικίνδυνη κρίση όλων των ανθρωπιστικών αξιών. Η ανάπτυξη της τεχνικής εξασφάλισε σήμερα σε πολλούς ανθρώπους αρκετά υλικά αγαθά, αφαίρεσε όμως από αυτούς ό,τι πολυτιμότερο είχαν και τους απογύμνωσε από κάθε ανθρωπιστική αξία.

Ο σημερινός άνθρωπος δεν έχει την όρεξη και το χρόνο να ασχοληθεί με την εσωτερική του καλλιέργεια, πολύ δε περισσότερο με τα προβλήματα και την αγωνία του συνανθρώπου του. Έγινε δούλος της μηχανής, αντί να κάνει τη μηχανή βοηθό και υπηρέτη του εαυτού του. Η μονότονη επανάληψη των κινήσεων στη διάρκεια της εργασίας, προξενεί σε αυτόν ανία και τον ευνουχίζει πνευματικά.

Σήμερα μολύνεται το περιβάλλον, περιορίζεται ο ελεύθερος χρόνος, η παιδεία γίνεται μονόπλευρη και μονοδιάστατη, εμπαίζονται και περιγελούνται οι ανθρώπινες αξίες. Ιδανικός άνθρωπος θεωρείται στις μέρες μας ο πετυχημένος υλικά και όχι ο πνευματικά καλλιεργημένος, αφού υπέρτατη αξία της ζωής θεωρείται το χρήμα. Στο σημείο αυτό με έμφαση τονίζουμε ότι η αξιοκρατία έχει εξαφανιστεί, αφού οι περισσότεροι χωρίς φραγμούς προσπαθούν να αναρριχηθούν, στηριζόμενοι στις γνωριμίες, στα δήθεν προσόντα και στην αερολογία. Για ποια αλληλεγγύη μιλάμε, όταν στις μέρες μας επικρατεί το βόλεμα, η αναξιοπρέπεια και το παραμύθι.

Στρατιές αργόμισθων καταταλαιπωρούν τον πολίτη προκειμένου ο τελευταίος να εξυπηρετηθεί, το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει. Ο άνθρωπος σήμερα έχει πάρει τη μορφή του οικονομικού ανθρώπου δηλαδή του ανθρώπου που επιδιώκει το κέρδος, θαυμάζει περισσότερο τις τεχνικές εφαρμογές των φυσικών επιστημών, αδιαφορεί για την εσωτερική του καλλιέργεια, δεν πιστεύει σε συναισθηματικές αξίες και είναι εξωκατευθυνόμενος. Για ποιο αλτρουισμό να μιλήσουμε όταν σήμερα αναρριπίζονται τα κατώτερα ένστικτα και οι υλικές ροπές και τα πάθη θεωρούνται σπουδαιότερα από την πνευματική ενασχόληση και καλλιέργεια.

Η ελεύθερη και κριτική σκέψη προπηλακίζεται, ποδοπατιέται η ελευθερία και ο άνθρωπος γίνεται μέσο και όχι σκοπός, που μόνο μέσα στα χρυσωμένα μπουκαλάκια των καλλυντικών, τα ακριβά αρώματα, τη μόδα, τα πανάκριβα αυτοκίνητα και τα κότερα βρίσκει τον εαυτό του. Πρέπει να τονιστεί ότι σεβασμός στον άνθρωπο σημαίνει πίστη στην προσωπικότητά του, ανεξάρτητα από το επάγγελμα, την εθνικότητα, το φύλο και το χρώμα της επιδερμίδας του. Δυστυχώς ο σημερινός άνθρωπο έχει καταντήσει, όπως ακριβώς τον περιγράφει ο Γκόρκυ στο μικροαστό.

Εσύ είσαι λίγο κουτός, λίγο ικανός, λίγο καλός, λίγο κακός, λίγο τίμιος, λίγο πρόστυχος, λίγο δειλός, λίγο ανδρείος…είσαι υποδειγματικός αστός. Εσύ ενσαρκώνεις την ευτέλεια, την δύναμη που νικάει ακόμα και τους ήρωες και ζει, ζει και θριαμβεύει…’ Καταφαίνεται λοιπόν ότι τραγική και απαίσια είναι η κατάντια του σημερινού ανθρώπου, όπως την εκθέσαμε παραπάνω, χωρίς να εισέλθουμε σε λεπτομερέστερες περιγραφές της σήψης και της ανηθικότητας της εποχής μας. Πρέπει να περισωθούν, έστω και την τελευταία στιγμή τα έσχατα απομεινάρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ειδικά οι νέοι επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουν το ρόλο και την αποστολή τους και να τεθούν στην πρωτοπορία κάθε αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών και κυρίως των όρων της ζωής τους.

Όλη η επικαιρότητα