Η άνοδος δαπανών, κάθοδος στην φτώχεια…

«Οι τιμές τροφίμων μόνο

ήταν κατά 4% πάνω από τον

μέσο κοινοτικό όρο παρά την

κρίση ή την μείωση της

κατανάλωσης…»

Την ώρα που οι Βαλκάνιοι γείτονές μας ανεβαίνουν, η Ελλάδα και οι πολίτες της βρίσκονται πολύ κοντά στην πόρτα του υποβιβασμού στην τρίτη κατηγορία της Ευρωζώνης.

Είτε μπορούμε φέτος στις αγορές, είτε όχι η συγκεκριμένη εικόνα δεν αλλάζει. Προέρχεται ασφαλώς από την διαδοχική εφαρμογή των μνημονίων και αποδεικνύεται από τους αμείλικτους αριθμούς επιδείνωσης των δεικτών ευημερίας για την Ευρώπη.

Φυσιολογικό θα πει κάποιος αν παρατηρήσουμε τα μέτρα και τις ραγδαίες αλλαγές, πολυεπίπεδου χαρακτήρα στον τόπο μας. Το… σοκαριστικό του θέματος έρχεται ωστόσο στην απαρίθμηση των στατιστικών ειδικά όταν αυτά συγκρίνονται με τις υπόλοιπες χώρες.

Αρκεί και μόνο να επισημάνουμε ότι, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και η πραγματική ιδιωτική κατανάλωση απέχουν περίπου τριάντα (30) ποσοστιαίες μονάδες από τον μέσο ευρωζωνικό όρο. Και η Ελλάδα είναι σε καλύτερη (ακόμα) θέση μόνο από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο και την Σερβία!

Οι προβλέψεις των ειδικών επιστημόνων, μας λένε επιπροσθέτως, ότι, το έτος 2029 δηλαδή μια δεκαετία επί της ουσίας αργότερα, δεν θα έχουμε φθάσει, παρά μόνο στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ του 2009.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μέτρηση για την εξαθλίωση που βιώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά που στερούνται βασικών ειδών διατροφής, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε έκτακτες ανάγκες, δεν έχουν να πληρώσουν δόσεις από τα δάνειά τους και παραμένουν εδώ και παρά πολύ καιρό με ένα ζευγάρι παπούτσια.

Ε, λοιπόν σε αυτή την κατάσταση, σύμφωνα με την Eurostat, βρίσκεται το 37% περίπου του πληθυσμού αν και κατέγραψε οριακή μείωση από τα τελευταία στοιχεία που είχαν καταμετρηθεί το 2015.

Ενδιαφέρον ωστόσο έχει από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι ο μισός οικογενειακός προϋπολογισμός των νοικοκυριών, δαπανάται σε έξοδα στέγασης, μεταφορές, τρόφιμα και κινητή τηλεφωνία.

Ειδικότερα, τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά και αεροπορικά εισιτήρια, εκτοξεύουν το κόστος ενώ ταχυδρομικές και τηλεφωνικές υπηρεσίες φέρνουν την Ελλάδα στην δεύτερη υψηλότερη θέση δαπανών της Ε.Ε. για τους προαναφερόμενους συγκεκριμένους τομείς.

Το μερίδιο που αντιστοιχεί μάλιστα στην δαπάνη επιβατικών μεταφορών είναι το υψηλότερο σε σχέση με όλους τους Ευρωπαίους! Το 5,6 του οικογενειακού προγραμματισμού των Ελλήνων αφορά ακριβώς τις μεταφορές όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι και 2,8 μονάδες χαμηλότερος.

Διπλάσιο είναι το μερίδιο εξόδων για τρόφιμα από τους υπόλοιπους και από χώρες όπως η Αγγλία, η Αυστρία  η Σουηδία,  η Ολλανδία κ.λπ. Πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε εδώ ότι οι τιμές τροφίμων τουλάχιστον κατά το 2016 ήταν 4% πάνω από τον μέσο κοινοτικό όρο και παρά την κρίση ή την μείωση της κατανάλωσης.

Αναμενόμενα υψηλό τέλος, και το κόστος για στέγαση, αν και παραμένει ακριβό σε όλη την Ευρώπη για την χώρα μας, αντιστοιχεί στο 1/5 των συνολικών εξόδων ή στο 20,5%. Αύξηση περιμένουμε και στην συνέχεια, καθώς η τιμή ηλεκτρικής ενέργειας κατεγράφη ως η δεύτερη υψηλότερη σε άνοδο μέσα στην Ε.Ε.

Με τέτοια ποσοστά και με τόσα χρήματα να φεύγουν από την τσέπη των πολιτών καθόσον δεν δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε γιατί 3,8 εκατ. συνάνθρωποί μας στην Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωποι με το κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού…