«Αργοσβήνει» το έθιμο της χοιροσφαγής στα Μακρίσια – Όλο και λιγότεροι κάτοικοι διατηρούν την παράδοση

Τείνει να εκλείψει παντελώς το έθιμο της χοιροσφαγής στα Μακρίσια, αφού η  οικονομική κρίση έχει επηρεάσει καταλυτικά το εισόδημα και τη διάθεση των κατοίκων στην περιοχή, με συνέπεια να το συνεχίζουν ελάχιστοι κάτοικοι πλέον.

Χθες βρεθήκαμε στα Μακρίσια για να δούμε πώς συνεχίζεται το έθιμο ως και σήμερα, όμως η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν απογοητευτική. Πάνω από πέντε σπίτια που να ασχολούνται με τη χοιροσφαγή δεν βρήκαμε. Εκτός από αυτό, όμως, η εικόνα γλεντιού με μουσική, κέφι και χορό, που κυριαρχούσε μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, είναι πια παρελθόν. Ακόμα και οι οικογένειες που ασχολήθηκαν φέτος, το έκαναν με μεράκι αλλά και με μπόλικο προβληματισμό για το μέλλον.

Ο 82χρονος Γιώργος Καραθανάσης τόνισε στην εφ. «Πατρίς» ότι η χοιροσφαγή χρόνο με το χρόνο συρρικνώνεται ένεκα κρίσης, καθώς λίγες οικογένειες αντέζουν να επωμιστούν το οικονομικό κόστος.

«Το έχουμε πατροπαράδοτο το έθιμο. Το βρήκα από τους γονείς μου και το συνεχίζουμε ως τώρα. Από ό,τι βλέπω όμως, με τα οικονομικά σιγά σιγά μπορεί να μη σβήσει εντελώς, αλλά αν είναι 300 σήμερα, θα μείνουν 50. Μακάρι να το διατηρούν όλοι. Ίσως αλλάξουν τα πράγματα αλλά δεν το βλέπω.  Μόνο οι ζωοτροφές θέλουν 50 ευρώ ο ένας χοίρος το μήνα. Σκέψου την αγορά, οπότε όλο και λιγότεροι αντέχουν. Παλιότερα το λίπος το χρησιμοποιούσαν οι οικογένειες για διάφορα φαγητά. Τώρα αραιά και πού για καμιά πατάτα τηγανιτή. Μέσα στο χωριο βρες δε βρεις δέκα παρέες», αναφέρει ο κ. Καραθανάσης.

Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Μακρισίων, Βασίλης Γκαβός, επισήμανε στην εφ. «Πατρίς» ότι οι νεότεροι προσπαθούν να πάρουν τη «σκυτάλη», παρά τις δυσκολίες.

«Μας έχει πεθάνει η κρίση, αλλά το γλέντι το κρατάμε. Σίγουρα, όμως, είναι πεσμένο σε σχέση με άλλες χρονιές. Τα προηγούμενα χρόνια μπορεί να σφάζαμε και 500 γουρούνια στα Μακρίσια, τώρα ζήτημα αν σφάζουν δέκα οικογένειες. Σημασία έχει να κρατήσουμε το έθιμο όπως μπορούμε, μαζί με τους μεγαλύτερους και εμείς οι νεότεροι να μάθουμε πώς γίνεται και να το συνεχίσουμε. Παλιότερα μαζευόταν πολύς κόσμος. Μια βραδιά για παστό ήταν αφορμή για γλέντι, τώρα δεν είμαστε τόσο άνετοι οικονομικά», εξήγησε.

Ηλίας Καραθανάσης

Μένω στην Αθήνα και έρχομαι μια φορά το χρόνο για να συμβάλω στο να κρατάμε ζωντανό το έθιμο. Τα πράγματα είναι δύσκολα και να δούμε κατά πόσο θα συνεχιστεί. Είναι δεν είναι 30 γουρούνια σε όλο το χωριό σήμερα. Ελπίζουμε να κρατήσει και στο μέλλον

Αθηνά Καραθανάση

Εδώ και τουλάχιστον 50 χρόνια βοηθάω να διατηρείται ζωντανό το έθιμο της χοιροσφαγής. Άλλες εποχές ήταν πολύς ο κόσμος, αλλά φέτος δεν είναι. Οικονομικοί είναι οι λόγοι, αφού κοστίζει 100 ευρώ τον μήνα. Μεροκάματα δεν υπάρχουν, οπότε μόνο με τη σύνταξη δεν μπορεί κάποιος να το κρατήσει, ειδικά αν έχεις οικογένεια.

Μαρία Δημοπούλου

Μένω στο Ξυλόκαστρο και έρχομαι κάθε χρόνο για το έθιμο της χοιροσφαγής. Πριν από πολλά χρόνια είχαν όλα τα σπίτια. Τώρα με την κρίση δεν έχουν όλοι χοιρινά. Εμείς προσπαθούμε κάθε χρόνο να το συνεχίζουμε. Δεν νομίζω οι νέοι να συνεχίσουν άμα φύγουμε οι μεγάλοι. Φοβάμαι ότι είναι ένα ωραίο έθιμο που τα επόμενα χρόνια θα τελειώσει. Παλιά γλεντούσαμε και τραγουδούσαμε. Σήμερα ο κόσμος έχει μαζευτεί στο καβούκι του.

Διονύσης Λεβέντης

Το έθιμο κοντεύει να σταματήσει δυστυχώς, γιατί δεν πάει άλλο. Το χωριό υποφέρει οικονομικά, δεν υπάρχει ύλη και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Φέτος η αγροτική παραγωγή δεν είχε καθόλου εισόδημα και δυσκολευόμαστε πολύ. Κάποτε γλεντούσαμε όλοι μαζί, η αγορά και τα καφενεία γεμάτα, τώρα ερήμωσαν όλα.