Αρθρογραφία

Αρμενίζουμε χωρίς πυξίδα

Ακούστε το άρθρο

Διαβάζουμε στο Euro2day ότι ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Νότιας Καρυστίας, προσέφυγε στο ΣτΕ κατά της εταιρείας ΕΝΕΛ, που δραστηριοποιείται στην παραγωγή ενέργειας με ανανεώσιμες πηγές και πέτυχε προσωρινά μέτρα παύσης των εργασιών κατασκευής αιολικών πάρκων στο Κάβο Ντόρο, μέχρι την έκδοση της απόφασης που αναμένεται τον επόμενο μήνα.

Η Ιστορία είναι πολύ μεγάλη και δεν αποτυπώνεται σε λίγες γραμμές, αρχίζει το 2005 με την υποβολή της σχετικής αίτησης με τα λοιπά δικαιολογητικά στην αρμόδια υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου, λήφθηκε η απαραίτητη άδεια εγκατάστασης, ίδρυσης και λειτουργίας των αιολικών Πάρκων μόλις πριν δύο μήνες και μόλις άρχισαν οι εργασίες, προσέφυγε ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος, παρότι η υπόθεση μέσα σε δώδεκα ολόκληρα χρόνια πέρασε από σαράντα, ναι σαράντα, Δημόσιες Υπηρεσίες και αδειοδοτήθηκε επίσημα  με κρατικές υπογραφές και σφραγίδες.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο αιολικών πάρκων στην χώρα μας, για παραγωγή ενέργειας, με ανανεώσιμη πηγή όπως λέγεται, με χαμηλό κόστος παραγωγής και διάθεσης, για  έργο συμβατό με την ΝΑΤΟΥΡΑ, χωρίς κατάλοιπα, καυσαέρια, καπνούς, σωματίδια και λοιπά και μάλιστα στηριζόμενο από το Υπουργείο Ενέργειας, αφού τελικά το ίδιο χορηγεί την σχετική άδεια.

Ίσως ήταν λάθος της εταιρείας ΕΝΕΛ που δεν έκανε την αίτηση στον σύλλογο προστασίας, όπως λένε οι φορείς του, αλλά προτίμησε τις χρονοβόρες, γραφειοκρατικές και απαράδεκτες σαράντα υπηρεσίες του Δημοσίου που χρειάστηκαν δώδεκα ολόκληρα χρόνια για να επεξεργαστούν την αίτηση.

Χαρά στην υπομονή του επιχειρηματία, που επιμένει Ελληνικά και δεν έφυγε για την γειτονιά μας, όπως χιλιάδες άλλοι το έπραξαν και όχι μόνο, επιμένει κόντρα σε όλους και αφού ξεπέρασε και την γραφειοκρατία, να πηγαίνει κόντρα και στον Σύλλογο Προστασίας του Περιβάλλοντος της Καρυστίας.

Φαίνεται λοιπόν πως η Πολιτεία μας δεν θέλει την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, όπως ο αέρας, ο ήλιος, ο κυματισμός της θάλασσας, η επεξεργασία των σκουπιδιών, η εκμετάλλευση της βιομάζας, γιατί αν το ήθελε θα καταργούσε αύριο κιόλας τις τριάντα εννιά από τις σαράντα Δημόσιες Υπηρεσίες που εμπλέκονται στην αδειοδότηση, θα άφηνε μόνο μία, αλλά ικανή να διεκπεραιώσει άμεσα τέτοιες και άλλες υποθέσεις, προς χάριν της επιχειρηματικότητας αλλά και του δημόσιου συμφέροντος.

Ή θα μπορούσε η πολιτεία να αναθέσει τις αδειοδοτήσεις γενικώς σε συλλόγους προστασίας του περιβάλλοντος, που όπως βλέπουμε με μία απλή αίτηση παύουν κάθε εργασία, όπως εν προκειμένω, αλλά και παντού, στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, στο Ελληνικό, στα λιμάνια, στους αυτοκινητόδρομους, στα αεροδρόμια και ακόμη στα τρένα, και σε όλες τις πιθανές περιπτώσεις που κάποιος θα ήθελε να επενδύσει στην χρεοκοπημένη χώρα μας.

Πολύ αμφιβάλω αν υπάρχει κάποιος που να συμφωνεί με τις υπάρχουσες διαδικασίες επενδύσεων στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά και με την δυνατότητα του κάθε πολίτη ή μικρής ομάδας πολιτών να αδειοδοτεί στην ουσία ή να απαγορεύει οποιοδήποτε έργο.

Μάλλον αρμενίζουμε πολύ στραβά και μάλιστα χωρίς πυξίδα.

Όλη η επικαιρότητα