Αρθρογραφία

Η αξία του διαλόγου στις διακρατικές σχέσεις

Ακούστε το άρθρο

Αν ο διάλογος είναι η ασφαλιστική δικλείδα για την ιδανική λύση των ατομικών και των κοινωνικών προβλημάτων και αμβλύνει τις αντιθέσεις και τις πλάνες, την προκατάληψη και την οξύτητα, στις διεθνείς σχέσεις διαδραματίζει ακόμα σπουδαιότερο ρόλο και αποσοβεί μεγαλύτερους κινδύνους. Η καλή πίστη, που εξασφαλίζεται στο τραπέζι του διαλόγου, έχει τη δύναμη να εξαφανίσει όλες τις καχυποψίες που υπονομεύουν τον ομαλό βίο των διαφόρων εθνοτήτων και λαών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρχε και θα εξακολουθεί να υπάρχει μια σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στους λαούς. Έχει βέβαια διαμορφωθεί ένα status quo και έχει επιτευχθεί ένας modus vivendi σε παγκόσμια κλίμακα. Κάθε λαός έχει τα δικαιώματά του μέσα στη ζωή, εκλέγει το σύστημα διακυβέρνησης του, ρυθμίζει τις σχέσεις του με τους άλλους λαούς. Σήμερα όμως διεξάγεται ένας βίαιος και ασίγαστος ανταγωνισμός ανάμεσα στα διάφορα πολιτικά συστήματα, προβάλλονται εδαφικές διεκδικήσεις εκεί που υπάρχουν και ζουν μειονότητες, ο θρησκευτικός φανατισμός αναζωπυρώνεται και υποδαυλίζεται από πολλούς θρησκευτικούς ηγέτες και γενικά οι διεθνείς σχέσεις είναι περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο της ιστορίας τεταμένες. Σήμερα διεξάγεται ένας ανελέητος πόλεμος όλων εναντίων όλων, κατά τον οποίο χρησιμοποιούνται θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Εστίες πολέμων έχουν ανάψει επικίνδυνες φωτιές σε πολλά σημεία της γης. Η αποικιοκρατία πνέει τα λοίσθια και οι εκμεταλλευόμενοι λαοί είναι αποφασισμένοι να αποκτήσουν με κάθε τίμημα την ανεξαρτησία τους. Η δημοκρατία, με την επιβολή δικτατοριών, προπηλακίζεται βάναυσα σε πολλά σημεία της υφηλίου, ο τρίτος κόσμος περνά κρίσιμες ώρες, ενώ η σπατάλη των αγαθών σε πολλές χώρες γίνεται ολοένα και πιο προκλητική. Για την καταπίεση των λαών επινοούνται κάθε μέρα και τελειότερα όπλα, οι πυρηνικοί εξοπλισμοί εξανεμίζουν τις οικονομίες των κρατών.

Οι προσπάθειες φυσικά ολόκληρης της ανθρωπότητας εντείνονται ολοένα περισσότερο και έχουν συμπαραταχθεί στο στρατόπεδο της ειρήνης τα εκατομμύρια των λαών, πολιτικοί ηγέτες, επιστήμονες και θρησκευτικοί ηγέτες, άνθρωποι των γραμμάτων και της τέχνης και γενικά όσοι διαπνέονται από ανθρωπιστικά αισθήματα. Μολονότι οι προβλέψεις για μια παντελή εξάλειψη και ασφαλέστερη διευθέτηση των διαφορών είναι δυσοίωνες, εντούτοις ο διάλογος είναι το μοναδικό μέσο για να αποτρέψει τις περιπέτειες στις οποίες σέρνεται η ανθρωπότητα. Ποιοι είναι όμως αυτοί που αρνούνται το διάλογο, ποιοι είναι αυτοί που υποθάλπουν τους πολέμους, ποιοι υποδαυλίζουν τα μίση και τις εχθρότητες ανάμεσα στους λαούς. Όχι, ασφαλώς, οι απλοί άνθρωποι, αλλά οι λίγοι με τις αρρωστημένες ψυχές και τη σαδιστική βουλιμία, με την ακόρεστη δίψα για αίμα και καταστροφή. Ο πόλεμος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πανηγυρική εκδήλωση της απουσίας του διαλόγου από τις ηγεσίες των λαών που πρέπει να αντικατασταθούν όσο το δυνατό γρηγορότερα για να αποφευχθούν οι περιπέτειες. Επιβάλλεται να κατανοήσουν ορισμένοι ότι η διαφορά των πολιτικοκοινωνικών συστημάτων δεν συνεπάγεται και αδυναμία ειρηνικής συνύπαρξης και συμβίωσης. Οι λαοί πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι να αποφασίσουν για τον τρόπο διακυβέρνησης τους και να πάψουν οι διακρίσεις που οξύνουν τις αντιθέσεις και βάζουν φραγμούς στις αγαθές σχέσεις των ανθρώπων.

Η μοναδική λύση του προβλήματος είναι η αμοιβαιότητα των συμφερόντων και όχι η μονόπλευρη ικανοποίησή τους με την αρπακτική διάθεση που εκδηλώνεται από πολλούς ισχυρούς της γης. Χρειάζεται επομένως να εξαλειφτούν οι ρίζες του κακού και να πάψουν οι άνθρωποι να σκέφτονται σαν σιδηρόφρακτοι πολεμιστές που κλείνουν το σώμα και την ψυχή τους πίσω από τα σιδερένια όπλα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους άλλους σαν αδέλφια μας, να ανοίξουμε τις καρδιές μας, να εξοστρακίσουμε τα μίση, τις φιλοδοξίες, την καχυποψία και το στενόκαρδο συμφέρον, εφόσον επιθυμούμε τη γεφύρωση του χάσματος που έχει ανοιχτεί ανάμεσα στις εθνότητες και την ανατολή ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μόνο ο διάλογος και ο συνεχής αγώνας για το δίκιο και την ειρήνη θα αφοπλίσουν τους επίδοξους δήμιους της ανθρωπότητας.

Όλη η επικαιρότητα