Χαρά, αγωνία και διλήμματα για το άνοιγμα των κατασκηνώσεων

Οι παιδικές κατασκηνώσεις ανοίγουν από την 1η Ιουλίου και θα είναι μάλλον η πιο… περίεργη χρονιά στην ιστορία της λειτουργίας τους. Η κατασκηνωτική ζωή είναι ομαδική, αλλά φέτος οι ομάδες θα είναι «κλειστές.

Παιδιά που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες δε θα μπορέσουν να πάνε. Από την άλλη, είναι χιλιάδες τα παιδιά, τα οποία μετά τον εγκλεισμό των περασμένων μηνών νιώθουν περισσότερο από ποτέ την ανάγκη για κατασκήνωση και οι γονείς,από την πλευρά τους -αβέβαιοι για το κατά πόσο θα κάνουν φέτος διακοπές- ανυπομονούν να τα στείλουν.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, τη συμμετοχή του στην κατασκήνωση έχει ακυρώσει περίπου το 20%, ενώ το 80% των γονέων και κηδεμόνων «μας ρωτάει: πότε επιτέλους θα ανοίξετε», εξηγούν στελέχη κατασκηνώσεων.

Ιδιοκτήτες, στελέχη κατασκηνώσεων, αλλά και γονείς κατασκηνωτών, με τους οποίους επικοινώνησε το Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, συγκλίνουν στην άποψη ότι αφενός τα παιδιά φέτος έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να ζήσουν τη χαρά και ξενοιασιά της κατασκήνωσης, αφετέρου είναι χώροι που είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός.

Σήμερα δημοσιεύθηκαν οι κανόνες λειτουργίας για την ασφαλή λειτουργία των κατασκηνώσεων για παιδιά ηλικίας 6 έως 16 ετών. Με το πρώτο ύποπτο σύμπτωμα για κρούσμα Covid 19 κατά τη διάρκεια της κατασκηνωτικής περιόδου, «ειδοποιείται ο γονέας/ κηδεμόνας/ συγγενής για να παραλάβει τον κατασκηνωτή.

Ζητείται άμεσα ιατρική αξιολόγηση. Σύμφωνα με την κρίση του θεράποντος ιατρού, εφόσον ο κατασκηνωτής εμφανίζει συμπτώματα συμβατά με λοίμωξη COVID-19, θα πρέπει να γίνει κατά προτεραιότητα το μοριακό διαγνωστικό τεστ. Εν αναμονή του αποτελέσματος, ο κατασκηνωτής παραμένει σε απομόνωση με κατ’ οίκον νοσηλεία, σε καλά αεριζόμενο δωμάτιο».

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που δόθηκε το “πράσινο φως” και οι κανόνες λειτουργίας», τονίζει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κατασκηνώσεων Παναγιώτης Μπαρδάκης.

Οι 45 ιδιωτικές κατασκηνώσεις της χώρας, οι οποίες φιλοξενούν περίπου 120.000 παιδιά ξεκινούν από σήμερα έναν «αγώνα δρόμου» για να είναι όλα έτοιμα.

Η προετοιμασία βέβαια είχε ξεκινήσει μέρες πριν, αλλά οι τελικές «πινελιές» θα μπουν τώρα με τη δημοσίευση των κανόνων, όπως τη διάταξη που θα έχουν τα κρεβάτια ή τον τρόπο που θα τρώνε τα παιδιά.

Διευθύντρια κατασκήνωσης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, εξηγεί ότι έχουν αλλάξει όλα τα προγράμματα που είχαν τα προηγούμενα χρόνια, καθώς επανασχεδιάζονται «κατά 100% όλες οι ομαδικές δράσεις».

Κάθε ομάδα θα λειτουργεί αυτόνομα. Σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες, προβλέπεται «… να αποφεύγεται η ανάμιξη κατασκηνωτών από άλλες ομάδες/κοινότητες. Στις ψυχαγωγικές εκδηλώσεις προτείνεται ο επιμερισμός των κατασκηνωτών σε χώρους και χρόνο».

Για τα στελέχη των κατασκηνώσεων αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα, καθώς η μαγεία της κατασκήνωσης είναι η παρέα και η ομαδικότητα. «Η πρόκληση φέτος, εκτός από το υγειονομικό είναι να διατηρήσουμε τη χαρά των παιδιών», σημειώνει ο κ. Μπαρδάκης.

Υπάρχουν παιδιά, που εξαιτίας αυτών των περιοριστικών μέτρων επιλέγουν να μην πάνε φέτος κατασκήνωση, αλλά πολλά περισσότερα είναι εκείνα που ανυπομονούν.

Ιδιαίτερα φέτος, που ο προγραμματισμός των διακοπών στα περισσότερα νοικοκυριά είναι στον …αέρα, τόσο για οικονομικούς λόγους, όσο και για υγειονομικούς ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας.

Τα διλήμματα παιδιών και γονέων ευπαθών ομάδων

Σύμφωνα με τις οδηγίες που δημοσιεύτηκαν σήμερα, «κατασκηνωτές με υποκείμενα νοσήματα μπορούν να συμμετέχουν στην κατασκήνωση, εφόσον υπάρχει ρητή, έγγραφη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος ιατρού τους».

Οι περισσότεροι γονείς, ωστόσο, θα επιλέξουν φέτος να μη στείλουν στην κατασκήνωση το παιδί που ανήκει σε ευπαθή ομάδα.

«Θα το αποφύγουμε φέτος», εξηγεί η Τίνα Ιωαννίδου. Τα παιδιά της πηγαίνουν πολλά χρόνια στην κατασκήνωση, ωστόσο επειδή το ένα παιδί ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου, φέτος δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη για το αν θα πάει τόσο ο ίδιος όσο και η αδερφή του.

Μεγάλο είναι το δίλημμα για τους κατασκηνωτές, στο στενό περιβάλλον των οποίων υπάρχει κάποιος που ανήκει σε ομάδα ευπαθή ομάδα, όπως η Αμαλία Μπαμνίδου.

Τα τελευταία εννέα χρόνια τα παιδιά της πηγαίνουν κάθε καλοκαίρι στην κατασκήνωση. Είναι κάτι που το περιμένουν με χαρά. «Επειδή ανήκω σε ευπαθή ομάδα δεν ήθελα να τους το στερήσω», λέει η κ. Μπαμνίδου, η οποία εξηγεί πως το γεγονός ότι έχουν ληφθεί μέτρα, όπως η απαγόρευση του επισκεπτηρίου, είναι θετικό.

Με την επιστροφή των παιδιών από την κατασκήνωση, δεν υπάρχει «πρακτικά», όπως εξηγεί, η δυνατότητα να μπουν τα παιδιά σε καραντίνα, αλλά θα είναι όλοι πιο προσεκτικοί.

«Είμαι χρόνια σε ευπαθή ομάδα και τα παιδιά είναι πλέον 16 ετών. Πρέπει να μάθουν να προσέχουν τους εαυτούς τους. Ειδικά φέτος που λόγω εγκλεισμού έμειναν τόσο καιρό στο σπίτι, δεν μπορώ να τους στερήσω αυτή τη χαρά να πάνε στην κατασκήνωση».

Η χαρά της κατασκήνωσης μεγαλύτερη από τον φόβο του κορονοϊού

Έμπειρα κατασκηνωτικά στελέχη έχουν αντιμετωπίσει μέσα στα χρόνια πολλά έκτακτα περιστατικά: από σφοδρή κακοκαιρία μέχρι δύσκολους τραυματισμούς παιδιών. Εξηγούν, ωστόσο, ότι «αυτό που συμβαίνει φέτος ξεπερνάει κάθε σχεδιασμό. Είναι η έκτακτη ανάγκη που θα μας συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτό όμως είναι η μία οπτική. Η άλλη είναι η χαρά της κατασκήνωσης.

«Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιο καλοκαίρι μακριά από την όμορφη και έντονη ζωή της κατασκήνωσης», σημειώνει η Κατερίνα Σαμαντοπούλου, Μουσικός- Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής, κατασκηνώτρια η ίδια για πολλά χρόνια, όπως και τα τρία της παιδιά.

«Δεν έχω ακούσει για τα πρωτόκολλα που πρέπει να τηρηθούν στις κατασκηνώσεις μετά τον άτυπο πόλεμο που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες. Θα ήταν όμως μεγάλο λάθος η διακοπή λειτουργίας τους.

Είναι οι χώροι όπου το παιδί αποκτά βιώματα που το κάνουν πιο δυνατό. Μαθαίνει απλά και αβίαστα να ζει, να ενεργεί και να αποφασίζει για τον ίδιο του τον εαυτό χωρίς τη διαρκή επίβλεψη των γονιών. Γίνεται αυτόνομο, δημιουργικό, αποκτά ομαδικό πνεύμα. Και πάνω απ’ όλα μαθαίνει ν απολαμβάνει την ομορφιά της φύσης».

Σύμφωνα με την κ. Σαμαντοπούλου, όπως ακριβώς έγινε «επανεκκίνηση» σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας κάτω από νέους κανόνες, έτσι θα λειτουργήσουν και οι κατασκηνώσεις.

«Όπως πηγαίνουν στο σχολείο και τηρούν τους νέους κανόνες, έτσι θα πάνε και στην κατασκήνωση. Τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά από την κατασκηνωτική ζωή μπορούν να μηδενίσουν οποιοδήποτε ενδοιασμό. Διαφορετικά θα πρέπει να βάλουμε τα παιδιά μας και τους εαυτούς μας σε μια γυάλα»…