Βιβλίο Συνεντεύξεις

«Cimmerian… και μετά σκοτάδι»: Ο συγγραφέας Μάριος Καρακατσάνης μιλά στην εφ. Πατρίς

Η στήλη της εφ. «Πατρίς» φιλοξενεί Ηλείους συγγραφείς που μας συστήνουν τα νέα του βιβλία
Ακούστε το άρθρο

Υπεύθυνη στήλης: Γιούλη Ηλιοπούλου

giouliiliopoulou2@gmail.com 

Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον καταξιωμένο συγγραφέα σε Ελλάδα και εξωτερικό, Μάριο Καρακατσάνη με αφορμή το νέο του βιβλίο «Cimmerian… και μετά σκοτάδι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.

Πρόκειται για δεκατρία διηγήματα τρόμου. Στην αρχή των ιστοριών, τα κυρίαρχα σημεία είναι το βαθύ σκοτάδι (όπως εξάλλου υποδηλώνει και ο τίτλος του!), ο φόβος, η απαισιοδοξία και η δυστυχία. Τα εναλλασσόμενα συναισθήματα του συγγραφέα μεταλλάζονται και προβάλλονται μέσα από τις ιστορίες του. Βλέπουμε τον άσχημο αντίκτυπο της εσωτερικής τρικυμίας του. Μα προς το τέλος έρχεται η σωτηρία, η δικαίωση και ο καθένας λαμβάνει ότι του αξίζει αναλόγως με τις πράξεις του. Έρχεται η κάθαρση που λειτουργεί σωτήρια για την ψυχή του.

Δε θα ήταν καθόλου υπερβολή αν σας λέγαμε ό,τι μιλάμε για ένα βιβλίο καθρέπτη της ανθρώπινης ψυχής, αφού ο συγγραφέας μέσα από το σύνολο των ιστοριών του, περιγράφει το συναισθηματικό κόσμο όλων των ανθρώπων, όπως επίσης και τους προβληματισμούς τους. Οι αποφάσεις τους στο τέλος έχουν να κάνουν ξεκάθαρα με τους ηθικούς φραγμούς του καθενός. Ένα βιβλίο ρεαλιστικό και πέρα ως πέρα αληθινό.

Στα διηγήματα αυτά διαφαίνεται ολοκάθαρα η αιώνια διαμάχη μεταξύ Φωτός και Σκότους. Καθημερινά το φως διαδέχεται το σκοτάδι και αντίθετα. Είναι δύο αλληλένδετες δυνάμεις. Ένα Γιν μέσα σ’ ένα Γιαν και αντίστροφα.

Όμως, οι ήρωες κατάφεραν και εναρμόνισαν μέσα τους τις δύο αντίπαλες δυνάμεις: καλό και κακό. Όταν οι λεπτές ισορροπίες μεταξύ σωστού και λάθους κρέμονταν από μια εύθραυστη κλωστή και η δράση μπορούσε να προκαλέσει μια σφοδρή αντίδραση, κατάφεραν να αναρριχηθούν από τη δαιμονική τους «τρέλα» σε μια θεϊκή «λύτρωση».

1. Στα διηγήματα σας διαφαίνεται ολοκάθαρα η αιώνια διαμάχη μεταξύ Φωτός και Σκοταδιού. Ποια ανάγκη σας οδήγησε να γράψετε το βιβλίο «Cimmerian… και μετά σκοτάδι»;

Πάντα με γοήτευε η ιδέα τι ωθεί έναν άνθρωπο στο να επιλέξει ανάμεσα στο φως ή το σκοτάδι. Τι είναι αυτό που τον γοητεύει – ελκύει στο να επιλέξει και ως εκ τούτου να πράξει , με γνώμονα ένα από αυτά τα δύο; Πως τα διαχωρίζει μέσα του και με ποια λογική; Πως θα τον ωφελήσει στην εξέλιξη μιας κατάστασης ή και ακόμα στην όποια πορεία της ζωής του;

Ξέρετε φως έχουν και τα αστέρια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούν να μας φωτίσουν. Δεν είναι πραγματικό φως. Άρα λοιπόν μήπως κάποιες φορές ζούμε μια αυταπάτη – πλάνη και κατά συνέπεια το ίδιο είναι και οι σκέψεις που μας οδηγούν στην οποιαδήποτε απόφαση μας; Μήπως τελικά όλα γίνονται για να ικανοποιήσουμε το ΕΓΩ μας, αφού μέσα από το σκοτάδι ή το φως, ανακαλύπτουμε ικανότητες που θεωρούμε πως μπορούν να μας προσφέρουν ότι αποζητούμε; Να αποκτήσουμε μια ιδανική ζωή γεμάτη δύναμη για να μπορούμε να συγχωρούμε μα και για εκδικηθούμε; Αποδοχή από τους άλλους; Υλικές απολαβές και ψευδαισθήσεις;

«Για να περάσεις στο φως χρειάζεται πρώτα να συναντηθείς με το σκοτάδι. Πρόσεχε μόνο να μη γίνεις εσύ το σκοτάδι και το αγαπήσεις τόσο που θα φυλακιστείς σε ένα εγώ μεγαλύτερο από αυτό που είχες πριν δοκιμάσεις να ανακαλύψεις τον κόσμο του φωτός.»

Αυτό είχα διαβάσει κάποτε σε ένα άρθρο στο διαδίκτυο. Ε λοιπόν, το βιβλίο αυτό, είναι για όλους εκείνους που είτε ξεγελάστηκαν και παρασύρθηκαν στην ανηλεή άβυσσο του σκότους, είτε φάνηκαν αρκετά δυνατοί ώστε να προκαλέσουν τον θάνατο του. Δηλαδή να φέρουν το φως στη ζωή τους.

Αυτό που κάνει την διαφορά όμως, είναι και όλο το νόημα του έργου αυτού. Το κίνητρο. Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψετε μόνοι σας!

2. Τι να περιμένουμε από εσάς μελλοντικά;

Μια ταινία. Πολύ πιθανόν εκτός Ελλάδας, αφού η χώρα μας δεν δίνει καμία ευκαιρία σε νέους ανθρώπους, όμως ευτυχώς πάντα θα υπάρχει το εξωτερικό που πάντα θα εκτιμά ό,τι αξίζει.


Ο Μάριος Καρακατσάνης γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1978
στον Πειραιά. Ανήσυχος από μικρό παιδί, τον έλκυε ανέκαθεν το παράξενο, το ανεξήγητο και το μεταφυσικό στοιχείο. Σε ηλικία 13 ετών ξεκίνησε το πρώτο του έργο: μια ποιητική συλλογή όπου περιέγραφε, με το δικό του πάντα προσωπικό στυλ, τις σκέψεις, τις ανησυχίες, την αγωνία του, αλλά και τις προσωπικές του εμπειρίες, ευχάριστες και δυσάρεστες. Μεγαλώνοντας, συνέχισε να γράφει ασταμάτητα, καταφέρνοντας να περιορίσει σημαντικά τη δυσλεξία του αλλά και να την εκμεταλλευτεί, μεταφέρνοντας όλες τις εικόνες που είχε στο μυαλό του σε γραπτό λόγο, όσο δύσκολο κι αν ήταν. Για το έργο του έχει μιλήσει με εξαιρετικά λόγια η γνωστή συγγραφέας Αναστασία Κορινθίου αλλά έχουν γίνει και συνεντεύξεις σε πληθώρα γνωστών blogs και sites αλλά και τηλεοπτικά κανάλια, με τη Ναταλία Γερμανού, στα οποία ο συγγραφέας εξηγεί τον προσωπικό του αγώνα για το πώς μπόρεσε, αν και δυσλεκτικός, να γράψει και κατόπιν να παρουσιάσει ένα τόσο μεγάλο συγγραφικό έργο.
Έχει συνεργαστεί με τον Μιχάλη Σούμα, ιδρυτή του ΡΟΚ συγκροτήματος ΟΝΥΞ, το οποίο μεσουράνησε τη δεκαετία του 1990 με πολλές επιτυχίες, και ο οποίος μελοποίησε εφτά ποιήματά του σε ροκ εκτέλεση από την προσωπική συλλογή του συγγραφέα και τα οποία κυκλοφορούν σε βιβλίο και CD μαζί.
Επίσης, έχει γράψει και παραμύθια για παιδιά, τα έχει προσφέρει δωρεάν σε έντυπη αλλά και ακουστική μορφή σε ιδρύματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης, στα οποία νοσηλεύονται παιδιά με προβλήματα όρασης ή με σύνδρομο Down.
Όμως, η φιλανθρωπική του δράση δε σταματά εκεί. Ενώνοντας συγγραφείς μοιράζουν δωρεάν τα έργα τους σε νοσοκομεία και ιδρύματα, σε ασθενείς με χρόνια προβλήματα, που έχουν ανάγκη από μια κίνηση ελπίδας αλλά και αγάπης.
Ήταν μέλος της ομάδας «Το Ράφι της Αγάπης», που τον Οκτώβριο του 2016 δημιούργησε την 1η δανειστική βιβλιοθήκη στον Σύλλογο Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία Θεσσαλονίκης. Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε) και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ).

Όλη η επικαιρότητα