Οικονομία

Die Welt: Οι μισοί Γερμανοί υπέρ του κουρέματος του ελληνικού χρέους

Ακούστε το άρθρο

Το 45,6% των πολιτών στην Γερμανία τάσσεται υπέρ του κουρέματος του ελληνικού χρέους, ενώ το 47,2% κατά του κουρέματος, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Civey, η οποία έγινε για λογαριασμό της εφημερίδας «Die Welt».

Yπέρ του κουρέματος τάσσεται το 80,3% των ψηφοφόρων του κόμματος της Αριστεράς (Die Linke), το 76,6% των Πρασίνων (Die Gruenen) και το 75,6% των ψηφοφόρων του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (SPD).

Αντίθετα, οι ψηφοφόροι της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU/CSU) τάσσονται κατά του κουρέματος σε ποσοστό 64%, ενώ κατά τάσσεται και το 57,4% των ψηφοφόρων του Φιλελεύθερου Κόμματος της Γερμανίας(FDP).

To μεγαλύτερο αρνητικό ποσοστό καταγράφεται πάντως στις τάξεις των ψηφοφόρων του κόμματος «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AfD).

Πέραν της γερμανικής κοινής γνώμης αλλαγές παρατηρούνται και στην αρθρογραφία των γερμανικών εφημερίδων για το ελληνικό χρέος και τη στάση που κρατά ο Β.Σόιμπλε με αρκετές εφημερίδες να τον επικρίνουν.

Για μια φορά ακόμα η Ελλάδα αγωνιά, γράφει, την ίδια ώρα, η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung, σε σχόλιο με τίτλο «50 χρόνια δουλείας», όπως αναφέρει η Deutsche Welle.

«Αυτή τη φορά η αγωνία δεν οφείλεται σε Έλληνα υπουργό Οικονομικών, αλλά στον Γερμανό Β.Σόιμπλε. Εκείνος στέκεται εμπόδιο σε μια συμφωνία στο Eurogroup. Η αρνητική του στάση εγκυμονεί ωστόσο κινδύνους, γιατί χωρίς ελαφρύνσεις το ΔΝΤ δεν θέλει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και χωρίς το Ταμείο ο Β. Σόιμπλε δεν προτίθεται πια να βοηθήσει την Ελλάδα. (…) Ο γόρδιος δεσμός δεν είναι εύκολο να λυθεί. Και δεν είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί διέξοδος τις επόμενες εβδομάδες», επισημαίνει η εφημερίδα του Βερολίνου.

Και προσθέτει: «Ο Β. Σόιμπλε έστησε παγίδα στους δανειστές, η οποία ενδέχεται να αποδειχθεί μοιραία. Το τίμημα το πληρώνουν για μια ακόμα φορά οι Έλληνες, που θα βιώσουν στο πετσί τους τα νέα μέτρα λιτότητας. Σε περίπτωση που είχε επιβληθεί σε Γερμανούς ένα τόσο καταστροφικό πρόγραμμα, ο Β. Σόιμπλε δεν θα ήταν πια υπουργός.

»Όμως, η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη. Για να κερδίσει την εύνοια του ΔΝΤ, το Eurogroup θέλει να πιέσει την Ελλάδα να αποδεχθεί ότι θα πετυχαίνει υψηλά πλεονάσματα μέχρι το 2060. Στην πράξη αυτό σημαίνει 50 χρόνια δουλείας. Η κρίση που ξεκίνησε το 2010 θα βασανίζει ακόμα πολλές γενιές Ελλήνων. Και όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή ο Σόιμπλε είναι υπουργός Οικονομικών. Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να παραιτηθεί».

Με μια γραβάτα ο έλληνας πρωθυπουργός ήθελε να γιορτάσει μια συνολική συμφωνία με τους δανειστές, όμως ΔΝΤ και Σόιμπλε ακόμα διαφωνούν, διαβάζουμε σε άρθρο της Süddeutsche Zeitung που επιγράφεται «Η γραβάτα του Τσίπρα στη ντουλάπα». Η εφημερίδα του Μονάχου σημειώνει: «Στην Αθήνα ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε να εξηγήσει στους οπαδούς του, μια ακόμα νύχτα απογοήτευσης. Λίγες μέρες νωρίτερα εμφανίζονταν αισιόδοξος, χαρακτήριζε το κλίμα «too good to be true». Και τουλάχιστον εδώ είχε δίκιο».

Σε σχόλιο με τίτλο: «Ένας λαός θυσία στον προεκλογικό αγώνα – “Όχι” Σόιμπλε για λόγους εσωτερικής πολιτικής» η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί: «Για μια ακόμα φορά η μοίρα της Ελλάδας εξαρτάται από το Βερολίνο. Τίποτα δεν άλλαξε σε αυτό την τελευταία επταετία. Σήμερα όμως έχουμε να κάνουμε με ένα εκρηκτικό μείγμα ρεαλιστικών και προεκλογικών κινήτρων, τα οποία καθιστούν δύσκολη μια επίλυση της κρίσης. (..) Σε περίπτωση που ο Β. Σόιμπλε υποχωρούσε γρήγορα, οι Σοσιαλδημοκράτες θα ισχυρίζονταν ότι επιτέλους ο υπ. Οικονομικών συνειδητοποίησε πως η Γερμανία δεν μπορεί να αποποιηθεί τις ευθύνες της έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. (…) Και μετά είναι ο φόβος μπροστά στην Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία θα μπορούσε να μιλήσει για “μαλακή γραμμή” Σόιμπλε και να καλλιεργήσει προεκλογικά αρνητικό κλίμα κατά της Ελλάδας. Όλα αυτά επηρεάζουν το Βερολίνο.

» Τα σπασμένα όμως τα πληρώνουν οι έλληνες πολίτες. Ένας ολόκληρος λαός έχει γίνει θύμα του γερμανικού προεκλογικού αγώνα. Όσο συνεχίζεται η διένεξη τόσο δυσκολότερα η Ελλάδα θα καταφέρει να διαφυλάξει τις μέχρι σήμερα επιτυχίες στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων. Όσο υπάρχει αβεβαιότητα, δεν αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη. Ποιος θα επένδυε σε μια χώρα που δεν ξέρει τι του ξημερώνει;».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Όλη η επικαιρότητα