Δημήτρης Μακρίδης: «Το σκάκι απαιτεί καλή φυσική κατάσταση»

Δημήτρης Μακρίδης, το παιδί-θαύμα από τον Πύργο, ο σκακιστής ο οποίος μπορεί να κάνει τους πάντες να μιλούν γι’ αυτόν σε λίγα χρόνια, ο παίκτης ο οποίος ήδη μέχρι τώρα έχει καταγράψει ορισμένες πολύ σημαντικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο. Η «Πατρίς Σπορ της Δευτέρας», τον συνάντηση και συνομίλησε μαζί του.

Η συνάντηση έγινε, πού αλλού, στον φυσικό του χώρο. Στα γραφεία της Σκακιστικής Ακαδημίας Πύργου, εκεί όπου ξεκίνησε να μαθαίνει σκάκι, πλάι στις σκακιέρες, κοντά σε έναν φίλο, συναθλητή και παλιό συμπαίκτη του, τον Φώτη Καστή, αλλά βέβαια και τον άνθρωπο ο οποίος του δίδαξε τα μυστικά του σκάκι, σε μικρή ηλικία, τον Μιχάλη Σιγούρο.

Αφού καθίσαμε αναπαυτικά πλάι στη σκακιέρα, ξεκινήσαμε τη συζήτηση, προσπαθώντας να εξαντλήσουμε όλη μας την περιέργεια γύρω από έναν άγνωστο, αλλά συναρπαστικό κόσμο, αποτελούμενο από βασιλιάδες, βασίλισσες, αξιωματικούς, ίππους και πύργους. Έναν κόσμο διαρκούς σύγκρουσης, αέναης μάχης της μιας πλευράς έναντι της άλλης.

Η πρώτη ερώτηση που μας έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό, σε αθλητή μιλάμε άλλωστε, αν αθλείται σωματικά. Αφού μας απάντησε καταφατικά, ότι πράγματι ασκείται με βάρη στο γυμναστήριο, περάσαμε στην επόμενη παρεμφερή ερώτηση. Αν το σκάκι τελικά, απαιτεί καλή φυσική κατάσταση. Η απάντηση που μας έδωσε, αποτελεί την επιτομή της φράσης «νους υγιής, εν σώματι υγιεί», την οποία πολλοί από εμάς έχουμε καταχωρήσει στο υποσυνείδητο, ως προς την ουσία της: «Και βέβαια απαιτεί φυσική κατάσταση το σκάκι. Για να καθίσεις πάνω από μια σκακιέρα πέντε έξι ώρες, χρειάζεσαι αντοχή. Να τρως καλά και γενικά να είσαι καλά σωματικά. Και να έχεις γερά νεύρα για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις».

«Πολύ άγχος στο Πανευρωπαϊκό»

Επόμενη ερώτηση, είναι αν μέσω από τόσους αγώνες και τόσες διακρίσεις, οκτώ χρόνια, όσα είναι αθλητής στο σκάκι, μπορεί να θυμάται κάποιον αγώνα, ή κάποιους αγώνες, στους οποίους πραγματικά να έφτασε στα όριά του και να δυσκολεύτηκε αρκετά: «Είναι διάφοροι αγώνες. Και στο Πανευρωπαϊκό τώρα, στον τελευταίο γύρο όπου κέρδισα τον πρώτο. Ήταν πολύ αγχωτικό, κρίνονταν τα μετάλλια. Και στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων, στον τελευταίο γύρο. Εκεί ήμασταν ισοπαλία. Κρινόταν και το μετάλλιο. Είχα μαύρα. Παίξαμε αρκετή θεωρία. Είχε βγει μια ισόπαλη θέση από το άνοιγμα. Και μετά από λίγες κινήσεις, συμφωνήσαμε ισοπαλία. Η θέση ήταν τελείως ισόπαλη. Στο Πανευρωπαϊκό, τελευταίο γύρο είχε βγει μια περίεργη θέση από το άνοιγμα, η οποία ήθελε πολύ μέτρημα. Στην τελική, βγήκα λίγο χειρότερος από το άνοιγμα. Αλλά μετά μπόρεσα και έκανα μια επίθεση στον βασιλιά του και βρεθήκαμε σε πολύ κρίσιμη θέση, όπου ο καθένας θα μπορούσε να χάσει πολύ εύκολα. Και απλά, έκανε αυτός το λάθος. Το εκμεταλλεύτηκα και κέρδισα».

«Όταν παίζω μπορώ να σκεφτώ και άλλα πράγματα»

Αλήθεια, πώς είναι η στιγμή την οποία ένας παίκτης στο σκάκι αγωνίζεται. Είναι αυτό που λέμε απόλυτα συγκεντρωμένος, ή λίγο διαφορετικά; «Όταν παίζω μπορώ να σκέφτομαι και άλλα πράγματα, ανάλογα τί με απασχολεί. Μπορεί να σηκωθώ για μια βόλτα και να μην χαλάσω την ενέργειά μου αγχωμένος τί θα κάνει ο αντίπαλος», απαντά ο Δημήτρης Μακρίδης.

Μια ακόμα αυθόρμητη ερώτηση, είναι αν οι φίλοι του, οι συνομήλικοι του, αυτοί οι οποίοι δεν είναι σκακιστές, μετά από τόσες επιτυχίες του ίδιου, έχουν μπει στον πειρασμό να τον προκαλέσουν για μια παρτίδα. Έτσι από περιέργεια: «Μου ζητάνε να παίξουμε στο σχολείο. Για να δουν αν μπορούν να με χτυπήσουν. Δεν μου έχει πάρει κανένας παρτίδα…».

Και μπορεί βέβαια με όλους τους αρχάριους ή χομπίστες, η… δουλειά μπορεί να γίνεται εύκολα και σε λίγα λεπτά της ώρας, όταν όμως πηγαίνει σε αγώνες και αντιμετωπίζει κανονικούς αθλητές, εκεί αρχίζει η εξάντληση: «Η πιο σύντομη νίκη μου σε αγώνες ήταν μιάμιση ώρα. Η πιο μεγάλη μου ήταν έξι ώρες, πέρσι στο παγκόσμιο στη Ρουμανία.Περίπου 120 κινήσεις».

«Γενικός μου στόχος είναι να γίνω Grand Master»

Πώς όμως μεταπήδησε από την Ηλεία στην Ευβοϊκή Ένωση; «Γνωριστήκαμε το 2017 στη Μαμάια, με τον κ. Λουκόπουλο από την Ευβοϊκή. Είχα βγει δέκατος στην Ευρώπη σν και ξεκινούσα από την 110η θέση εκκίνησης. Ενδιαφέρθηκε να με πάρει στην ομάδα βλέποντας εκείνη την επιτυχία μου».

Και η ερώτηση που δεν θα μπορούσε να λείψει. Πώς άραγε ξεκίνησε και ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με το σκάκι, σε ηλικία οκτώ ετών; «Εγώ πήρα την πρωτοβουλία να αρχίσω το σκάκι. Ήρθαν μια μέρα στο σχολείο. Μοίραζαν φυλλάδια. Πήγα στους γονείς μου, το είπα, με έφεραν. Και έτσι άρχισαν όλα…».

Για τους επόμενους στόχους του, ο Δημήτρης Μακρίδης απαντά: «Σε δυο μήνες θα πάω στην Ιταλία στο παγκόσμιο Κ16. Θα προσπαθήσω μια διάκριση. Πιο γενικός μου στόχος, είναι να γίνω Grand Master. Πριν κλείσω τα είκοσι. Είναι ο ανώτατος σκακιστικός τίτλος. Αυτή τη στιγμή είμαι Fide. Έπεται ο International Master».