Δίνη: Τα “τρέλα νερά” που θα έσωζαν την Αθήνα από τη λειψυδρία

Πετάμε πάνω από έναν τόπο ξεχωριστό. “Δίνη” (κατά τον Παυσανία) ή “Ανάβαλος” (στη σύγχρονη εποχή). Βρίσκεται κοντά στο Κιβέρι Αργολίδας.

Μία πηγή- τέρας με ασύλληπτες ποσότητες νερού που – παρότι αρδεύουν το μεγαλύτερο μέρος της Αργολίδας – περισσεύουν και χύνονται βίαια σε μια τρελή “κούρσα” μέσα στη θάλασσα.

Λόγω των τεραστίων ποσοτήτων γλυκού (υφάλμυρου) νερού, το 1990* έγιναν σκέψεις από την τότε Κυβέρνηση Μητσοτάκη  ώστε οι πηγές του Ανάβαλου να χρησιμοποιηθούν ώστε να λυθεί το τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας που αντιμετώπιζε η Αθήνα.

Κατά τον Παυσανία, οι αρχαίοι Αργείοι έριχναν στις πηγές αυτές διακοσμημένα με χαλινάρια άλογα για να κατευνάσουν τον Ποσειδώνα.

Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί γειτονικοί νομοί θέλουν να επωφεληθούν από αυτή την πηγή – τέρας και να αρδεύσουν τους κάμπους τους.

Απολαύστε την πτήση του haanity:

Το νερό του Ανάβαλου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πόση χωρίς επεξεργασία, αφού έχει 350ml/lt χλώριο, όταν το όριο είναι τα 250 ml/lt.

Όπως έγραφε ο Παναγιώτης Ντόντος Γεωλόγος MSc – μελετητής στην εφημερίδα ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:

Σήμερα το συλλογικό αρδευτικό δίκτυο του Αναβάλου περιλαμβάνει αγωγούς μεταφοράς νερού συνολικού μήκους 80 km περίπου. Τα 35 km περίπου αποτελούνται από ανοιχτούς τσιμεντένιους αγωγούς, τραπεζοειδούς διατομής, ενώ τα υπόλοιπα από κλειστούς υπόγειους αγωγούς.

Πέραν των αγωγών μεταφοράς έχουν κατασκευαστεί αρκετά χιλιόμετρα δευτερευόντων αγωγών και αρδευτικών δικτύων, αλλά και 6 λιμνοδεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 18.000 m3 για τους τελικούς χρήστες.

Από στοιχεία του Γ.Ο.Ε.Β. Αργοναυπλίας προκύπτει ότι οι εκτάσεις που εξυπηρετούνται από αυτόν ανέρχονται σε 50.000 στρ., σε σύνολο 153.000 στρ. της περιοχής μελέτης, ενώ ο σχεδιασμός του έργου μπορεί θεωρητικά να καλύψει συνολικά 180.000 στρ.

Τα προβλήματα ύδρευσης κατά την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου των ετών 2007 και 2008 πήραν εκρηκτικές διαστάσεις. Στο Ναύπλιο πραγματοποιήθηκαν το 2007 καθημερινές πολύωρες διακοπές στην υδροδότηση, ενώ το 2008 διοχετεύτηκαν στο δίκτυο ποσότητες μη πόσιμου νερού από την πηγή Κιβερίου. Στο Άργος, και τα δύο χρόνια, διοχετευόταν μη πόσιμο νερό είτε από τις υπάρχουσες γεωτρήσεις (2007) είτε από την πηγή του Αναβάλου (2008).

Για την οριστική επίλυση του προβλήματος προτάθηκε η χρήση – μετά από επεξεργασία (αφαλάτωση) – του επιβαρυμένου σε χλωριόντα νερού της μοναδικής πηγής που διαχρονικά παρέχει ανελλιπώς πολύ μεγάλες ποσότητες, αυτής του Κιβερίου.

Σημειώνεται πως στις 2 Απριλίου του 2019 υπεγράφη από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σταύρο Αραχωβίτη, η Υπουργική Απόφαση με την οποία κηρύσσεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση έκτασης συνολικού εμβαδού 18.060,65 τ.μ., για λόγους δημόσιας ωφέλειας, για την κατασκευή του Υποέργου 6 με τίτλο: «Βελτιώσεις έργων μεταφοράς και διανομής νερού άρδευσης από δίκτυα Ανάβαλου σε Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι, Φίκτυα Νομού Αργολίδας», του έργου «Μεταφορά και διανομή νερού άρδευσης από δίκτυα Ανάβαλου σε Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι, Φιχτιά, Χώνικα, Αεροδρόμιο, Ελληνικό και Δήμο Μίδεας Ν. Αργολίδας».

Παράλληλα δρομολογείται μια απαιτούμενη προεργασία για την κατασκευή του αρδευτικού δικτύου σε ορατό μέλλον, ώστε να εξασφαλιστεί η διανομή νερού για την άρδευση της περιοχής.

*Το 1990 η Αττική αντιμετώπισε σοβαρό κίνδυνο λειψυδρίας. Ο Μόρνος άδειασε τόσο ώστε να αποκαλυφθούν τα ερείπια των χωριών που σκέπασε η τεχνητή λίμνη. Τότε ξεκίνησαν άρον άρον τα έργα ενίσχυσης των αποθεμάτων από τον Εύηνο, που χρυσοπληρώθηκαν λόγω της “επείγουσας ανάγκης”.

via