«Έφυγε» ο Νίκος Βασιλάρας από την Αρχαία Πίσα – Το χωριό βυθίστηκε στο πένθος

Το όνομά του ήταν συνώνυμο με το κέφι, το γλέντι και το καλαμπούρι. Ήταν πάντα η ψυχή της παρέας. Αν δεν χόρευε ο Νίκος, ήταν σα να μην είχε γίνει γλέντι. Και όλοι τον αγαπούσαν. Και τώρα, όλοι πενθούν γιατί «έφυγε» χθες τα ξημερώματα, μετά από μια γενναία μάχη. Και το  χωριό βυθίστηκε στο πένθος…

Γέννημα θρέμμα της Αρχαίας Πίσας, ο Νίκος Βασιλάρας ήταν από τους λίγους ξυλουργούς που είχαν απομείνει και κρατούσαν «ζωντανό» το επάγγελμα. Τα χέρια τους ήταν «ροζιασμένα» από τη δουλειά, αλλά ποτέ, η κούραση και ο φόρτος εργασίας δεν έγινε αφορμή για να μη συμμετάσχει σε κάθε τι που γινόταν το σχολείο. Όπου τον χρειάζονταν, ήταν εκεί και βοηθούσε πρώτος απ’ όλους. Με την καλή του διάθεση και τα αστεία του, έκανε τους πάντες να χαμογελούν και να  ξεχνούν τα προβλήματά τους. Και όταν γινόταν γλέντι, ήταν πρώτος στο χορό. Κι όταν αποφάσιζε να χορέψει ζεϊμπέκικο, όλοι έκαναν στην άκρη. Είχε τον δικό του τρόπο να «επιβάλλεται» στον χορό. Με τα αστεία και τις αξέχαστες φιγούρες του, έκανε μικρούς και μεγάλους να συγκεντρώνονται γύρω του, να τραγουδούν και να τον χειροκροτούν. Κι αν δεν χόρευε ο Νίκος, κάτι έλειπε από κάθε «γλέντι».

Ο τελευταίος χορός

Τον περασμένο Απρίλη, τα…περίεργα συμπτώματα τον οδήγησαν στον γιατρό. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν ήταν καλά και τότε ήταν που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Οι γιατροί – είπαν – πως δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα. Το σημείο στο οποίο είχε εντοπιστεί ο όγκος, δεν τους επέτρεπε – σύμφωνα με τους δικού του ανθρώπους – να επέμβουν.

Όσο περνούσε ο καιρός, οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν. Όχι όμως και η διάθεση για αστεία, αν και στα μάτια του είχε «εγκατασταθεί» η θλίψη. Και το καλοκαίρι, βρήκε τη δύναμη και χόρεψε τον τελευταίο του χορό. Και έκανε τους πάντες να δακρύσουν (κρυφά και φανερά), αφού όλοι ήξεραν για την περιπέτειά του.

Η «αντίστροφη μέτρηση»

Τις τελευταίες εβδομάδες εισήχθη στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Γ. Γεννηματάς, προκειμένου να βοηθηθεί από τους γιατρούς. Λίγες ημέρες πριν τη Χειρουργική επέμβαση, ζήτησε από τη σύζυγο του Θεοδώρα και τα παιδιά του Βασίλη και Κυριάκο, να πάει μια βόλτα στο χωριό, στο σπίτι του. Από εκεί πέρασαν οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συγχωριανοί για να τον δουν και να του ευχηθούν καλή επιτυχία. «Να μου προσέχεις τη γυναίκα και τα παιδιά», ήταν οι τελευταίες του κουβέντες στον αδελφικό του φίλο, λίγο πριν τον αποχαιρετίσει, αναχωρώντας για την Αθήνα. Την 1^η Νοεμβρίου υποβλήθηκε σε λεπτή χειρουργική επέμβαση, αλλά δεν ξύπνησε ποτέ. Μετά από 13 ημέρες νοσηλείας στην ΜΕΘ, «έφυγε», σκορπίζοντας ανείπωτο πόνο στην οικογένεια του, στους φίλους και τους συγχωριανούς τους.

Σήμερα το τελευταίο αντίο

Η οικογένειά του, οι συγγενείς, οι συγχωριανοί και φίλοι του από την ευρύτερη περιοχή της Ολυμπίας, σήμερα στις 2:30 ο μεσημέρι θα συγκεντρωθούν στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Αρχαίας Πίσας για να τον αποχαιρετίσουν. Αλλά είναι βέβαιο πως δε θα τον ξεχάσουν ποτέ. Αφού η φιγούρα του θα είναι πάντα «ζωντανή» μπροστά τους και το γέλιο του θα αντηχεί στα αυτιά τους.

Η εφημ. «Πατρίς» και το Patrisnews, εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένειά του.