Αρθρογραφία

Επιτέλους χαλάρωση

Ακούστε το άρθρο

Χαλάρωση των capital controls από την πρώτη Σεπτέμβρη ανακοίνωσε η Κυβέρνηση και μας πρόλαβε στο παραπέντε θα λέγαμε, αφού είμασταν έτοιμοι να βγούμε στις πλατείες για να διαμαρτυρηθούμε και να επαναστατήσουμε για τους περιορισμούς στην ρευστότητά μας, αλλά ευτυχώς, όπως πάντα η Κυβέρνηση, πάνω στο σφυγμό των πολιτών ,μας προλαβαίνει και πράττει τα δέοντα.

Και ούτε μας ενδιαφέρει αν αύξησε ή μείωσε το ποσό των αναλήψεων που μπορούμε να κάνουμε, άλλωστε δεν έχουμε τέτοιους μισθούς και συντάξεις, ώστε να μας μένουν χρήματα για αποταμίευση και εκμετάλλευσή τους υποτίθεται, από το τραπεζικό σύστημα, άρα όποια ρύθμιση και αν έγινε, δεν μας αφορά, πιθανόν να αφορά τους μυημένους περί την Κυβέρνηση και αυτοί ας βγουν στις πλατείες να πανηγυρίσουν.

Εμείς οι άλλοι, όσοι δεν είμαστε μυημένοι, ή δεν ασχολούμαστε, δεν καταλαβαίνουμε από capιtal controls και δεν μας ενδιαφέρουν οι περιορισμοί, και ειδικά οι χαλαρώσεις, που εν προκειμένω δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από μετονομασία του όρου και υπολογισμό του control σε μηνιαία βάση αντί για ημερήσια, εβδομαδιαία ή 15/ήμερη.

Περισσότερο βέβαια και μάλλον αφορά όλους, δεν μας ενδιαφέρουν τα Κυβερνητικά τερτίπια, για να διατηρεί τους μυημένους της η πολιτική εξουσία σε εγρήγορση και ας είναι καλοκαίρι και ο κόσμος ασχολείται με τα μπάνια του, προσπαθούμε να επιβιώσουμε με κομμένες συντάξεις και μισθούς, με χαμένες δουλειές, με κλειστές μικρές ή μεγάλες επιχειρήσεις, με δάνεια, εισπρακτικές εταιρείες, τράπεζες που δεν χρηματοδοτούν τίποτα και με την αντιπολίτευση να βρίσκεται σε μόνιμες διακοπές από τον Γενάτη του 2015.

Βέβαια θα περιμέναμε από την Κυβέρνηση κυρίως, αλλά και από την αντιπολίτευση, ιδιαίτερα από την αξιωματική, που χαριεντίζεται με την εξουσία και υπολογίζει να την κατακτήσει, ένα κάτι σαν χρονοδιάγραμμα προόδου, εξέλιξης της κατάστασης γενικά και ειδικά, για το πότε επιτέλους θα βγούμε από την κρίση, ή έστω πότε να αρχίσει να φαίνεται κάτι;

Δεν βγαίνει η κατάσταση με ένα καλύτερο κλίμα, που σαφώς γεννά ελπίδες, πιθανόν δημιουργεί και όνειρα, ούτε με παρελθοντολογία γενικά και αόριστα, χωρίς συγκεκριμένη αναφορά ,χρονολογικά και πραγματικά, για τα αίτια της κρίσης και τους κύριους υπαίτιους της δημιουργίας της, αν έγινε από πρόθεση, ή από εγκληματική αμέλεια εν τέλει, ώστε να μην καταστεί δυνατόν να προβλεφτούν οι κίνδυνοι και τα επακόλουθα.

Και για τα capital controls, τι να πούμε πλέον, ότι τα συνηθίσαμε και έγιναν αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητάς μας, ότι αισθανόμαστε από πάνω μας την ανάσα της εξουσίας και μας αρέσει και αυτό, ότι εξοικειωθήκαμε, μάθαμε τις ουρές των τραπεζών στα  ATMs και ότι τέλος πάντων, αυτοί είμαστε, με αυτό το πολιτικό σύστημα, με τα πάνω μας και τα κάτω μας, με τα καλά και τα άσχημά μας, αρκεί να μας δίνουν δανεικά οι άσπονδοι φίλοι μας.

Όλη η επικαιρότητα