Αυτές τις ημέρες ο τόπος μας έχει πλημμυρίσει από Ηλείους που δεν κατάφερε να τους κρατήσει στην αγκαλιά του, γιατί δεν είχε τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες και τα όνειρά τους.
Συμπατριώτες μας, δικούς μας ανθρώπους, που για να ανοίξουν τα φτερά τους και να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους αναγκάστηκαν να αναζητήσουν αλλού τόπο διαμονής…
Η αέναη επιστροφή τους με κάθε ευκαιρία καταδεικνύει ότι, παρότι ζουν μακριά από εδώ, είναι δεμένοι με τη γενέτειρά τους, με τις ρίζες τους. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η Ηλεία διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Οι δυνατότητες ανάπτυξής της είναι πολλές και ποικίλες.
Μπορούμε να ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο. Δεν υπάρχει, όμως, καμιά μορφή ανάπτυξης που να μπορεί να υλοποιηθεί αυτόματα. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια, μεθοδική εργασία, υπευθυνότητα, διάθεση για προσφορά, αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του. Και σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς. Οι ετεροδημότες μας είναι ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια της Ηλείας.
Αν καταφέρουμε εμείς που μείναμε εδώ, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας μαζί τους, θα αντιστρέψουμε αυτή την πορεία απομάκρυνσης από την Ηλεία, ώστε τα παιδιά μας να μπορούν να ζήσουν, να εργαστούν και να δημιουργήσουν εδώ.
Πιστεύοντας ολόψυχα ότι δεν περισσεύει κανείς στην προσπάθεια για την προώθηση και την ανάπτυξη του τόπου μας και επιθυμώντας να καταστήσουμε όλους τους Ηλείους, κοινωνούς, είναι καιρός να ξεκινήσουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο γύρω από τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να ενισχυθεί περαιτέρω ο ρόλος των ετεροδημοτών μας. Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού.
Ας υιοθετήσουμε την ενεργή συμμετοχή όλων των Ηλείων, όπου κι αν κατοικούν. Η αδράνεια είναι εις βάρος μας. Ας συνθέσουμε τις προτάσεις μας για μια νέα δημιουργική εποχή για τον τόπο μας.
Η Ηλεία θα δικαιούται να υπερηφανεύεται για τα επιτεύγματα των παιδιών της που ζουν και διαπρέπουν σε άλλες περιοχές, μόνο αν καταφέρει να γίνει στήριγμα στις επιλογές και τις ανάγκες τους.