Γουές Κρέιβεν (1939-2015): Έφυγε ο «πατέρας» του Φρέντι Κρούγκερ

Ο Γουές Κρέιβεν αγάπησε το σινεμά που υπηρετούσε και αγάπησε και το κοινό του. Μέσα από σινεφίλ παιχνιδίσματα, έκανε τα αυτάρεσκα γελάκια του κοινού να σταματούν απότομα και στη συνέχεια (προς τέρψη όλων) γοήτευε τους υπνωτισμένους θεατές καθώς τους βύθιζε σε μία ακόμα νυχτερινή ιστορία φόβου.

Και ο Κρέιβεν ήξερε να διηγείται τέτοιες ιστορίες.

Ο δημιουργός του εικονικού Φρέντι Κρούγκερ, πέθανε στο σπίτι του στην Καλιφόρνια, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του, το απόγευμα της Κυριακής 30 Αυγούστου σε ηλικία 76 ετών. Είχε διαγνωσθεί με καρκίνο στον εγκέφαλο.

Η καριέρα του Κρέιβεν ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, μια δεκαετία που σηματοδότησε μία ανήσυχη μετάβαση στην αμερικάνικη συνείδηση. Το 1972 σε ηλικία 23 χρονών ολοκλήρωσε το «Τελευταίο Σπίτι στ’ Αριστερά», με σκοπό να σοκάρει. Αυτό που εντυπωσιάζει αναδρομικά στο «Τελευταίο Σπίτι…» είναι η καταγωγή του από το φιλμ του Ινγκμαρ Μπέργκμαν «Η Πηγή των Παρθένων», την υπόθεση του οποίου ο Κρέιβεν κόπιαρε με τρόπο ανείπωτα ωμό. Μία από τις πλέον βάρβαρες ταινίες της εποχής, απέκτησε αυτόματα καλτ φήμη.

Η ταινία μπορεί να μην του άνοιξε άμεσα τις πόρτες του Χόλιγουντ, αλλά τροφοδότησε την επιθυμία του για μια επιστροφή στο σινεμά του τρόμου. Το επόμενο βήμα του με την ταινία «Αίμα στους Λόφους» το 1977, αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας που δέχεται την επίθεση μιας κτηνώδους, κανιβαλιστικής οικογένειας. Με έμπνευση το «Σχιζοφρενή Δολοφόνο με το Πριόνι», ο Κρέιβεν επιδίωξε την trash-cult ποιότητα και προσπάθησε να κάνει το άτεχνο…στιλ.

Μετά από άχαρα τηλεοπτικά θρίλερ και ασήμαντες κινηματογραφικές ταινίες, χρειάστηκε να φτάσει στο 1984 για να βρει το «Δρόμο» του…

Ο Κρέιβεν ισχυρίστηκε ότι είχε συλλάβει την ιδέα για τον «Εφιάλτη στο δρόμο με τις Λεύκες», όταν ζούσε δίπλα σε ένα νεκροταφείο και μάλιστα σε ένα δρόμο με αυτό το όνομα στα προάστια του Κλίβελαντ. Ο Φρέντι Κρούγκερ, ξέσκισε με τα νύχια του την ταμπέλα του b-movie και χρέωσε στον Κρέιβεν ένα από τα καλύτερα θρίλερ της εποχής. Αυθάδικο, ευφάνταστο και ανατριχιαστικό, το φιλμ παρέδωσε στο σινεμά ένα μνημειώδες τέρας σε μία εποχή που το είδος του τρόμου αιμορραγούσε μέσα σε μία παρακμή της μυθολογίας του.

Οι επόμενες ταινίες με ήρωα τον Φρέντι Κρούγκερ μπορεί να χάθηκαν μέσα σε μία ανούσια επανάληψη και η μετά-Εφιάλτη εποχή του Κρέιβεν να μην στάθηκε στο ίδιο δημιουργικό ύψος, ο ίδιος όμως στα μέσα του ’90, επέστρεψε για να αναγκάσει το κοινό να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Να κραυγάσει από αγωνία.

Η σειρά ταινιών «Scream» («Κραυγή Αγωνίας»), μυθοποίησε κινηματογραφικά κλισέ κι έδωσε μία συναρπαστική πνοή ελευθερίας στα σινεφιλικά παιχνίδια ανάμεσα στον σκηνοθέτη και το κοινό. Η εξυπνάδα και η υπέρβαση του «Scream» ισοπέδωσε μία «ηλικιωμένη» γενιά που κοινώνησε τις ταινίες τρόμου και σύστησε παράλληλα μία νέα γενιά ηθοποιών και ιδεών. Τα κλασικά συστατικά μίας τυπικής slasher (η συνταγή ψυχοπαθής με μαχαίρι) ταινίας μπολιάστηκαν με άφθονα μικρο-σοκ και μία τεράστια μερίδα θεατών δεν έμεινε ασυγκίνητη.

Μεταξύ των «Scream 2» και «Scream 3», ο Κρέιβεν σκηνοθέτησε μία ταινία μακριά από το προσφιλές του είδος. Το «Μια Τρυφερή Σχέση», μία ταινία για την προσπάθεια μιας δασκάλας μουσικής να διδάξει βιολί σε ένα σχολείο του Χαρλεμ, χάρισε στη Μέριλ Στριπ ακόμα μία υποψηφιότητα για Όσκαρ και στον Κρέιβεν μία ευκαιρία να κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό.

Το 2009 ο Κρέιβεν επέλεξε προσωπικά τον Έλληνα Ντένη Ηλιάδη («Hardcore») για να σκηνοθετήσει το ριμέικ του «Το Τελευταίο Σπίτι στ’ Αριστερά», πρόσφατα υπέγραψε ως παραγωγός την τηλεοπτική μεταφορά του «Scream», ενώ το όνομά του θα εμφανιστεί για τελευταία φορά στην μεγάλη οθόνη ως executive producer στην ταινία τρόμου «Girl in the Photographs» σε σκηνοθεσία του μαθητή του Νικ Σάιμον που θα κάνει πρεμιέρα σε λίγες μέρες στο Φεστιβάλ του Τορόντο.

Όπως δήλωσε και ο ίδιος, «οι ταινίες τρόμου δεν δημιουργούν φόβο. Τον απελευθερώνουν». Και θα συντροφεύουν το κοινό για πάντα.

Πηγή: cinemag.gr