Η εκπαίδευση στο ζενίθ ή στο ναδίρ;

Γράφει η Χαρά Αλτούνη

Όπως έλεγε και ο Μαλκομ Φορμπς 《 Εκπαίδευση είναι η διαδικασία αντικατάστασης ενός άδειου μυαλού με ένα ανοιχτό 》.

Επίκαιρο και φλέγον ζήτημα της Ελλάδας η ακαδημαϊκή εξίσωση των πανεπιστημίων και των κολεγίων. Με το πέρασμα των χρόνων διαρκώς βλέπουμε έντονα το φαινόμενο της υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Αρμόδιοι φορείς αψηφούν τους αγώνες των μαθητών για την επίτευξη των στόχων τους, να περάσουν σε ένα Ίδρυμα Ανώτατης Εκπαίδευσης, δυσκολεύοντας όλο ένα και περισσότερο τον δρόμο τους είτε με την διαρκώς αυξανόμενη  εξεταστέα ύλη είτε με τα θέματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν.

Αποτέλεσμα αυτού είναι πολλοί νέοι να διαλέγουν τον δρόμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Όσον αφορά τώρα τους φοιτητές η εν ενεργεία κυβέρνηση προσπαθεί να εξισώσει τους κόπους με το χρήμα.  Κανεις δεν αμφισβητεί πως τα δημόσια πανεπιστήμια δεν έχουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους και πως τα μελανά σημεία τους όπως ο έντονος κομματισμός που επικρατεί στους κόλπους τους αρκετές φορές προκαλούν την αγανάκτηση του μέσου πολίτη! Ωστόσο αυτό δεν είναι σοβαρό επιχείρημα για να εξισωθεί ο κόπος των πολλών με το χρήμα των λιγων.

Παρατηρούμε λοιπόν πως τα Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης κάποιοι τα θεωρούν ισάξια με Ιδιωτικά Ιδρύματα που στην ουσία αποσκοπούν περισσότερο στην κερδοσκοπία της αγοράς παρά στην ουσιαστική εκπαίδευση και μετέπειτα επαγγελματική αποκατάσταση. Με αυτή την κίνηση λοιπόν τα δημόσια πανεπιστήμια θα υποβαθμιστουν σε μεγάλο βαθμό ενώ θα αποκλειστούν μυαλά φτωχών παιδιών που δε θα έχουν να δώσουν χρήματα για να σπουδάσουν αλλά που θα μπορούσαν να δώσουν πολλά και σπουδαία πράγματα στην επιστήμη που θα υπηρετούσαν και θα οδηγούσαν σε αληθινή πρόοδο την κοινωνία μας!
Καθημερινά μας δημιουργούνται πολλοί προβληματισμοί για ζητήματα που προσπαθούμε όλοι με τον τρόπο μας να λύσουμε.

Όμως μας δημιουργείται άραγε ο βασικός προβληματισμός; Προχωράμε την Ελλάδα ένα βήμα μπροστά ή μήπως την πάμε 10 πίσω;
Ας γίνουμε όλοι αρωγοί στην προσπάθεια των νέων για τις αξίες που προσπαθούν να κρατήσουν ενώ κάποιοι άλλοι τείνουν να τις βεβηλωσουν. Επιτέλους, το κομμάτι της παιδείας ας ξεκολλήσει από συντηρητικές ιδεολογίες και ακραίους νεοφιλελευθερισμους. Είναι χρέος όλων να κρατήσουν τα νέα παιδιά σε αυτή την χώρα και όχι να τους δίνουν καθημερινά λόγους να θέλουν να δραπετεύσουν.

Ο τομέας της παιδείας είναι αναγκαίο να εξελίσσεται σταθερά και ουσιαστικά  και όχι να συντρίβεται διαρκώς ,χωρίς κοινωνικές διακρίσεις και αποκλεισμό κανενός από τη γνώση και τη βαθειά μόρφωση που μόνο το Πανεπιστήμιο μπορεί να διοχετεύσει. Ένας από τους πιο σπουδαίους πυρηνικούς φυσικούς ο Oppenheimer είχε πει χαρακτηριστικά

《Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να δραπετεύει από τα πανεπιστήμια χωρίς να μάθει πόσα λίγα ξέρει 》.

Το μυστικό για να μην δραπετεύσουν οι νέοι , ώστε να ανοίξουν οι πνευματικοί ορίζοντες τους, είναι διαύγεια-πρόοδος!