Οι φοβίες μας…

Ο
νεαρός φίλος μας αναχωρεί τις επόμενες ημέρες για σπουδές στην Κύπρο σε ένα από
τα πολλά ιδιωτικά Πανεπιστήμια, αφού φρόντισε και βρήκε και δουλειά, ώστε να
αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων του  και να μην επιβαρύνει την οικογένεια, η οποία
τα περνάει δύσκολα, αφού η σύνταξη του πατέρα κουτσουρεύτηκε και έμεινε η μισή,
ενώ η μητέρα απολύθηκε από την δουλειά τη.

Βλέπετε
εκεί στην Κύπρο δεν υπάρχει άρθρο 16
στο Σύνταγμα, που να απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, υπάρχει όμως ένα
οργανωμένο κράτος, που μπορεί να βάζει όρους και προϋποθέσεις λειτουργίας και
φυσικά απαράβατους κανόνες για όλους, πέραν όμως τούτων στην Κύπρο δεν
χρειάζεται να φωνάζουν και να συνθηματολογούν ότι η Κύπρος ανήκει στους
Κύπριους, τα αυτονόητα είναι σεβαστά και ποτέ δεν γίνονται ανόητα.

Φεύγει
λοιπόν από κοντά μας ο νεαρός φίλος και απ` ότι φαίνεται θα γίνει πολίτης της
Κύπρου, όπως εκατοντάδες χιλιάδες νεαροί και μεγαλύτεροι, που φεύγουν στο
εξωτερικό για σπουδές ή εργασία, όχι περίεργο και πρωτόγνωρο βέβαια, αφού ο
Έλληνας είναι γεννημένος μετανάστης και όπως λέει ο ίδιος «όπου γη πατρίδα».

Στην
πατρίδα μας κολλάμε σε πολλά ζητήματα και δεν μπορούμε να τα δούμε από άλλη,
πρακτική και εθνική σκοπιά, δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε το άρθρο 16 του
Συντάγματος και να επιτρέψουμε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, όπως συμβαίνει
σε όλο τον κόσμο, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα συνθήματα παλαιότερων
εποχών, είμαστε δέσμιοι συνθημάτων όπως η «Ελλάδα στους Έλληνες», « Η Ελλάς δεν
πωλείται» και άλλα, που μας έμειναν κατάλοιπα παλαιότερων εποχών.

Ίσως
τα κουβαλάμε απωθημένα από τους μακρόχρονους αγώνες απελευθέρωσης, από την
αγωνία μας να είμαστε ελεύθεροι και να ορίζουμε μόνοι τις τύχες μας, ίσως στο
βάθος να έχουμε δίκιο, ίσως έτσι είναι το σωστό, αλλά ας προσαρμοστούμε λίγο
στην πραγματικότητα που επικρατεί γύρω μας, ας δούμε τον κόσμο που
απελευθερώνεται, προχωράει και προοδεύει.

Ας το
πάρουμε και καθαρά οικονομικά το ζήτημα, ας το θεωρήσουμε θέμα επενδύσεων στην
παιδεία και στην εκπαίδευση, ας προχωρήσουμε στην απελευθέρωσή μας από το
παρελθόν μας, που δεν είναι όλο ένδοξο, έχει υποστεί βλάβες και φθορές από
κατακτητές, εξωτερικούς και εσωτερικούς και ας ανοίξουμε ορίζοντες σε
επενδυτές, που μπορούν να επενδύσουν ακόμη και στην εκπαίδευση.

Όλα
τα γειτονικά μας κράτη, από πολλών ετών και πολλά μάλιστα πρόσφατα,
απελευθερώθηκαν από τους κακούς εαυτούς τους, άνοιξαν δρόμους πολλών ταχυτήτων,
όχι αναγκαστικά κρατικών μόνο, επιτρέπουν στους ιδιώτες να επενδύουν, σύμφωνα
με κανόνες, συνδράμουν τους επενδυτές και διαφημίζουν τις άριστες υπηρεσίες,
εξυπηρέτησης και φιλοξενίας που προσφέρουν.

Καλό
θα ήταν να κάνουμε και εμείς κάποιες, μάλλον πολλές υπερβάσεις για τους νεαρούς και μεγαλύτερους φίλους μας, για τα παιδιά και τα εγγόνια
μας,  που φεύγουν στο εξωτερικό για
σπουδές και για εργασία, να τους δώσουμε την δυνατότητα να επιλέξουν την
πατρίδα, να κάνουμε επιτέλους ένα και περισσότερα βήματα, απελευθέρωσης από τις
φοβίες του κακού μας εαυτού.