Αρθρογραφία

Η Μικρασιάτικη πλημμυρίδα

Ακούστε το άρθρο

Η ανθρώπινη  μνήμη κάθε φορά που ενθυμείται τις μελανές σελίδες της Ιστορίας της Μικρασιατικής Καταστροφής ταράσσεται συθέμελα από την τραγωδία του 1922,που σφραγίστηκε με το αίμα χιλιάδων αθώων ανθρώπων. Πικραίνεται από το οδυνηρό τέλος της μακραίωνης ελληνικής παρουσίας στη Μικρασιατική γη. Συγκλονίζεται από την προσφυγική πλημμυρίδα, που κατέκλυσε τη χώρα μας. Απορεί με το Τιτάνιο έργο της αποκαταστάσεως των προσφύγων και θαυμάζει το μέγεθος της έμπρακτης κινητοποίησης τόσο του Έθνους μας όσο και της διεθνούς κοινότητας.

Αναμφίβολα η Μικρασιατική Καταστροφή αποτέλεσε τον καταλύτη της δημιουργίας του σύγχρονού ελληνικού κράτους. Η χώρα μας εξερχόμενη από μία οδυνηρή περίοδο πολεμικών αναμετρήσεων κατόρθωσε να αναγεννηθεί και πάλι μέσα από τις στάχτες της. Ο προσφυγικός κόσμος ήταν ο πρωταγωνιστής των νέων συνθηκών, που οριοθέτησαν την απαρχή μίας εκσυγχρονιστικής και ανορθωτικής περιόδου υπερβαίνοντας τις ανείπωτες δυσκολίες των πρώτων χρόνων.

Και ενώ προσπάθησε με την Μικρασιατική εκστρατεία το ελληνικό κράτος να βρει το Έθνος του, συνέβη τελικά το Έθνος να βρει το κράτος του μέσω της προσφυγοποίησης. Σήμερα, έχοντας συμπληρώσει περίπου έναν αιώνα από την Μικρασιατική Καταστροφή, τολμούμε να ισχυριστούμε πώς έχουν πια εξαλειφθεί οι παλιοί διαχωρισμοί και οι οξύτατες αντιπαραθέσεις. Με βλέμμα πιο καθαρό και αντικειμενικό βλέπουμε την συμβολή τους και τη συνεισφορά τους στην κοινή μας πατρίδα ως προς τη διαμόρφωση της ελληνικής μας ταυτότητας.

Στον επίλογο του παρόντος άρθρου θα προβούμε σε μνεία του λόγου μίας εξέχουσας φυσιογνωμίας της πατρίδας μας, επιδιώκοντας την απόλυτη ταύτισή μας με τον ακόλουθο λόγο, όσον αφορά την δυναμογόνο πνοή, το φιλί της ζωής, που χάρισαν στην χώρα μας οι Έλληνες της Μικρά Ασίας

« Σήμερα η αντιπάθεια των πρώτων χρόνων έχει σβήσει. Οι πυκνές επιγαμίες έμπασαν τη Μικρασία στις φλέβες μας. Και δεν υπάρχει σημείο της ελληνικής γης, όπου ένας πρόσφυγας, ή ένας απόγονος προσφύγων, να μην έχει στήσει και ένα μικρό τρόπαιο φιλοπονίας και επινοίας και τόλμης. Πριν έρθουν οι μηχανές να βελτιώσουν την καλλιέργεια της γης, ήρθαν οι ξυπνοί « τουρκομερίτες» να μας διδάξουν πολλά. Και πριν το Εμπόριο, με την ώθηση των γενικών ιστορικών συνθηκών ευρύνει τα όριά του, ήρθαν οι πολυμήχανοι εγκέφαλοι της Ανατολής να μας μάθουν, κατά ποιο τρόπο ο βιοτέχνης εξελίσσεται σε βιομήχανο και κατά ποιο τρόπο κερδίζει την εμπιστοσύνη των αγορών και του εσωτερικού και του εξωτερικού».  Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος (1972)

Όλη η επικαιρότητα