Κούμανι: «Το  προβατοχώρι … της Ηλείας»!

Το Κούμανι είναι ένα χωριό της ορεινής Ηλείας, που απέχει 50 χιλιόμετρα από τον Πύργο, 70 χιλιόμετρα από Πάτρα και 90χιλ από Τρίπολη!  

Βρίσκεται δε στην οδό πού συνδέει την  Αρχαία Ολυμπία με την Εθνική οδό 111 Πατρών – Τριπόλεως , και βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρα! Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας.

Δροσερό καλοκαίρι και χειμώνας ήπιος!

Το κλίμα είναι δροσερό το καλοκαίρι και ο χειμώνας ήπιος. Το  Κούμανι  βρίσκεται στο οροπέδιο Φολόης,  που σκεπάζεται από μεγάλο δάσος βελανιδιάς . Είναι ένα καταπράσινο μέρος, το οροπέδιο της Φολόης (γνωστό από την αρχαιότητα από τον κένταυρο Φόλο), που σκεπάζεται από μεγάλο δάσος βελανιδιάς, περιβάλλεται από άγονα πετρώδη βουνά, γύρω του βρίσκονται δύο μεγάλες χαράδρες που τις διασχίζουν δυο ποτάμια, η Γκούρα και το Κουμανέικο ποτάμι. Ακριβώς δίπλα είναι το μεγάλο δάσος του από βελανιδιές, η λεγόμενη Κάπελη.

Έχει  μεγάλη ιστορία…

Οι κάτοικοι του, έλαβαν μέρος σε όλους τους αγώνες της πατρίδας. Το 1821 δημιούργησε τέτοιο μύθο η αγωνιστικότητα των κατοίκων,  που ακόμη και οι σημερινές γενιές λένε την παροιμία : “Κούμανι και Αντρώνι ο Θεός να σε γλιτώνει” και αν περάσεις από Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι»!! Αυτή και μόνο η παροιμία μας δείχνει την αγωνιστικότητα των κατοίκων. Από το Κούμανι ήταν και ο γνωστός οπλαρχηγός της Κάπελης Παπά-Κοσμάς Ζώρας Κουμανιώτης. Το Κούμανι και κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου προσέφερε στην πατρίδα γενναίους άντρες.

Η  κτηνοτροφία η κύρια ασχολία  των κατοίκων!

Οι κάτοικοι στο Κούμανι, ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, καθώς δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει πρόβατα! Υπολογίζεται ότι ο αριθμός  των προβάτων, φτάνει τις 15.000 , ενώ κάποιοι ασχολούνται και με τη  γεωργία! Παλιά  υπήρχαν πολλοί τεχνίτες – οικοδόμοι, όμως η οικοδομή έχει «σβήσει» όπως λένε!            

Μόνο  450  μόνιμοι  κάτοικοι… 

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια παρακμή,  και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εσωτερικό και εξωτερικό. Ο πληθυσμός του χωριού μειώθηκε σημαντικά,  και έτσι σήμερα είναι μόνο 450 μόνιμοι κάτοικοι. Οι χωριανοί που έχουν μεταναστεύσει , επισκέπτονται όμως τακτικά το χωριό!

Τι  λένε οι κάτοικοι και ο Πρόεδρος  του χωριού:

Βασίλειος  Παπούλιας (Πρόεδρος Τ.Κ. Κούμανι  – κτηνοτρόφος ):

«Είμαστε ένα χωριό καθαρά κτηνοτροφικό, έχοντας από 12 έως 15 χιλιάδες πρόβατα! Με λιγα  λόγια ειμαστε το προβατοχώρι… της Ηλείας! Με δύσκολη βέβαια ζωή, καθώς είμαστε κάθε μέρα με τα ζώα μας! Με τις ζωοτροφές  πλέον στα ύψη, σε αντίθεση με το γάλα και το κρέας που παραμένουν χαμηλά, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε μια η άλλη! Επιπλέον  κινδυνεύουμε  από τα τσακάλια και τα  αγριογούρουνα, που έφτασαν στα σπίτια μας, ιδίως το βράδυ! Θα πρέπει εδώ που φτάσαμε  το Δασαρχείο να βρει μια λύση, ώστε να γλυτώσουν τα ζώα μας! Και βέβαια μεγάλο πρόβλημα παραμένει η φυγή των νέων σε άλλα μέρη,  ιδίως των κοριτσιών, καθώς τα αγόρια μένουν εδώ λόγω της κτηνοτροφίας! Όσο  για τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα λύνουμε σε συνεργασία με το Δήμο»!

Γεώργιος Βουρλούμης (Κάτοικος Κούμανι και εφημέριος Φολόης):

«Είμαι γέννημα θρέμμα Κουμαναίος και εφημέριος της Φολόης! Ο τόπος μας είναι ορεινός και χρειάζεται  στήριξη από την πολιτεία και τους φορείς, κυρίως σε ότι αφορά τη νεολαία, ώστε να μείνει στο τόπο μας, και να μην ερημώσει η περιοχή μας! Μια περιοχή, μακριά από φροντιστήρια για τα παιδιά και μακριά φυσικά από κέντρο υγείας και νοσοκομείο για μια ώρα ανάγκης, καθώς δεν υπάρχει γιατρός! Χωρίς βοήθεια στον κόσμο και ιδίως στην νεολαία, δεν μπορεί να δημιουργηθεί οικογένεια! Άλλωστε έχουμε πολλούς νέους που δεν παντρεύονται! Οι γάμοι που γίνονται κάθε χρόνο εδώ, είναι μόλις δυο, και τα βαφτίσια 3 – 4 το πολύ»!

Κώστας  Κούτρας(Κάτοικος  Κούμανι   – κτηνοτρόφος ):

«Μπορεί η ζωή μας εδώ να είναι καλή από πλευράς συνθηκών, όμως είναι ζόρικη οικονομικά! Εγώ δούλευα οικοδομή, και εδώ και δέκα χρόνια έχω να πάρω  μεροκάματο! Ευτυχώς και η κτηνοτροφία  που ασχολούμαστε πλέον άπαντες, και  τα βγάζουμε πέρα εμείς  οι μεγάλοι! Καθώς  οι νέοι  φεύγουν αναζητώντας αλλού ένα καλύτερο αύριο»!

Νικόλαος Μενούνος(Εφημέριος Κούμανι):

« Είμαι εφημέριος εδώ στο χωριό, εδώ και 37 χρόνια! Έχω γίνει πλέον Κουμαναίος! Όταν ήρθα εδώ για πρώτη φορά το χωριό είχε 1200 κατοίκους, και τώρα έχουμε μείνει 450! Καθώς τα νέα παιδιά, και ιδίως τα κορίτσια φεύγουν για σπουδές και δεν επιστρέφουν, και τα αγόρια που μένουν πίσω λόγω της κτηνοτροφίας που είναι η κύρια απασχόληση των κατοίκων, δεν βρίσκουν γυναίκες για να κάνουν οικογένεια! Φτάσαμε σε σημείο να γίνονται 1 – 2 γάμοι το χρόνο, και 3 – 4 βαπτίσεις! Και βέβαια όπως σε όλα τα χωριά, έτσι και εδώ,  υπάρχει κρίση, και η κίνηση το βράδυ  είναι μειωμένη, και έγινε χειρότερα με τον Κορωνοιό! Ευτυχώς που δεν εχουμε σοβαρά προβλήματα, πέρα από το νερό την καλοκαιρινή περίοδο, και φυσικά τους αγροτικούς μας δρόμους, που θελουν συντήρηση»!

Αθανασία Γάζου (Ιδιοκτήτρια καφενείου):

«Κατάγομαι από τις Μηλιές, και είμαι νύφη στο ΚούμανΙ, εδώ και 42 χρόνια! Όταν πρωτο ήρθα εδώ είχε πολύ κόσμο, και όλα τα μαγαζιά του χωριού ήταν γεμάτα! Τώρα πλέον ερημώσαμε! Καθώς ο κόσμος δεν έχει λεφτά, και όταν βγαίνει στο καφενείο, πίνει με μέτρο! Ευτυχώς που υπάρχει και η κτηνοτροφία και τα φέρνει βόλτα, διαφορετικά θα είχαμε σβήσει! Πάντως το παλεύουμε, και ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες»!

Γεωργία Βουρλούμη (Κάτοικος Κούμανι – συνταξιούχος ):

«Κατάγομαι από την Γορτυνία, και ήρθα εδώ το 1961 σε ηλικία μόλις 17 ετών! Εδώ δημιούργησα οικογένεια και απέκτησα 8 παιδιά! Όμως εκείνα τα χρόνια ήταν αλλιώς και ποιο αγνά! Η ζωή μας ήταν κοντά στην κτηνοτροφία και τα βγάζαμε πέρα, παρότι πολυμελής οικογένεια! Τώρα όμως έχουν αλλάξει πολλά πράγματα! Και φυσικά η οικονομική κρίση και ο Κορωνοιός, έχουν επηρεάσει τα πάντα, με αποτέλεσμα και στο χωριό μας, το βράδυ να μην έχει κίνηση, όταν κάποτε εδώ ήταν κόμβος των γύρω χωριών»!

Κώστας Καρκούλιας (Κάτοικος Κούμανι – κτηνοτρόφος):

«Ως χωριό που κάποτε έσφυζε από ζωή, έχουμε ερημώσει…, και ιδίως το βράδυ τα σπίτια είναι κλειστά, καθώς κινδυνεύουμε από τα Τσακάλια, αλλά και τα αγριογούρουνα, τα οποία έφτασαν στα σπίτια μας! Και δυστυχώς  με αυτό τον κίνδυνο για τους κατοίκους και τα ζώα μας, δεν ασχολείται κανένας φορές! Φτάσαμε μάλιστα σε σημείο να μην καλλιεργούμε  για τα πρόβατα μας! Έτσι αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε τριφύλλια και ζωοτροφές για να τα συντηρούμε, πέρα του ότι είμαστε όλη μέρα σε επιφυλακή! Έτσι ερχόμαστε μια η άλλη, και τα βγάζουμε πέρα δύσκολα»!

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από το οδοιπορικό της εφ. «Πατρίς»: