Κύπρος

Κύπρος: 1974-2019 – Η τραγωδία για τις οικογένειες συνεχίζεται…

Ακούστε το άρθρο

 Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες η προσοχή των Πανελλήνων στρέφεται γύρω από τα γεγονότα της Κύπρου του 1974 και τη ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ Πολιτικών και Στρατιωτικών, που για να ικανοποιήσουν το προσωπικό τους πάθος για την ΕΞΟΥΣΙΑ, εξυπηρέτησαν τα σχέδια των εχθρών της Πατρίδας μας, καταστρέφοντας την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ, δηλαδή πουλώντας ΕΘΝΙΚΗ ΓΗ.

Κάθε χρόνο οι συγγενείς των αθώων θυμάτων της τραγωδίας εκείνης, σέρνουν τα βήματά τους στις γιορτές μνήμης, αναζητώντας κάποια πληροφορία για τους δικούς τους χαμένους ανθρώπους. Κάθε χρόνο  επίσημοι προσκεκλημένοι, είναι οι συγγενείς των Αγνοουμένων μας. Είναι οι γονείς που για τέσσερις και πλέον  συνεχείς δεκαετίες έχουν ανοικτή την πόρτα του σπιτιού τους, για να προλάβουν το καλωσόρισμα της επιστροφής του χαμένου γιού.

Είναι τα αδέλφια, τα παιδιά, οι σύζυγοι που κρατούν την άδεια καρέκλα και το άδειο πιάτο στο γιορτινό τραπέζι, προσμένοντας την παρουσία του αγαπημένου τους, σαν ολοκλήρωση της οικογενειακής τους ευτυχίας.

   Καλοκαίρι του 1974…

Το ιστορικά απαράδεκτο και προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, διαδέχεται σαν αναμενόμενη κίνηση, η προσχεδιασμένη, πολιτικά ανέντιμη, βάρβαρη εισβολή των Τούρκων στην Μεγαλόνησο. Οι συνέπειες τεράστιες. Εθνικές – Πολιτικές – Κοινωνικές – Οικονομικές. Η τραγικότερη όμως συνέπεια, οι φιγούρες των Αγνοουμένων ή άλλως «Ακουσίως εξαφανισθέντων ατόμων».

1619….

Αριθμός ποσοτικά σκληρός, για την ανθρωπιστική αποτίμηση του προβλήματος, που γίνεται ακόμη πιο αποκρουστικός με το αναποτελεσματικό πέρασμα των χρόνων. Ποιες λέξεις να χρησιμοποιήσω, ποια φράση να σχηματίσω, που δεν έχει ακουστεί και δεν έχει γραφεί όλα αυτά τα 45 χρόνια. Λέξεις όπως αλήθεια, άγνοια, υποχρέωση, τιμή, ηθική, σεβασμός…. Λέξεις τραγικές, που το νόημα τους πασχίζουμε να ψηλαφίσουμε, που όσο τις προσπερνάμε, τόσο πιο τραγικές γίνονται οι ίδιες, αλλά και οι συνέπειες από την λησμοσύνη τους.

Το «έγκαυμα της μνήμης». Ο συσχετισμός του πόνου της απώλειας με τον πόνο της μνήμης. Και τα συναισθήματα μας πάντα σκόρπια, μα και συνεχώς επικεντρωμένα. Είναι η παρατεταμένη αναμονή, η μόνιμη αίσθηση της απουσίας, η χρόνια προτεινόμενη υπομονή, η ψυχολογική φθορά, το χάδι στοχευμένου οίκτου και ανούσιας συμπαράστασης ή απλά μόνο ο θυμός; Θυμός,  για την υποχρεωτική απουσία, για την ακούσια απώλεια,  για το προφανές που για 45 χρόνια δεν πραγματοποιήθηκε.

     Αγνοούμενοι 2019..

Για μια ακόμη χρονιά, εμείς οι συγγενείς των Αγνοουμένων έχουμε το θλιβερό καθήκον να θυμίσουμε το δράμα των Αγνοουμένων του 1974, το δικαίωμα μας στην αλήθεια, στην τεκμηριωμένη διακρίβωση της τύχης ενός εκάστου .  Έχουμε ηθική ευθύνη, να σταθούμε στις αυτονόητες υποχρεώσεις των εμπλεκόμενων κρατών, να καταγγείλουμε την αποθαρρυντική μείωση του αριθμού των εκταφών, την μεθοδικά καθοδηγούμενη πορεία των ερευνών, την ανεκμετάλλευτη συσσώρευση λειψάνων στα εργαστήρια.

Ο ρόλος μας δεν είναι να καταλογίσουμε ευθύνες, στους αποδεδειγμένα υπεύθυνους, στους προφανείς ενόχους.  Η ιστορία έχει κάνει την καταγραφή της. Είναι όμως καθήκον μας να παρακολουθούμε, να επιμένουμε, να προκαλούμε, να πιέζουμε και συχνά να ενοχλούμε τους εμπλεκόμενους στην αναζήτηση της αλήθειας. Η Τουρκία με σταθερή την πολιτική της αδιαλλαξίας, με την άρνηση συμμόρφωσης της στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, παραμένει υπόλογη και βαθιά εκτεθειμένη. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 12ης Μαΐου 2014, βάζει για μία ακόμη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου το Τουρκικό Κράτος, δίνοντας στην καταδικαστική απόφαση, την βαρύτητα της ηθικής δικαίωσης των συγγενών των Αγνοουμένων.

Τα δύο κράτη, της Ελλάδας και της Κύπρου, επιβάλλεται να αξιοποιήσουν κατάλληλα τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, εξαντλώντας κάθε μεθοδολογία, κάθε διπλωματική πίεση και καταδικάζοντας επίσημα, στον διεθνή πολιτικό χώρο, την συνεχή αδιαλλαξία, την μοναδική προκλητικότητα, την βία και τον επεκτατισμό του Τουρκικού κράτους. Πρώτιστη και σημαντική υποχρέωση της Τουρκίας είναι να επιδείξει την απαραίτητη πολιτική βούληση και να συνεργαστεί με ειλικρίνεια και καλή πίστη για την εξακρίβωση της τύχης των Αγνοουμένων. Να δώσει τέλος στην αναλγησία, να ανοίξει τα στρατιωτικά αρχεία, να επιτρέψει την πρόσβαση σε περιοχές, που στοχευμένα, έχει χαρακτηρίσει στρατιωτικές.

Η Τουρκία, ο μεγάλος ένοχος για την εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αγνοουμένων, πρέπει να «διασυρθεί» διπλωματικά από την Ελλάδα και την Κύπρο και να διακοπεί η ενταξιακή της πορεία, λόγω επαναλαμβανόμενης άρνησης συμμόρφωσης της, στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

    Αγνοημένοι  1974 – 2019..

Δεν μου επιτρέπεται να κατηγορήσω κανένα και ταυτόχρονα μου επιβάλλεται να κατηγορήσω όλους εκείνους που έχουν εμπλακεί, στο τεράστιο αυτό ανθρωπιστικό θέμα,  για την αναποτελεσματικότητα του έργου τους, για την καταστροφική χρονικά αργή ροή των εξελίξεων. Μου το επιτρέπουν οι εκατοντάδες Αγνοούμενοι, που απαιτούν την δικαίωση τους. Μου το επιβάλλουν οι συγγενείς και οι οικογένειες τους, που κουράστηκαν να δέχονται υποσχέσεις, εκ του ασφαλούς κατανόηση, χωρίς αντίκρισμα.

Πραγματικά θα ήταν μια καλή δικαιολογία και ηθική ανακούφιση, εάν πίστευα πως η παράταση της αγωνίας μας και η αποτυχία του «έργου» τους,  οφείλεται μόνο στην «Τουρκική αδιαλλαξία». Με την ωρίμανση του χρόνου και την αναζήτηση της αλήθειας,  η διαπίστωση είναι οδυνηρή. Το μεγάλο αυτό ανθρωπιστικό πρόβλημα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται προϊόν υπαλληλικής διεργασίας, με γραφειοκρατικά αδιέξοδα, συντήρηση θέσεων και ανούσιες άκυρες αποφάσεις.  ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ, που στερείται ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ να ξεκαθαρίσει τα πράγματα!!!

Εμείς, που για 45 χρόνια αναζητούμε τους ανθρώπους μας, δεν μας ενδιαφέρουν  τα πρωτόκολλα, δεν μας αφορούν οι μέθοδοι και οι τεχνικές προδιαγραφές, δεν επεμβαίνουμε στις διαδικασίες που δεν γνωρίζουμε και δεν οφείλουμε να ξέρουμε. Μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, μας αφορά η αξιοπιστία του και επεμβαίνουμε στις παράλογα χρονοβόρες διεργασίες, που βοηθούν στην καθυστέρηση και αναποτελεσματικότητα της αναζήτησης της τύχης των ανθρώπων μας.

Βρείτε λοιπόν τον τρόπο, να δείξετε πως είστε εσείς, οι σύμμαχοι μας.

Εξοικονομήστε τον χρόνο, που εκούσια ή ακούσια σπαταλήσατε.

Λύστε τα διαδικαστικά και προχωρήστε σε ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Καταλάβετε, πως υπόλογοι δεν είστε στους ιεραρχικά προϊσταμένους σας.  Αναφέρεστε σε όλους εκείνους, που εσείς οριστήκατε για την αναζήτηση τους.

Υπόλογοι είστε στις οικογένειες, που σας εμπιστεύτηκαν και σας δίνουν ανοχή από την χρόνια φθορά τους.

Εμείς, οι οικογένειες των Αγνοουμένων  δηλώνουμε, πως συνεχίζουμε, με την δική σας αποτελεσματική συμμετοχή και με την  αναζήτηση τρόπων που θα βοηθήσουν στην άμεση επίλυση του προβλήματος, που αφορά την τύχη, των επί  45 χρόνια Αγνοημένων ανθρώπων μας.

Γράφει ο Κώστας Λούρμπας

Όλη η επικαιρότητα