Αρθρογραφία

Λέγεται και αξιοπρέπεια

Ακούστε το άρθρο

Μόλις άρχισε σιγά-σιγά να αποχωρεί ο κόσμος από τις παραλίες και αφού δόθηκε το σύνθημα «τέρμα στα μπάνια του λαού», αρκετά πλατσουρίσατε και  άρχισε να ομορφαίνει πάλι το τοπίο, νάσου, ομαδικά πλέον, κατεβαίνουν οι τζαμπατζήδες επισκέπτες  από τους πλούσιες χώρες του βορρά της Ευρώπης, με τα τροχόσπιτα, τις τροχοβίλες και τα «τσαμπασίρια» τους.

Από κονσέρβες, λεμονάδες, πορτοκαλάδες, οινοπνεύματα, νερά, μέχρι χαρτοπετσέτες, οδοντογλυφίδες και χαρτιά τουαλέττας, έχουν φορτώσει στις μετακινούμενες κατοικίες τους και καταλαμβάνουν την μισοέρημη παραλία, γιατί έτσι τους αρέσει και αφού τα βρίσκουν όλα ξέφραγα.

Ναι, καλά κάνουν θα μπορούσαμε να πούμε, αφού δεν έχει προβλέψει η οργανωμένη πολιτεία, ειδικούς χώρους και για αυτούς τους επισκέπτες, κάτι σαν αυτό που λέγεται κατασκήνωση ή κάμπινγκ και τους επιτρέπει να αράζουν και να κατασκηνώνουν όπου γουστάρουν στο ξέφραγο αμπέλι που λέγεται Ελλάς.

Δεν αρκεί η υπάρχουσα αδύναμη διάταξη που λέει απαγορεύεται το ελεύθερο κάμπινγκ και όλα σταματούν εκεί, λες και ο επισκέπτης γνωρίζει ότι απαγορεύεται, αφού ουδείς τον πληροφόρησε κατά την είσοδό του στην χώρα μας, αλλά ούτε και στο διαδίκτυο υπάρχει  πληροφόρηση, συνεπώς όπου και όπως νομίζει αράζει το τροχοσπίτι του, κάνει τζάμπα διακοπές και φεύγοντας παρατάει, επιδεικτικά πολλές φορές, και τις βρωμιές του, όπου και όπως τον βολεύει.

Κάποιος υπάλληλος του κράτους, προσπαθούσε  να τους ενημερώσει ότι πρέπει να φύγουν και να πάνε σε οργανωμένη κατασκήνωση, χωρίς βέβαια να γνωρίζει και ο  ίδιος που υπάρχει τέτοια κατασκήνωση, αλλά και χωρίς να γνωρίζει κάποια στοιχεία ξένης γλώσσας για απλή συνεννόηση, μάλιστα προσπαθούσε με την νοηματική να επιβάλλει την πληροφόρηση, γιατί την νομιμότητα θα πρέπει να την επιβάλλουν άλλοι, αρμόδιοι και υπεύθυνοι, αλλά προς το παρόν ανεύθυνοι.

Κατάλαβε ο μαυροξανθός Γερμανός τι ήθελε να του πει ο άσχετος και αγράμματος υπάλληλος, μειδίασε ειρωνικά και άρχισε στα γερμανικά να τον  «περνάει γενεές οχτακόσιες», βρίζοντας ειρωνικά, υποτιμητικά και βρώμικα τον δύστυχο υπάλληλο και την δύστυχη χώρα μας, μην υπολογίζοντας ούτε εμάς δίπλα που μπορεί να γνωρίζαμε την γλώσσα του, όπως και συνέβαινε.

Άρχισε από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, πήγε στο Β΄, κατόπιν μετά τους πολέμους, όταν πήγαμε μετανάστες στις στοές  και στα μεταλλεία τους, έφτασε και στο σήμερα, το οδυνηρό για εμάς, που μας δανείζει η χώρα του, από τα υπερκέρδη που έχει συσσωρεύσει από τους ίδιους εμάς με ένα ύφος δυνάστη και χωρίς ήθος, σαν να έχει δικαίωμα να περνάει δωρεάν διακοπές στην χώρα μας, αφού του χρωστάμε τα δανεικά.

Το λέει στα ίσια ο δωρεάν επισκέπτης μας, «δικαιούμαι να μην πληρώνω στην χώρα σας, σας έχω πληρωμένους και με το παραπάνω, φύγε από εδώ και μην  με ξαναενοχλήσεις» και ο δύστυχος άσχετος υπάλληλος του Ελληνικού Κράτους αποχώρησε περίλυπος, σκεπτόμενος πιθανόν κάτι που λέγεται αξιοπρέπεια.

Όλη η επικαιρότητα